Ruscuk ayanı Alemdar Mustafa Paşa’nın sarraf ve
yardımcısı olan Ermeni Manuk Mirzayan’nın (ö. 1817), hayatı ve siyasi kariyeri
19. yüzyılın ilk yarısında Osmanlı-Rus bir arabulucunun stratejilerini anlamak
açısından çok iyi bir örnek sunar. Aynı dönemin Osmanlı Balkanlarının karmaşık
iç ve dış denge ve problemlerinin bir ürünü olan Manuk Bey, iki imparatorluk
arasındaki çekişmelerde kurnaz bir şekilde ayakta kalmayı becermekle kalmamış,
bir aracı olarak bu çekişmelerden faydalanmayı da bilmiştir. Ruscuk’tan
Besarabya’ya kadar uzanan hayat hikayesini takip eden bu çalışmada spekülasyon
ve öngörüleriyle hareket edebileceği ve iki imparatorluğun çatışan çıkarlarına
hizmet eden aracı ve ajanların avantajlı olduğu bu karmaşık ortamda Manuk
Bey’in statüsünü yükseltme ve ayakta kalma stratejileri incelenecektir.
The life and political career of Manuk Mirzayan (d.
1817), the Armenian money-lender and acolyte of Mustapha Pasha Bairaktar, the
ayan of Ruscuk, presents a good case of study of a Ottoman-Russian middleman of
the early 19th century Balkans. As a product of the complicated internal and
international problems of the Ottoman Balkans, he aptly managed to survive
amongst the conflict between two empires and even benefited from the
international conflicts as a middleman. By tracing his activities from Ruscuk
to Bessarabia, this paper argues that Manuk’s decisions can be considered as
strategies to improve his status and secure his life in an environment about
which he could only speculate but which clearly favored agents who could cater
to the competing interests of different empires and political factions.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | July 31, 2017 |
Submission Date | July 31, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 |