ALI AL-QARI’S EVALUATIONS ON THE CONTRADICTIONAL HADITH TRANSMISSIONS

Year 2019, Issue: 50, 133 - 154, 15.12.2019

Hasan Kayapınar

https://doi.org/10.21054/deuifd.628951

Abstract

There are lots of single transmissions
in Hadith sources.  Some of these
transmissions contain different information and provisions for the same subject
matter, which causes the problem of understanding and commenting on these
contradictional transmissions. In classical period, voluminous works were written
on how to understand the contradictional transmissions and how to reconcile two
contrast transmissions.

The subject matter ‘contradiction’ is a matter of Islamic Jurisprudence and
Jurisprudential methodology, as well since some contradictional transmissions
contain jurisprudential provisions, which makes it unclear  which one of the  two contardictional transmissions to apply.
Mazhabs handle these transmission in contradiction within their own system and
develop a methodology that shows how to act in a contradictional occasion,
which has led mazhabs to having different results on the same occasion.

An important hanefian scholar, Ali
Al-Qari, in his work he has penned on jurisprudential subject matters ( furu-
al- fıqh) , he handles  the position that
Hanefians take concerning the problem and makes some evaluations. Ali Al-Qari
is also known for his studies on hadith. On looking at these studies, one sees
that he has large information on hadith. Thanks to this, In hadith sources, he
examines the transmissions in contradiction preferred by Hanefians and find out
the reasons for their preferring. Ali Al-Qari’s explanations are of importance
as they give an idea about Hanefian’s relation to hadith, their methods of
understanding and evaluating hadithes. 

Keywords

Hanefian Mazhab, Ali al-Qari, hadith, contradiction

ALİ EL-KÂRİ’NİN TEÂRUZ HALİNDEKİ HABERLERE YÖNELİK DEĞERLENDİRMELERİ

Abstract

Hadis kaynaklarında çok sayıda âhâd
haber seviyesinde rivayet bulunmaktadır. Bu rivayetlerin bazıları aynı konuda
farklı bilgiler, farklı hükümler ihtiva etmektedir. Bu durumda teâruz arz eden
rivayetleri anlama ve yorumlama problemi ortaya çıkmaktadır. Klasik dönemde
teâruz halindeki haberlerin nasıl anlaşılması gerektiği, iki zıt anlamlı
rivayetin nasıl telif edileceğine dair hacimli eserler kaleme alınmıştır.

Teâruz konusu fıkıh ve fıkıh usulünün
de inceleme alanına girmektedir. Zira teâruz halindeki bazı rivayetler hukuki
hüküm içermektedir. Bu durumda teâruz arz eden haberlerin hangisi ile amel
edileceği belirsiz hale gelmektedir. Mezhepler kendi sistemlerinde bu haberleri
ele almış ve teâruz durumunda nasıl hareket edileceği konusunda yöntem
geliştirmişlerdir. Bu yöntem farklılığı mezheplerin muhtelif sonuçlara ulaşmasına
sebep olmuştur.  

Önemli bir Hanefî alimi olan Ali
el-Kârî, fürû-ı fıkıh alanında kaleme aldığı eserinde haberlerin teâruzu
durumunda Hanefî mezhebinin bu konudaki tutumunu ele almış ve bazı
değerlendirmelerde bulunmuştur. Ali el-Kârî aynı zamanda hadis alanındaki
çalışmaları ile de tanınmaktadır. Müellifin bu çalışmaları dikkate alındığında
geniş bir hadis bilgisine sahip olduğu görülmektedir. Bu sayede teâruz
durumunda Hanefîlerin tercih ettiği rivayeti hadis kaynaklarından incelemiş ve
tercih sebeplerini ortaya koymuştur. Ali el-Kârî’nin açıklamaları Hanefî
mezhebinin hadis ile olan ilişkisi, hadisleri anlama ve değerlendirme yöntemleri
hakkında fikir vermesi açısından önem arz etmektedir. 

Keywords

Hanefî mezhebi, Ali el-Kârî, hadis, teâruz, tercih

References

• Ahmed b. Hanbel, Ebû Abdullah Ahmed b. Muhammed eş-Şeybânî el-Müsned. Nşr. Şuayb el- Arnaut. Beyrut: Müesseset-ür’Risâle, 1995.
• Ali el-Kârî, Nureddin Ali b. Sultan Muhammed el-Herevî. Fethu Bâbi’l-İnâye Bi-Şerhi'n-Nükâye. Nşr. Ahmed Ferit Mizyadi. Beyrut: Daru’l-Kütübi’l-İlmiye, 2009.
• Aslan, Mehmet Selim. İslam Hukuk Metodolojisinde Delillerin Teâruzu ve Tercih Kaideleri. Yüksek Lisans, Yüzüncüyıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2006.
• Debûsî, Ebû Zeyd Abdullah b. Muhammed b. Ömer b. İsa. Takvîmü’l-Edille fî Usûli’l-Fıkh. Thk. Halil Muhyiddin el-Meys. Beyrut: Dârü'l-Kütübi'l-İlmiyye, 2007.
• Ebû Dâvûd, Süleyman b. Eş'as b. İshak es-Sicistânî. Sünenu Ebî Dâvûd. Nşr. Muhammed Ali es-Seyyid İzzet Ubeyd ed-De’as. Beyrut: Daru İbn Hazm, 1997.
• Ebu’l-Hayr, Abdullah Mirdad. el-Muhtasar min Kitabi Neşri’n-Nevr ve’z-Zeher. Nşr. Ahmed Ali Muhammed Said el Amudi. Cidde: el-Alem’ül-Marife, 1986.
• İbn Abdülber, Ebû Ömer Cemaleddin Yusuf b. Abdullah b. Muhammed İstizkâr Nşr. Abdülmu'ti Emin Kal'aci. Beyrut: Dâru Kuteybe, 1993.
• Kâsânî, Ebû Bekr Alaeddin Ebû Bekr b. Mes'ud b. Ahmed. Bedâiü's-Sanâi' fî Tertibi'ş-Şerai‘. Nşr. Ali Muhammed Muavvad. Beyrut Dar’ul-Kütübi’l-İlmiye, 2005.
• Korkmaz, Ömer. Osmanlı Fıkıh Usûlü Anlayışı - Fudayl Çelebi (el-Cemâlî) Örneği -. Ankara: Bizim Büro, 2017.
• Korkmaz, Ömer. “Usûl Yazımında İki Farklı Yaklaşım Molla Hüsrev ve Fudayl Çelebi Örneği ”. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 19/1 (2019): 237-250.
• Meydanî, Abdülganî b. Talib b. Hammade ed-Dımaşki. el-Lübâb fi Şerhi’l-Kitâb. Nşr. Abdürrezzâk el-Mehdi. Beyrut Dârü’l-Kitâbi’l-Arabî, 2012.
• Nevevî, Ebû Zekeriyyâ Muhyiddin Yahyâ b. Şeref b. Nuri. el-Mecmû Şerhu'l-Mühezzeb li’ş-Şirâzî. Nşr. Muhammed Necib el-Mutî. Cidde: Mektebetü’l-İrşad, ts.
• Rûyânî, Ebü’l-Mehasin Abdülvahid b. İsmail. Bahrü’l-Mezheb fî Fürû-i Mezhebi’l-İmam eş-Şâfiî. Nşr. Ahmed İzzu İnaye ed-Dımaşkî. Beyrut: Dâru İhyai’t-Türasi’l-Arabi, 2002.
• Serahsî, Ebû Bekr Şemsüleimme Muhammed b. Ahmed b. Sehl. Usûlü's-Serahsî. Nşr. Ebu’l-Vefa el-Afganî. Beyrut: Daru’l-Fikr, 2005.
• Şafiî, Ebû Abdullah Muhammed b. İdris b. Abbas. el-Ümm. Thk. Rıfat Fevzi Abdulmuttalib. Mansure: Dar’ul-Vefa, 2001.
• Şevkânî, Muhammed b. Ali eş-. el-Bedru’t-Tâli’. Nşr. Muhammed Ali Bidun. Beyrut: Daru’l-Kütübi’l-İlmiye, 1998.
• Şirâzî, Ebû İshak Cemaleddin İbrâhim b. Ali b. Yusuf. el-Mühezzeb fî Fıkhi'l-İmam eş-Şafiî. Nşr. Zekeriya Umeyrat. Beyrut: Dârü’l-Kütübü’l-İlmiye, 1995.
• Tirmîzî, Ebû İsa Muhammed b. İsa b. Sevre. Sünenü’t-Tirmiîzî. nşr. Muhammed Nasiruddin el-Albanî. Riyad: Mektebetü’l-Maarif, 1996.
• Zihni Efendi, Mehmet. Nimet-i İslam. İstanbul: Der Saadet, 1905.