N6-(2-izopentenil)adenozin (IP) ve p-klorofenoksiasetik asidin (CPA) Antirrhinum majus’un çoğaltılması üzerindeki etkileri henüz aydınlatılmamıştır. Bu çalışma, bitki büyüme düzenleyicilerinin aslanağzı bitkisinde çoğaltım verimliliğini artırma üzerindeki etkilerini karşılaştırmaktadır. Fide gelişim aşamasında, 1.0 mg L-1'deki IP en yüksek çimlenme oranını (%91.11 ± 9.30) sağlamıştır. En yüksek sürgün sayısını (4.42 ± 0.30) 1.0 mg L-1'deki 6-benzilaminopürin (BAP) uygulaması verirken, 0.50 mg L-1 IP içeren ortam çimlenen tohumlardan sürgün uzamasını (3.80 ± 0.28 cm) tetiklemiştir. En yüksek yaprak (12.33 ± 1.77) ve kök (2.96 ± 0.32) sayısını 1.0 mg L-1 IP ile zenginleştirilmiş ortam vermiştir. Fide kök uzunluklarında en büyük artışı 0.50 mg L-1 IP uygulaması sağlamıştır (2.50 ± 0.31 cm). Sürgün çoğaltımı aşamasında, 1.0 mg L-1'deki thidiazuron (TDZ) en fazla sürgün sayısını verirken (nodal eksplant başına 10.04 ± 2.42), aynı konsantrasyondaki BAP uygulaması sürgün uzamasını tetiklemiştir (5.99 ± 0.29 cm). Köklenme aşamasında, 0.50 mg L-1 3-indol asetik asit (IAA) uygulaması en yüksek köklenme oranını (%100), kök üretimini (sürgün başına 4.93 ± 0.48) ve kök uzunluğunu (7.16 ± 0.97 cm) vermiştir. IAA uygulamaları kallus üretimini uyarmamıştır. Bununla birlikte, CPA uygulamaları sürekli olarak daha yüksek kallus oluşumu (%96 ve %100) teşvik etmiş ve son derece az bir köklenme yanıtı ile sonuçlanmıştır. Bulgular, kök gelişiminde bir kısıtlamaya neden olmadan fide gelişimini artırmak için IP, sürgün çoğaltımı verimliliğini artırmak için TDZ ve aslanağzında yüksek miktarda kallus üretimi için CPA kullanılmasını önermektedir.
Ethics committee approval is not required for this study
-
The effects of N6-(2-isopentenyl) adenosine (IP) and p-chlorophenoxyacetic acid (CPA) on the propagation of Antirrhinum majus have yet to be elucidated. This study compares plant growth regulators’ effects on enhancing propagation efficiency in snapdragon. In the seedling development phase, IP at 1.0 mg L-1 provided the highest germination ratio (91.11 ± 9.30%). The 6-benzylaminopurine (BAP) treatment at 1.0 mg L-1 gave the highest number of shoots (4.42 ± 0.30) whereas the medium with 0.50 mg L-1 IP triggered shoot elongation (3.80 ± 0.28 cm) from germinating seeds. The medium with 1.0 mg L-1 IP gave the highest number of leaves (12.33 ± 1.77) and roots (2.96 ± 0.32). IP treatment at 0.50 mg L-1 produced the greatest increase in seedling root lengths (2.50 ± 0.31 cm). In the shoot multiplication phase, thidiazuron (TDZ) at 1.0 mg L-1 gave the maximum number of shoots (10.04 ± 2.42 per nodal explant) while BAP treatment at the same concentration triggered shoot elongation (5.99 ± 0.29 cm). In the rooting phase, 3-indoleacetic acid (IAA) treatment at 0.50 mg L-1 induced the highest rooting rate (100%), root production (4.93 ± 0.48 per shoot), and root length (7.16 ± 0.97 cm). IAA treatments did not trigger callus production. However, the CPA treatments induced consistently higher callogenesis responses (96% and 100%), resulting in a minimal rooting response. The findings suggested using IP to increase seedling development without causing a restriction in root development, TDZ to improve shoot multiplication efficiency, and CPA to produce high-frequency calli production in ornamental snapdragon.
-
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Plant Biotechnology, Plant Physiology |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Project Number | - |
Publication Date | June 30, 2024 |
Submission Date | March 10, 2024 |
Acceptance Date | June 12, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 8 Issue: 1 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.