The aim of this research is to investigate the
attitudes of mentally retarded individuals according to the occupational
self-esteem levels of the administrators of the Provincial Directorate of Youth
and Sports. The sample group of the research, 122 (N) volunteers, 14
(N) female and 108 (N) male, who work as sport managers at the provincial
directorates of youth and sports of the Ministry of Youth and Sports,
participated in this research. Sports Self-Esteem Scale and Attitude Scale developed
by Arıcak (1999) towards
Sportive Activities of Individuals with Mentally Handicapped develeped
by İlhan, Esentürk ve Yarımkaya (2016) were applied to sport managers. During the evaluation
of the collected data, Crombach Alpha Analysis, Shapiro-Wilk Test, Mann-Whitney
U and Kruskal Wallis Test were used. As a result, in sport managers, a significant relationship was found
between the self-esteem and gender variable. Male administrators’ belief in the
functionality of the profession was higher when compared to female
administrators. Sport managers who had trainings related to disabilities showed
a higher belief in the functionality of the profession comparing to those who
had not taken the trainings. A significant
difference was found between the sports managers’ variables, such as working
period, whether a disabled person exists in the family, having sports training
based on people with disabilities, the graduated school, duties, and mentally
retarded individuals’ attitudes towards participating in sports events. The sports managers who have disabled family
members perform positive attitude towards mentally retarded individuals’
participating in sports events. The
sports managers who had taken trainings based on people with disabilities
showed positive attitude towards mentally retarded individuals’ participating
in sports events.
Sports managers Occupational self-esteem Mentally retarded individuals Sports events Attitude
Bu araştırmanın amacı, gençlik ve
spor il müdürlüğü yöneticilerinin mesleki benlik saygısı düzeylerine göre
zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklerine yönelik tutumlarının
incelenmesidir. Araştırmanın örneklem grubu, gençlik spor bakanlığına
bağlı il, ilçe ve şube müdürlük görevi yapan, 14 kadın, 108 erkek olmak üzere
toplam 122 spor yöneticisinden oluşmaktadır. Spor yöneticilerine, Arıcak (1999) tarafından geliştirilen
Mesleki
Benlik Saygısı Ölçeği ile İlhan, Esentürk ve Yarımkaya (2016) tarafından
geliştirilen Zihinsel Engelli Bireylerin Sportif Etkinliklerine
Yönelik Tutum Ölçeği uygulanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, Cronbach Alpha (α) analizi, Shapiro-Wilk testi, Mann-Whitney U ve
Kruskal Wallis Testi kullanılmıştır. Sonuç olarak, spor yöneticilerinde,
mesleki benlik saygısı ile cinsiyet değişkeni arasında anlamlı ilişki
bulunmuştur. Erkek yöneticilerin, kadın
yöneticilere göre mesleğin işlevselliğine olan inancı daha yüksektir.
Engellilere yönelik eğitim alan spor yöneticilerinin mesleğin işlevselliğine
olan inancı, eğitim almayan spor yöneticilerine göre daha yüksektir. Spor
yöneticilerinin çalışma yılı, ailede engelli birey olma durumu, engellilere yönelik
spor eğitimi alma, mezun olduğu okul, görev değişkenleri ile zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklerine yönelik
genel tutumları arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Ailede engelli birey
olan spor yöneticileri, zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklerine
katılımına olumlu tutum sergilemektedir. Engellilere yönelik spor eğitimi alan
spor yöneticilerinin, zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklerine
katılımına olumlu yönde tutum göstermektedir. Spor bilimleri alanından mezun
olan spor yöneticilerinin zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklere
katılımına yönelik genel tutumlarının olumlu yönde yüksek olduğu
belirlenmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sports Medicine |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2019 |
Submission Date | April 2, 2019 |
Acceptance Date | May 26, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 14 Issue: 1 |