One of the arguments put forward in the discussions of khalq al-Qurʾān, which deeply affected the history of Islamic thought, is the evidence pointing to the difference in virtue between verses and surahs of the Qurʾān. Expressions such as the most/more beautiful, the bigger/biggest, the better/best, the more/most virtuous used in some verses and valid hadith texts indicate that some verses and surahs are superior to others. In the classical literature, this subject is discussed under the title of Afdaliya or Tafādul in the Qurʾān within the framework of the narrations related to Faḍāil al-Qurʾān. This article will consider what the difference in virtue means between verses and surahs with regards to the Qurʾān being the speech of Allah. It will be explained on how these texts are reconciled with the principle of eternity and indivisibility of kalām Allah. In this context, first, the concepts of afdaliya and tafādul will be emphasized. Then, the general views of Islamic scholars on the difference in virtue between verses and suras will be discussed, and in particular, the reasons for acceptance and rejection that they put forward around the discussions of khalq al-Qurʾān - naskh will be discussed. Finally, the points where they are equal or differ in terms of virtue by making a distinction between dhikr and madhkur between verses and suras. Thus, it will be revealed that the difference in virtue reported from the text is not due to the nature of the divine speech, but to its effect on humans. Qualitative research methods such as catalog scanning, documentation and data analysis were used in the study, which was based on written sources and historical data.
İslam düşünce tarihini derinden etkileyen Halku’l-Kur’ân tartışmalarında öne sürülen argümanlardan birisi de âyet ve sûreler arasında fazilet farkı olduğuna işaret eden naslardır. Bazı Kur’an âyetlerinde ve sahih hadis metinlerinde geçen en/daha güzel, en/daha yüce, en/daha hayırlı, en/daha faziletli gibi ifadeler, bazı âyet ve sûrelerin diğerlerinden üstün olduğunu bildirmektedir. Klasik literatürde bu konu, fezâilü’l-Kur’ân’a ilişkin rivayetler çerçevesinde Kur’an’da Efdaliyet veya Tefâdul başlığı altında ele alınmaktadır. Bu makalede, âyet ve sûreler arasında fazilet farkı olduğuna işaret eden nasların, Kur’an’ın Allah kelamı olması bakımından ne anlam ifade ettiği üzerinde durulacaktır. Zahirde âyet ve sûreler arasındaki eşitliği bozan bu nasların, kelâmullahın ezeliliği ve bölünmezliği ilkesiyle nasıl bağdaştırıldığı açıklanacaktır. Bu bağlamda öncelikle konunun kavramsal çerçevesini oluşturan efdaliyet ve tefâdul kavramları üzerinde durulacaktır. Daha sonra İslâm âlimlerinin âyet ve sûreler arası fazilet farkına ilişkin genel görüşlerine değinilecek, özelde halku’l-Kur’ân - nesih tartışmaları etrafında ileri sürdükleri kabul - ret gerekçeleri ele alınacaktır. Nihayetinde âyet ve sûreler arasında zikir - mezkûr ayrımı yapılarak fazilet bakımından eşit oldukları veya ayrıldıkları noktalar tespit edilmeye çalışılacaktır. Böylece naslardan bildirilen fazilet farkının ilâhî kelamın mahiyetinden değil, insanlar üzerindeki etkisinden kaynaklandığı ortaya konulacaktır. Yazılı kaynaklar ve tarihsel verilere dayanan çalışmada, katalog taraması, dokümantasyon ve veri analizi gibi nitel araştırma yöntemlerinden yararlanılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies (Other) |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 29, 2024 |
Submission Date | September 4, 2023 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 35 Issue: 2 |