Meme kanseri hücre hatlarında propranolol ve paklitakselin anjiyogenez üzerine etkisi

Year 2019, Volume: 44 Issue: 1, 144 - 153, 31.03.2019

Fatma Şimşek , Sevinç İnan , Sevda Müftüoğlu Kemal Özbilgin , Seda Vatansever , İbrahim Tuğlu

https://doi.org/10.17826/cumj.418346

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı infantil hemanjiyom vakalarında kullanılan propranolol (PR) ile kemoterapötik bir ajan olarak yaygın kullanılan Paklitakselin (PX) kanser hücreleri üzerine etkisini incelenmesidir.

Gereç ve Yöntem: Tripan mavisi ile hücre sayımı yapılarak hücrelerin ikilenme zamanları belirlendi. MTT testi ile de ilaçların sitotoksik etkisi ve IC50 değerleri analiz edildi. İnvazyon yönünden farklı iki meme kanseri hücre hattında (MDA-MB-231 ve MCF-7) anti-VEGF, anti-eNOS, anti-iNOS ve anti-ERK1/2 primer antikorları indirek immunohistokimyasal yöntemle incelendi. İmmunoreaktivitenin değerlendirilmesi için H skorlama sistemi kullanıldı.

Bulgular: MTT testi ile hücrelere uygulanacak ilaç dozlarının IC50 değerleri MDA için; PX: 5 nmol, PR: 50 µm ve MCF- 7 için; PX: 3,7  nmol, PR: 50 µm olarak bulundu. İmmunohistokimyasal uygulamada kanser hücrelerinde kontrol gruplarının immunoreaktivitesi şiddetli ve/veya çok şiddetli artmış iken PX, PR ve kombine uygulanan ilaç gruplarında boyanma şiddeti anlamlı veya çok anlamlı olarak azaldı. 

Sonuç: Bu çalışma ile kemoterapötik olarak uygulanan paklitaksele ek olarak anti anjiyogenik ilaç uygulamalarının damarlarda vazodilatasyon, hücre çoğalması, göçü ve yaşam süresini etkilemesi sonucunda anjiyogenezi azaltması veya önlemesi açısından meme kanserinin tedavisinde önemli olduğu düşünülmüştür.

Keywords

MDA-MB-231, MCF-7, anjiyogenez, propranolol

Effects of propranolol and paclitaxel on angiogenesis in breast cancer cell lines

Abstract

Purpose: The aim of this study was to investigate the effect of propranolol (PR), which is used in infantile hemangiomas, and paclitaxel (PX), which is widely used as an chemotherapeutic agent, on cancer cells. 

Materials and Methods: That the cells counted with trypan blue the doubling time were determined. Also with MTT assay were analyzed the cytotoxic effect and IC50 value of drugs.  In the breast cancer cell lines which are differents with regard to invasion (MDA-MB-231 and MCF-7 ) anti-VEGF, anti-eNOS, anti-iNOS and anti-ERK1/2 primer antibodies investigated  by using immunohistochemical methods. To evaluation of immunoreactivity was used the H-scoring system.

Results: With MTT test, IC50 values are applied to the cells dosage for MDA-MB-231 cells; PX: 5 nmol, PR: 50 µm, and for MCF- 7 cells PX: 3,7 nmol, PR: 50 µm, were established. In immunohistochemical application, immunoreactivity of control group was increased with strong and/or stronger in the cancer cells, while those of in  PX, PR and combine treatment was decreased either significant or very significant. 

Conclusion: With this study, application of anti chemotherapeutic therapy which is paclitaxel, in additon with anti angiogenic therapy in the treatment of breast cancer, vascular vasodilation, cell proliferation, migration, survival ultimately thought to be important in the prevention or reduce of angiogenesis.

Keywords

MDA-MB-231, MCF-7, angiogenesis, propranolol

References

• 1