Batı Anadolu bölgesinin
tekstil endüstrisine de yön veren zirai verimliliği ve ticari canlılığı, sadece
şehir merkezlerini değil kırsal merkezleri ve kasabaları da dokumacılık alanına
çekmiştir. Bu sebepten ötürü çok erken tarihlerden itibaren bölgenin dokuma ve
üretim sanayii ile ön plana çıkan birkaç yerleşim biriminden biri de Tire
olmuştur. Ağırlıklı olarak pamuk ve pamuklu dokuma türünden bir üretim endüstrisine sahip olan kentteki
dokumacı taifesi, başlıca beyaz ve elvan bogasi, Çine tülbendi, astar, kirpas-ı
penbe, alaca, kuşak ve peştamal gibi ürünlerde uzmanlaşmıştı. Dokumanın yanı
sıra boyama işlemleri de aynı merkezdeki boyahanede gerçekleştirilmekteydi.
Arşiv belgeleri, Tire’nin sadece bir dokuma ve boyama merkezi değil aynı
zamanda civarda üretilen tekstil ürünlerinin ticareti
için de canlı bir iç pazar olduğunu göstermektedir. 18. yüzyıla
gelindiğinde Tire’de üretilen kumaşlardan tahsil edilen damga resmi, Tire ve tevâbi’i bogasi damgası mukataası adı altında
malikâne olarak işletilmeye başlanmıştır. Bu makalede, mukataa kayıtlarını da
içeren Osmanlı arşiv belgelerinden hareketle, Tire dokuma ve boyama sanayiinin
gelişimine ilişkin yeni bilgilerin yanı sıra 18. yüzyılda malikâne usulüne göre
iltizama verilen Tire bogasi damgasının işleyişinin ortaya konması
amaçlanmaktadır.
The agricultural productivity and commercial vitality of Western
Anatolia, directly affecting the patterns of textile industry, integrated not
only the city centers but also townlets in the countryside to the weaving
sector. Tire became one of the few settlements of the region that emerged as a
weaving and production center from very early dates. The weavers in the city,
engaged in cotton processing, specialized in products such as white cotton
cloth, Çine tülbendi, lining, kirpas-ı penbe, alaca, kuşak and waistcloth. In
addition to the weaving sector, dyeing process was carried out in the Tire
dye-house. Archival documents suggest that Tire became not only a weaving and
dyeing center but also a vivid domestic trade market for textile fabrics
produced in its vicinity. In the 18th century, the stamp tax, collected from
the fabrics produced in Tire, started to be collected as a part of the malikane
(life time tax farming) under the name of “Tire ve tevâbi’i bogasi damgası
mukataası”. By utilizing Ottoman archival documents, this study shows the
development of weaving and dyeing industry in Tire and the process through
which the Tire bogasi stamp was farmed out within the malikane system in the
18th century.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 11, 2019 |
Submission Date | March 15, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 |