Rise of Neo-populism and the Decline of European Agenda in Turkey

Year 2016, , 0 - 0, 28.03.2016

Akif Bahadır Kaynak

https://doi.org/10.18221/bujss.59860

Abstract

Türkiye’nin AB’ye üyelik süreci beraberinde liberal kurumların ihdasına ve popülist politikaların sona erdirilmesine yönelik bir reform süreci getirdi. İlk yıllardaki başarılarına karşın, iktidar partisinin gücünü sağlamlaştırmasıyla bu reform sürecinde bir geri dönüş yaşandı. AKP yönetiminde, Türkiye’nin iktisadi büyümesi küresel likidite bolluğuyla desteklenen iç tüketime dayandı. Bu yeni ekonomik model 2001 yılındaki kriz sonrası oluşturulan liberal kurumların aşındırılmasına, özerkliğini kaybetmesine ve Yürütmenin her alana yayılan gücünün daha da fazla sosyal hayata nüfuz etmesine yol açtı. AB üyeliğinin yıllar boyunca siyasi hayata hakim olmuş klientalist uygulamaları ortadan kaldırması beklenirdi ancak iç dinamiklerin liberal ekonomik ve politik gündemi desteklememesi sonucu bu ihtimal en azından ertelendi. Sağlıklı bir piyasa ekonomisinin üzerine oturduğu hukuk devleti ve kamu hizmetlerinin tedarikindeki partiler üstü yaklaşım, siyasi hedeflerin kurbanı oldu. Popülist politikalar ise siyasi iktidarın seçmen tabanını yaygınlaştırıp, konsolide etti. Bu çalışmayla Türkiye’de siyaset yapımının bu yeni süreçlerini ve dinamiklerini irdelemeyi hedefliyoruz.   

References

• Acemoglu, D., Egorov, G., & Sonin, K. 2011. A Political Theory of
• Populism, no. w17306. National Bureau of Economic Research.
• Acemoğlu, D., Robinson, J. A., & Torvik, R. 2013. Why do Voters Dismantle Checks and Balances? Review of Economic Studies, 80(3), pp.845-875.
• Ahmadov, R. 2008. Counter Transformations in the Center and Periphery of the Turkish Society and the Rise of the Justice and Development Party. Alternatives, 7(2-3), pp.15-36.
• Alesina, A. 1989. The Political Economy of Macroeconomic Stabilization: Myths and Reality. V. Tanzi, & K. Chu eds, Income Distribution and High Quality Growth. Cambridge: MIT Press.
• Alper, E. C., & Öniş, Z. 2003. Financial Globalization, the Democratic Deficit and Recurrent Crisis in Emerging Markets. Emerging Markets Finance and Trade, 39(3), pp. 5-26.
• Barr, R. R. 2009. Populists, Outsiders and Anti-Establishment Politics. Party Politics, 15 (1), pp.29-48.
• Dornbush, R., & Edwards, S. 1991. The Macroeconomics of Populism in Latin America. Chicago: University of Chicago Press.
• French, J. D. 2010. Understanding the Politics of Latin America's Plural Lefts (Chavez/Lula): Social Democracy, Populism and Convergence on the Path to a Post-Neoliberal World. Third World Quarterly, 30 (2), pp.349-370.
• Hawkins, K. A. 2009. Is Chavez Populist? Measuring Populist Discourse in Comparative Perspective. Comparative Political Studies, pp.1040-1067.
• Kauffman, R. R., & Stallings, B. 1991. The Political Economy of Latin American Populism. R. Dornbusch, & S. Edwards eds, The Macroeconomics of Populism in Latin America, Chicago: University of Chicago Press, pp. 15-43.
• Laclau, E. 2005. On Populist Reason. London: Verso Publishing.
• Levitsky, S., & Loxton, J. 2013. Populism and Competitive Authoritarianism in the Andes. Democratization, 1, pp. 107-136.
• Mayorga, R. A. 2006. Outsiders and Neopopulism: The Road to Plebiscitary Democracy. S. Mainwaring , A. M. Bejarano, & E. P. Leongomez eds., The Crisis of Democratic Representation in the Andes, Standford: Stanford University Press, pp. 132-170
• Michels, R. 1962. Political Parties: A Sociological Study of the Oligarchical Tendencies of Modern Democracies. New York: Collier Books.
• Mouffe, C. 2005. The End of Politics and the Challenge of Right Wing Populism. F. Panizza eds., Populism and the Mirror of Democracy. London: Verso, pp. 50-71
• Nar, M. 2015. The Committed Changes within Public Procurement Law in Turkey (2003-2014): A Conceptual Analysis. International Business of Business and Social Research, 5(2), pp.1-20.
• Öniş, Z. 2007. Conservative Globalist versus Defensive Nationalists: Political Parties and Paradoxes of Europeanization in Turkey. Journal of Southern Europe and Balkans, 9(3), pp.247-261.
• Öniş, Z. 2009. Beyond the 2001 Financial Crisis: The Political Economy of the New Phase of Neo-Liberal Restructuring in Turkey. Review of International Political Economy, 16(3), pp. 409-432.
• Özbudun, E. 2006. From Political Islam to Conservative Democracy. South European Society and Politics, 11(3-4), pp. 543-557.
• Panizza, F. 2005. Populism and the Mirror of Democracy. London: Verso Publishing.
• Parenti, C. 2005. Hugo Chavez and Petro Populism. The Nation, 24.
• Roberts, K. M. 2010. Latin America's Populist Revival. SAIS Review, 27(1), pp. 3-15.
• Sachs, J. 1989. Social Conflict and Populist Policies in Latin America. NBER Working Paper, w2897
• Sunar, İ. 1985. Demokrat Parti ve Popülizm. Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi (8), pp. 2083-2084.
• Sunar, İ. 1990. Populism and Patronage: Democrat Party and Its Legacy. Il Politico, 55(4), pp. 747-757.
• Taggart, P. 2000. Populism. Buckingham: Open University Press.
• Togan, S. 2004. Turkey: Towards EU Accession. The World Economy, 27(7), pp. 1013-1045.
• Weyland, K. 1996. Neopopulism and Neoliberalism in Latin America: Unexpected Affinities. Studies in Comparative International Development, 31(3), pp. 3-31.
• Weyland, K. 2003. Neopopulism and Neoliberalism in Latin America: How Much Affinity. Third World Quarterly, 24(6), pp. 1095-1115.
• Yeldan, E., Boratav, K., & Köse, A. H. 2000. Globalization, Distribution and Social Policy: 1980-1998. New York: Center for Economic Policy Analysis.
• Yeşilada, B. A. 2002. Turkey's Candidacy for EU Membership. Middle East Journal, 56(1), pp. 94-111.