Tarihin her döneminde orduların lojistik ihtiyaçlarının yeterince karşılanması ve bütünleme hizmetlerinin sorunsuz bir şekilde yürütülmesi harplerin gidişatına doğrudan tesir etmiştir. Bu durum, I. Dünya Savaşı gibi ordu mevcudunun milyonlara ulaştığı ve lojistik ihtiyaçların çoğalıp farklılaştığı bir dönemde daha da önem kazanmıştır. Çağın gereksinimlerine uygun olarak modern bir geri hizmet sistemi kurmayı amaçlayan Osmanlı Devleti, Balkan Savaşları öncesinde Alman lojistik sistemini esas alarak yeni bir geri hizmet organizasyonu oluşturmaya çalışmıştır. Menzil Teşkilatı adı verilen bu yeni sistem, ilk olarak Balkan Savaşları’nda uygulamaya konulmuş; ancak, sistemin işleyiş ve uygulanışına vakıf yeterli personel bulunmadığından menzil sistemi bu ilk sınavında başarısız olmuştur.
I. Dünya Savaşının başlamasıyla Menzil Teşkilatı, yürürlükte bulunan 1911 tarihli Menzil Nizamnamesine göre yeniden ihdas edilmiştir. Böylece her ordunun her türlü lojistik ihtiyacı, ordu harekât alanının hemen gerisinde teşkil edilen Menzil Müfettişliklerince karşılanmıştır.
Bu çalışma, Doğu cephesinde Ruslara karşı mücadele eden 3. Ordunun bütünleme faaliyetlerini gerçekleştiren 3. Menzil Müfettişliğinin kuruluşu, idari yapısı ve işleyişini konu edinmiştir. Çalışmanın konusu, harbin başlangıcından 18 Aralık 1917 tarihli Erzincan Mukavelenamesinin imzalanmasına kadar geçen süre ile sınırlandırılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 29 |