Biyometrik Verilerin İşlenmesinin Yargı Kararları Işığında Değerlendirilmesi

Year 2022, Issue: 1, 92 - 110, 30.06.2022

Miray Özer Deniz , Memet Turan Özer

Abstract

Bir kişi ile ilişki kurulabilmesini sağlayan her türlü veri, kişisel veridir. Biyometrik veriler, kanunda tanımı yapılmamakla birlikte, parmak izi, avuç içi, iris, yüz taraması gibi fizyolojik veya adım atma, kalem tutma gibi davranışsal belli bir kişi ile ilişki kurabilen verilerdir. Kişisel Verilerin Korunması Kanunu (KVKK) 6. maddesinde özel nitelikli veri olarak kabul edilmiştir. Biyometrik veriler, kişinin kimliğinin belirlenmesi imkânı veren ve kopyalanma ya da taklit edilmesine müsaade etmediğinden, gizlilik, güvenlik veya kontrol gereken yerlerin girişlerinde kullanılmaktadır. Son dönemde, çalışanların mesai saatlerine riayet etmesini ve kontrolünü sağlamak adına, teknolojinin gelişmesiyle birlikte parmak izi ile giriş sağlayan sistemlerin uygulanması yaygınlaşmıştır. Bununla birlikte, parmak izini kaydeden uygulamaların kişilik hakkını ve özel hayatın gizliliği kuralını ihlal ettiği bahsiyle uygulamaların iptaline yönelik yargıya başvurular da artmıştır. Çalışmamızda, biyometrik verilerin tanımı ve işlenme usulleri ile konuya ilişkin Anayasa Mahkemesi, Danıştay ve Kişisel Verileri Koruma Kurulu’nun verdiği kararlar değerlendirilecektir.

Keywords

Kişisel Veri, Biyometrik Veri, Parmak İzi, Kişisel Verilerin İşlenmesi

References

• AKGÜL, A. (2015). Kişisel Verilerin Korunması Bağlamında Biyometrik Yöntemlerin Kullanımı Ve Danıştay Yaklaşımı. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 118, 199-222.
• ALTINOK ÇALIŞKAN, E/ÖZTÜRK, B. (2018). Kişisel Verilerin Korunması Kanunu Hakkında 
Genel Değerlendirmeler ve Anayasaya Aykırılık Sorunu. Fasikül Hukuk Dergisi, 10 (100), 277-336.
• ATLI, T. (2019). Kişisel Verilerin Önleyici, Koruyucu Ve İstihbari Faaliyetler Amacıyla İşlenmesi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(1), 1-19.
• AYDIN, SE. (2015). AİHM İçtihatları Bağlamında Kişisel Verilerin Kaydedilmesi Suçu. İstanbul.
• BOROCZ, I. (2016). Risk to the Right to the Protection of Personal Data: An Analysis Through the Lenses of Hermagoras. European Data Protection Law Review, 3(2), 467-480.
• BRAUN, AC. (2018). Kişisel Verilerin İşlenmesinde Rıza. Yeditepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 15 (1), 13-35.
• BRINK, S,WOLFF, HA. (2018); BeckOK Datenschutzrecht, Online Kommentare.
• BU-PASHA, S, ALEN-SAVIKKO, A, MAKINEN, J,GUINNES, R, KORPISAARI, P. (2016). EU Law Perspectives On Location Data Privacy In Smartphones and Informed Consent for Transparency. European Data Protection Law Review 6(1), 312 -323.
• BYGRAVE, LA. (1998). Data Protection Pursuant To The Right To Privacy In Human Rights Treaties. International Journal of Law and Information Technology, 6(3), 247-284.
• CUSTERS, B/VAN DER HOLF, S/SCHERMER,B/APPLEBY-ARNOLD, S/BROCKDORFF, N : "Informed Consent in Social Media Use- The Gap Between User Expectations and EU Personal Data Protection Law", Scripted, C. 10, S. 4, 2013, s. 437-457.
• DE HERT, P, PAPAKONSTANTİNOU,V. (2016). The New General Data Protection Regulation: Still a Sound System for the Protection of Individuals?. Computer Law & Security Review, 32, 179-194.
• DEVELİOĞLU, HM (2017). 6698 Sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu ile Karşılaştırmalı Olarak Avrupa Birliği Genel Veri Koruma Tüzüğü Uyarınca Kişisel Verilerin Korunması Hukuku. İstanbul.
• DÜLGER, MV (2019). Kişisel Verilerin Korunması Hukuku, Hukuk Akademisi. İstanbul
• ERARSLAN TÜRKMEN, S. (2019). Özel Nitelikli Kişisel Verilerin İşlenmesinde Açık Rızanın Aranmadığı Haller. İstanbul.
• ERDİNÇ, GH. (2021). Ölçülülük İlkesi ve Açık Rıza Kapsamında Biyometrik Verilerin İşlenmesi. Kişisel Verileri Koruma Kurumu Dergisi. 2 (1), 1-19.
• JASSERAND, C. (2016). Legal Nature of Biometric Data Legal Nature of Biometric Data: From “Generic” Personal Data to Sensitive Data. European Data Protection Law Review, 2 (3), 297-311.
• KAYA, C. (2011). Avrupa Birliği Veri Koruma Direktifi Ekseninde Hassas (Kişisel) Veriler ve İşlenmesi, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, LXIX, (1-2), 317-334.
• KULESZA, J. (2018) “Europol Regulation, US and Data Protection, Data Protection and Privacy: The Internet of Bodies, Ed: Ronald Leenes, Rosamunde van Brakel, Serge Gutwirth, Paul de Hert. 189–202.
• KÜZECİ, E.(2018). Kişisel Verilerin Korunması. Ankara.
• RINGELHEIM, J. (2006). Processing Data On Racial Or Ethnic Origin For Antidiscrimination Policies: How To Reconcile The Promotion Of Equality With The Right To Privacy?”. Center For Human Rights And Global Justice Workİng Paper, New York.
• SOLMAZ, E. (2018). Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları’nın “Kişisel Verilerin Korunmasına Katkısı. İdare Hukuku ve İlimleri Dergisi, 18 (1), 61–78.
• TEKİN, N. (2014). Kişisel Verilerin Korunması İle İlgili Türkiye’deki Kanun Tasarısının Avrupa Birliği Veri Koruma Direktifi Işığında Değerlendirilmesi. Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, 4, 222-262.
• UYGUN, M. (2010). Avrupa Birliğinin 95/46 Sayılı Veri Koruma Yönergesi Işığında Kişisel Verilerin Korunması. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Anabilim Dalı, Avrupa Birliği Hukuku Bilim Dalı Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• YÜCEDAĞ, N. (2017). Medeni Hukuk Açısından Kişisel Verilerin Korunması Kanunu’nun Uygulama Alanı Ve Genel Hukuka Uygunluk Sebepleri. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, LXXV (2), 765-789.