Mezheb-i kelâmî, meramı tutarlı ve güzel bir
şekilde ifade etme noktasında kişiye yardımcı olan söz sanatlarından birisidir.
Bir kelimeyle bile çok zengin bir anlamı ifade etme fırsatı veren bu üslûp,
edebî ilimlerin bünyesinde ele alınsa da birçok ilimle ilişkilendirilmiştir. Onda
kelâmcıların kullandığı yöntemler ağır bastığı için bu şekilde adlandırılmıştır.
Zira bu yöntemle ileri sürülen iddia, tıpkı kelâmcıların metodu gibi akla
dayalı delillerle sunulmakta, karşıt görüşler de çürütülmektedir. Bunun için
kullanılacak ifadeler özenle seçilmekte bazen de belli bir mantık silsilesi
içerisinde zikredilmektedir. Bütün bunlar edebî bir üslûp çerçevesinde muhataba
iletilmektedir. Bu metot, Arap Dili Edebiyatı’nda daha çok şiirlerde kendini
göstermektedir. Kur’ân-ı Kerîm ve hadislerde ise genellikle tevhîd esaslarını açıklama,
yaratılış ve ahiret hayatının gerçekliğini ispatlama konusunda karşımıza
çıkmaktadır. Bu çalışmada ilk önce dilsel açıdan mezheb-i
kelâmînin analizi ve terim olarak tanımı yapılacaktır. Ardından hangi ilme ait
olduğu, niçin böyle adlandırıldığı, kaç çeşidinin bulunduğu ve Kur’ân-ı
Kerîm’de geçip geçmediği konusundaki tartışmalara değinilecektir. Daha sonra
şiir, nesir, ayet ve hadislerdeki uygulamalarına yer verilecektir. Böylece
konunun daha da anlaşılır hale gelmesi sağlanacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 29, 2019 |
Acceptance Date | December 26, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 3 Issue: 2 |