İlköğretim Matematik Ve Sınıf Öğretmenlerinin İşbirliğine Dayalı Grup Çalışmalarına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi
Year 2014,
Volume: 23 Issue: 1, 89 - 102, 12.10.2014
Kamuran Tarım
,
Didem Kır Tünç
Abstract
Bu araştırma; ilköğretim matematik ve sınıf öğretmenlerinin matematik derslerinde işbirliğine dayalı grup çalışmalarının kullanımına ilişkin görüşlerini incelemeye yönelik nitel bir çalışmadır. Araştırma, Adana ili Seyhan merkez ilçesindeki 5 ilköğretim okulunda 13 sınıf öğretmeni ve 7 matematik öğretmeni ile yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmaya katılan öğretmenlerin sorulara verdikleri yanıtlar incelendiğinde, matematik derslerinde grup çalışmalarına zaman zaman yer verdikleri ve sınıf öğretmenlerinin grup çalışmalarını matematik öğretmenlerine göre daha fazla kullandıkları görülmüştür. Öğretmenler bu yöntemin öğrencilerin sosyal, bilişsel ve duyuşsal becerilerini geliştirdiğini kabul ettiklerini belirtseler de özellikle matematik dersinde zaman alıcı ve verimsiz bulduklarını da ifade etmişlerdir. Öğretmenlerin belirttikleri grup çalışmalarının niteliği incelendiğinde ise işbirliğine dayalı grup çalışmalarının temel prensiplerini tam yansıtmadığı bunun yerine programın öngördüğü proje ve performans grup çalışmaları şeklinde olduğu görülmüştür. Buradan ilköğretim matematik ve sınıf öğretmenlerinin işbirliğine dayalı grup çalışmalarının temel prensiplerine ilişkin farkındalık düzeylerinin düşük olduğu söylenebilir.
References
- Açıkgöz, K. Ü. (1993). İşbirliğine dayalı öğrenme ve geleneksel öğretimin üniversite öğrencilerinin akademik başarısı hatırda tutma düzeyleri ve duyuşsal özellikleri üzerindeki etkileri. 1. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri, Ankara Üniversitesi, Ankara, 187-201.
Antil, L., Jenkins, J., Wayne, S., & Vadsay, P. (1998). Cooperative learning: conceptualizations and the relation between research and practice. American Educational Research Journal, 35: 419-454.
Artz, A. F., & Newman, C.M. (1993). How to use cooperative learning in the mathematics class.The National Council of Teachers of Mathematics.Reston,Virginia.
Baykul, Y. (2004). İlköğretimde matematik öğretimi: 1-5. sınıflar için. Ankara : Anı Yayıncılık.
Bozkurt, Y. (1999) İlkokul dördüncü sınıf matematik dersinde işbirlikli öğrenme sonucunda kullanılan farklı ölçme tekniklerinin başarıyı ölçme düzeyine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Delen, H. (1998). Temel eğitim beşinci sınıf sosyal bilgiler dersinde kubaşık öğrenme yönteminin akademik başarıya etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Gillies, R. M., & Boyle, M. (2010). Teachers’ reflections on cooperative learning: ıssues of implementation. Teaching And Teacher Education .2:, 933- 940.
Good, T.L., Mulryan, C. & McCaslin Mary. (1992). Grouping for ınstruction in mathematics: a call for programmatic resarch on small-group processes. In D. A. Grouws, (Ed.), Handbook of research on mathematics teaching and learning ( 165-196). Macmillan: New York.
Gömleksiz, M. (1994).Kubaşık öğrenme yönteminin demokratik tutumlar ve erişi üzerindeki kalıcılığı. 1. Eğitim Bilimleri Kongresi Kuram Uygulama Araştırma Bildiriler 1, Çukurova Üniversitesi, Adana, 421-430.
Gömleksiz, M. ve Özyürek, D. (1994). Türk dili ve edebiyatı derslerinde uygulanan kubaşık öğrenme yönteminin erişiye demokratik tutumlara ve benlik saygısına etkisi. 1. Eğitim Bilimleri Kongresi Kuram Uygulama Araştırma Bildiriler 2, Çukurova Üniversitesi, Adana, 476-493.
Gömleksiz, M. (1997). Kubaşık öğrenme: temel eğitim dördüncü sınıf öğrencilerin matematik başarısı ve arkadaşlık ilişkileri üzerine deneysel bir çalışma. Adana: Baki Kitabevi.
Hertz-Lazarowitz, R., & Miller, N. (1992). Interaction in cooperative groups: The theoretical anatomy of group learning. New York: Cambridge University Press.
İflazoğlu, A. ve Gömleksiz, M.(2001). Küme destekli bireyselleştirme tekniğinin temel eğitim beşinci sınıf öğrencilerinin matematik başarısı ve benlik saygıları üzerindeki etkisi. Çukurova.Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(7):1-18.
Johnson, D. W., & Johnson, R. T . (1989). Cooperation and competition. (2nd ed.). Edina, Minnesota: Interaction Book Company.
Johnson, D.W., & Johnson, R.T. (1991). Learning mathematics and cooperative learning lesson plans for teachers. Edina, Minnesota: Interaction Book Company.
Johnson, D. W., & Johnson, R.T. (1994). Learning together and alone: Cooperative, competitive and individualistic learning. Massachusetts: Allen& Bacon.
Johnson,D.W. Johnson, R.T., & Smith, K.(1991) Cooperative learning : Increasing college faculty instructional productivity. ASHE-ERIC Higer Education Report No.4, Washington, DC: The George Town Universty
Karper, J., & Melnick, S. A.(1993), The effectiveness of team accelerated intruction on high achievers in mathematics. Journal of Instructional Psychology, 20(1):49.
McGlinn, J.E. (1991). Cooperative problem solving in mathematics: Beginning the process. The Clearing House, 654,14-18.
Öner, S. (1999). İlköğretim beşinci sınıf sosyal bilgiler dersinde kubaşık öğrenme yönteminin eleştirel düşünme ve akademik başarıya etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Race, K., & Powell, K. (2000). Assessing students’ perceptions of classroom methods and activities in the context of outcomes-based evaluation. Evaluation Review. 24:635-646.
Slavin, R.E.(1989a) Cooperative learning and student achievement. In R. Slavin (Ed.). School and Classroom Organization (129-156). Hillsdale, NJ: Lawrence, Erlbaum.
Slavin, R.E.(1989b). School and Classroom Organization. Hillsdale, NJ: Lawrence, Erlbaum.
Slavin, R.E., & Karveit, N.L. (1985). Effects of whole class, ability grupped and individualized instruction on mathematics achievement. American Educational Research Journal, 22: 351-367
Slavin, R.E., Madden, N.A., & Leavey, M. (1984). Effects of team assisted individualization on the mathematics achievement of academically handicapped and nonhandicapped students. Journal of Educational Psychology, 76:813-819.
Smith, S.S.(2001). Early childhood mathematics.(2nd ed.).Allyn&Bacon. Needham Heights.
Tarım, K. (2003). Kubaşık öğrenme yönteminin matematik öğretimindeki etkinliği ve kubaşık öğrenme yöntemine ilişkin bir meta-analiz çalışması. Doktora tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Temel, Z.F., ve Aksoy, A.B. (2001). Ergen ve Gelişimi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (1999). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
Year 2014,
Volume: 23 Issue: 1, 89 - 102, 12.10.2014
Kamuran Tarım
,
Didem Kır Tünç
References
- Açıkgöz, K. Ü. (1993). İşbirliğine dayalı öğrenme ve geleneksel öğretimin üniversite öğrencilerinin akademik başarısı hatırda tutma düzeyleri ve duyuşsal özellikleri üzerindeki etkileri. 1. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri, Ankara Üniversitesi, Ankara, 187-201.
Antil, L., Jenkins, J., Wayne, S., & Vadsay, P. (1998). Cooperative learning: conceptualizations and the relation between research and practice. American Educational Research Journal, 35: 419-454.
Artz, A. F., & Newman, C.M. (1993). How to use cooperative learning in the mathematics class.The National Council of Teachers of Mathematics.Reston,Virginia.
Baykul, Y. (2004). İlköğretimde matematik öğretimi: 1-5. sınıflar için. Ankara : Anı Yayıncılık.
Bozkurt, Y. (1999) İlkokul dördüncü sınıf matematik dersinde işbirlikli öğrenme sonucunda kullanılan farklı ölçme tekniklerinin başarıyı ölçme düzeyine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Delen, H. (1998). Temel eğitim beşinci sınıf sosyal bilgiler dersinde kubaşık öğrenme yönteminin akademik başarıya etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Gillies, R. M., & Boyle, M. (2010). Teachers’ reflections on cooperative learning: ıssues of implementation. Teaching And Teacher Education .2:, 933- 940.
Good, T.L., Mulryan, C. & McCaslin Mary. (1992). Grouping for ınstruction in mathematics: a call for programmatic resarch on small-group processes. In D. A. Grouws, (Ed.), Handbook of research on mathematics teaching and learning ( 165-196). Macmillan: New York.
Gömleksiz, M. (1994).Kubaşık öğrenme yönteminin demokratik tutumlar ve erişi üzerindeki kalıcılığı. 1. Eğitim Bilimleri Kongresi Kuram Uygulama Araştırma Bildiriler 1, Çukurova Üniversitesi, Adana, 421-430.
Gömleksiz, M. ve Özyürek, D. (1994). Türk dili ve edebiyatı derslerinde uygulanan kubaşık öğrenme yönteminin erişiye demokratik tutumlara ve benlik saygısına etkisi. 1. Eğitim Bilimleri Kongresi Kuram Uygulama Araştırma Bildiriler 2, Çukurova Üniversitesi, Adana, 476-493.
Gömleksiz, M. (1997). Kubaşık öğrenme: temel eğitim dördüncü sınıf öğrencilerin matematik başarısı ve arkadaşlık ilişkileri üzerine deneysel bir çalışma. Adana: Baki Kitabevi.
Hertz-Lazarowitz, R., & Miller, N. (1992). Interaction in cooperative groups: The theoretical anatomy of group learning. New York: Cambridge University Press.
İflazoğlu, A. ve Gömleksiz, M.(2001). Küme destekli bireyselleştirme tekniğinin temel eğitim beşinci sınıf öğrencilerinin matematik başarısı ve benlik saygıları üzerindeki etkisi. Çukurova.Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(7):1-18.
Johnson, D. W., & Johnson, R. T . (1989). Cooperation and competition. (2nd ed.). Edina, Minnesota: Interaction Book Company.
Johnson, D.W., & Johnson, R.T. (1991). Learning mathematics and cooperative learning lesson plans for teachers. Edina, Minnesota: Interaction Book Company.
Johnson, D. W., & Johnson, R.T. (1994). Learning together and alone: Cooperative, competitive and individualistic learning. Massachusetts: Allen& Bacon.
Johnson,D.W. Johnson, R.T., & Smith, K.(1991) Cooperative learning : Increasing college faculty instructional productivity. ASHE-ERIC Higer Education Report No.4, Washington, DC: The George Town Universty
Karper, J., & Melnick, S. A.(1993), The effectiveness of team accelerated intruction on high achievers in mathematics. Journal of Instructional Psychology, 20(1):49.
McGlinn, J.E. (1991). Cooperative problem solving in mathematics: Beginning the process. The Clearing House, 654,14-18.
Öner, S. (1999). İlköğretim beşinci sınıf sosyal bilgiler dersinde kubaşık öğrenme yönteminin eleştirel düşünme ve akademik başarıya etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Race, K., & Powell, K. (2000). Assessing students’ perceptions of classroom methods and activities in the context of outcomes-based evaluation. Evaluation Review. 24:635-646.
Slavin, R.E.(1989a) Cooperative learning and student achievement. In R. Slavin (Ed.). School and Classroom Organization (129-156). Hillsdale, NJ: Lawrence, Erlbaum.
Slavin, R.E.(1989b). School and Classroom Organization. Hillsdale, NJ: Lawrence, Erlbaum.
Slavin, R.E., & Karveit, N.L. (1985). Effects of whole class, ability grupped and individualized instruction on mathematics achievement. American Educational Research Journal, 22: 351-367
Slavin, R.E., Madden, N.A., & Leavey, M. (1984). Effects of team assisted individualization on the mathematics achievement of academically handicapped and nonhandicapped students. Journal of Educational Psychology, 76:813-819.
Smith, S.S.(2001). Early childhood mathematics.(2nd ed.).Allyn&Bacon. Needham Heights.
Tarım, K. (2003). Kubaşık öğrenme yönteminin matematik öğretimindeki etkinliği ve kubaşık öğrenme yöntemine ilişkin bir meta-analiz çalışması. Doktora tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Temel, Z.F., ve Aksoy, A.B. (2001). Ergen ve Gelişimi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (1999). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.