In this study, the problem of anachronism that we encounter in the contents of formal and non-formal religious education is discussed. In the light of this concept defined as "taking something, a concept or event out of its real historical context and ignoring the fact that the past is different from the present with its basic features", religious concepts that constitute the content of religious education are discussed. The possible reasons and problems caused by this approach, which manifests itself as detaching the context of other subjects and processes in education, and presenting them as the only knowledge and truth of all times, or ignoring the relationship of the contents in question with the time in which they were created, are discussed. The data of the research was obtained using the document analysis method, which is a type of qualitative research. In the analyzes made on the sample texts selected especially in the DKAB textbooks, as well as on the sources such as tafsir, hadith, fiqh and sirah, which constitute the content of formal and non-formal religious education, it is revealed that the anachronistic approach is the reason for the anachronistic approach in the reading of basic texts, the way of using religious references, the transfer of narrative-based information and the language used in educational processes. It can be seen that there are various expressions and evaluations. It is understood that in-depth field knowledge, analytical and critical thinking, and an advanced level of general cultural knowledge are needed in formal and non-formal religious education processes in order to overcome this problem, which occurs due to factors such as literary reading, insufficient knowledge of language and history, bias, and bigotry in thought. It is understood that it is especially important for teachers to be cautious about all kinds of anachronisms and to make their students sensitive and equipped in this regard.
Örgün ve yaygın din eğitiminin içeriklerinde karşılaştığımız anakronizm probleminin ele alındığı bu çalışmada, “bir şeyin, bir kavramın veya olayın gerçek tarihsel bağlamı dışına çıkartılması ve geçmişin temel özellikleriyle günümüzden farklı olduğunun göz ardı edilmesi” şeklinde tanımlanan bu kavram ışığında, din eğitiminin içeriğini oluşturan dinî kavramlar başta olmak üzere, eğitime konu edilen diğer konuların ve süreçlerin bağlamından kopartılarak tüm zamanların yegâne bilgisi ve doğrusu şeklinde sunulması ya da söz konusu içeriklerin oluştuğu zamanla olan ilişkisinin göz ardı edilmesi şeklinde tezahür eden bu yaklaşımın muhtemel sebepleri ve yol açtığı sorunlar tartışılmaktadır. Araştırmanın verileri, nitel araştırma türlerinden olan doküman analizi yöntemi kullanılarak elde edilmiştir. Örgün ve yaygın din eğitiminin içeriğini oluşturan tefsir, hadis, fıkıh ve siyer gibi kaynakların yanı sıra özellikle DKAB ders kitaplarında seçilen örnek metinler üzerinde yapılan analizlerde, temel metinlerin okunmasında, dinî referansların kullanılma biçiminde, rivayete dayalı bilgilerin aktarımında ve eğitim süreçlerinde kullanılan dilde anakronik yaklaşımın sebep olduğu çeşitli ifadelerin ve değerlendirmelerin yer aldığı görülmektedir. Literal okuma, dil ve tarih bilgisi yetersizliği, tarafgirlik, düşüncede bağnazlık gibi etkenlerle meydana gelen bu sorunun aşılabilmesi için örgün ve yaygın din eğitimi süreçlerinde derinlikli bir alan bilgisine, analitik ve eleştirel düşünceye, ileri düzeyde bir genel kültür bilgisine ihtiyaç duyulduğu anlaşılmaktadır. Özellikle öğretmenlerin her türlü anakronizme karşı temkinli olmalarının ve öğrencilerini de bu konuda duyarlı ve donanımlı hale getirmelerinin önem arz ettiği anlaşılmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Education |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Early Pub Date | December 30, 2023 |
Publication Date | December 31, 2023 |
Submission Date | September 29, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 23 Issue: 2 |