Emeğin gelirden aldığı pay tüm dünyada uzunca bir süredir gerilemektedir. 2008-2009’da küresel finansal kriz, 2020’de Covid-19 salgını emeğin payındaki gerilemeyi tüm ekonomilerde daha da görünür kılmıştır. Türkiye’de de benzer bir süreç yaşanırken, 2021’de ekonomi politikalarında yapılan değişiklikler ülke tarihinin en derin bölüşüm krizlerinden birine sebep olmuştur. Ekonomide yaşanan tıkanma ve kriz anları aynı zamanda bölüşüm ilişkilerinin emek ve sermaye ile sermayenin kendi içinde yeniden tanzim edildiği zamanlardır. Bu çalışma 1997-2023 döneminde en büyük 1000 sanayi kuruluşu üzerinden, Türkiye’de bölüşüm ilişkilerinde yaşanan değişimi ve bu değişim esnasında gerçekleşen kırılma anlarını analiz etmeyi amaçlamaktadır. Daha önce 1000 büyük sanayi kuruluşu üzerinden Türkiye’de böyle bir çalışma yapılmamıştır. Çalışma bu yönüyle ilktir. Elde edilen bulgulara göre; Türkiye’de nispi ücret dengesi büyük sanayi kuruluşlarında çalışanlar aleyhine gelişmektedir. Yine, 2001 krizinden sonra, bu kuruluşlarda çalışanların reel ücretleri emek verimliliğindeki artışlara intibak edememiştir. Son çeyrek yüzyılda, en büyük 500 firma başta olmak üzere, Türkiye’nin büyük sanayi kuruluşlarında emeğin katma değerden aldığı pay gerilemektedir. 2020-2022 döneminde yaşanan bölüşüm krizinde büyük sanayi kuruluşları, özellikle de ilk 500 firma, kâr marjlarını ve katma değerden aldıkları payı artırmış; buna karşın krizin yükü çalışanların omuzlarında kalmıştır.
Labor's share of income has been declining for a long time all over the world. The global financial crisis in 2008-2009 and the Covid-19 pandemic in 2020 made the decline in labor share even more visible in all economies. While a similar process was taking place in Turkey, changes in economic policies in 2021 led to one of the deepest distributional crises in the country's history. Moments of economic obstruction and crisis are also times when the relations of distribution are reorganized between labor and capital and within capital itself. This study aims to analyze the change in distributional relations in Turkey and the moments of rupture during this change through 1000 largest industrial enterprises in the period 1997-2023. No such study has ever been conducted on the 1000 largest industrial enterprises in Turkey. The study is a first in this respect. According to the findings, the relative wage balance in Turkey is developing to the detriment of those working in large industrial enterprises. Again, after the 2001 crisis, real wages of employees have not kept pace with increases in labor productivity in these enterprises. Over the last quarter century, the share of labor in value added has been declining in Turkey's large industrial enterprises, particularly in the 500 largest firms. During the distribution crisis of the 2020-2022 period, large industrial enterprises, especially the top 500, increased their profit margins and their share of added value, while the burden was carried by the workers.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Labor Economics and Industrial Relations |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Early Pub Date | January 21, 2025 |
Publication Date | January 22, 2025 |
Submission Date | August 9, 2024 |
Acceptance Date | January 4, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 |