Abstract
İslam düşünce tarihi içerisinde itikadi veya ameli bakımdan çok sayıda mezhebi farklılaşma kendisini göstermiştir. Yaşanan farklılaşmalar aslında söz konusu mezhebi yapıların sonraki seyrine doğrudan etkide bulunan ve onu diğer mezheplerden ayıran en önemli unsur, bir başka ifadeyle alamet-i farikaları olagelmiştir. İsmâilîlik açısından bakıldığında bu farklılaşmaların çerçevesi hem yatay hem de dikey düzlemde oldukça geniştir. İsmâilîlik, sahip olduğu teorik ve pratik uygulamalarla diğer mezheplerden yapısal olarak ayrılmaktadır. Örneğin nâtık-sâmit ilişkisi, zâhir-bâtın ayrımı, ulvi âlem-süfli âlem ilişkisi, davet yapılanması gibi İsmâilî düşüncenin lokomotifi olarak nitelenebilecek unsurlar, diğer mezheplerde birebir karşılığı olmayan ve ağırlıklı olarak İsmâilîliğe özgü farklılaşma biçimleridir. Bu makalede İsmâilîli davet yapılanmasının genel karakteri üzerinde durulacaktır.
Abstract
Many sectarian differentiations, theological or legal, have been taken place in the history of Islamic thought. These differentiations also directly affected the later developments of the sects/madhhabs and became most distinctive features of theirs. As for Ismailism, the framework of this differentiation is highly large in both horizontal and vertical levels. Due to its theoretical and practical aspects, Ismailism structurally differs from other sects. For example, the elements sucah as nâtiq-sâmit relationship, zâhir- bâtin distinction, relationship of the lower and higher worlds and the dawa organization that can be described as the locomotives of Ismaili thought are the forms of differentiation particularly seen in Ismailism and, apart from the exceptions, not found in the other sects. In this paper the general nature of Ismaili dawa organization will be dealt with.
Details
| Journal Section | Articles |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | December 14, 2015 |
| Published in Issue | Year 2015 Volume: 18 Issue: 47 (14-12-2015) |