Research Article
BibTex RIS Cite

DISOBEYING CONVERSATIONAL MAXIMS IN TURKISH DAILY DISCOURSE: FLOUTING THE MAXIMS

Year 2022, Volume: 173 Issue: 2, 1 - 21, 05.07.2022
https://doi.org/10.33690/dilder.995776

Abstract

According to the Cooperative Principle , within the scope of Pragmatics, a field that studies the effect of context in the language use in interaction, speakers are expected to comply with the principles of Quality, Quantity, and Relation, and Manner, which are called the maxims of conversation. However, these maxims are not always complied with during communication. Utterances are communicated and interpreted through implicatures; thus, communication continues without a breakdown. Our study aims to reveal whether there are situations in which the native speakers of Turkish flout these principles in daily conversation, which is a type of disobeying the maxims, and also if they are flouted, which maxims are flouted most frequently. Accordingly, the database determined to answer the research questions consists of the recordings of the three different daily conversations lasting 180 minutes. The findings obtained through the analysis of the database, in line with the literature, show that the principle that is most frequently flouted by the speakers is the maxim of relevance. According to this finding, Turkish native speakers convey their intended meaning through conversational implicatures by making use of the context, as expressed in the Relevance Theory which argues that the degree of relation in conversation is governed by contextual effect and processing effort. They make flout the principle with the presupposition that their listeners will comprehend the meaning in line with their intended one; in fact, the communication continues. The least flouted maxim is found to be the Maxim of Quantity in our database. In this respect, it can be asserted that Turkish native speakers opt for giving relatively sufficient information in daily conversation.

References

  • Creswell, J. W. (1999). Mixed-method research: introduction and application. In G. J. Cizek (Ed.), Handbook of educational policy (pp. 455-472). London: Academic Press.
  • Creswell, J. (2014). Research design: qualitative, quantitative, and mixed methods approach. Thousands Oaks: Sage.
  • Cutting, J. (2002). Pragmatics and discourse. London: Routledge.
  • Davis, W. (2019). Implicature. In E. N. Zalta (Ed.), The Stanford Encyclopedia of Philosophy,https://plato.stanford.edu/archives/fall2019/entries/implicature
  • Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Fromkin, V., Rodman, R. ve Hyams, N. (2014). An introduction to language (10. baskı). Wadsworth: Cengage Learning.
  • Grice, H. P. (1975). Logic and conversation. In P. Cole & J. L. Morgan (Eds.), Syntax and semantics: speech acts (pp. 410-458). New York: Academic Press.
  • Grice, H. P. (1989). Studies in the ways of words. Cambridge, Mass: Harvard University Press.
  • Griffiths, P. (2006). An introduction to English semantics and pragmatics. Edinburgh: Edinburgh University Press.
  • Hadi, A. (2013). A critical appraisal of Grice’s Cooperative Principle. Open Journal of Modern Linguistics, 3(1), 69-72. http://dx.doi.org/10.4236/ojml.2013.31008
  • Leech, G. (1983). Principles of pragmatics. London: Longman.
  • Levinson, C. S. (1983). Pragmatics. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Renkema, J. (2004). Introduction to discourse studies (2. bs). Philadelphia: John Benjamins.
  • Şimşek, H. ve Yıldırım, A. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Thomas, J. (1995). Meaning in interaction: An Introduction to Pragmatics. London: Routledge.
  • Vanderstoep, S. W. & Johnson, D. D. (2009). Research methods for every life: blending qualitative and quantitative approaches. San Francisco: Jossey- Bass.
  • Yule, G. (1996). Pragmatics. Oxford: Oxford University Press.
  • Yule, G. (2010). The study of language. New York: Cambridge University Press.
  • Zor, M. B. (2006). Using Grice's cooperative principle and its maxims to analyze problems of coherence in Turkish and English essays (Yüksek Lisans Tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

TÜRKÇE GÜNDELİK SÖYLEMDE KONUŞMANIN İLKELERİNE UYMAMA: İLKELERİ DELME

Year 2022, Volume: 173 Issue: 2, 1 - 21, 05.07.2022
https://doi.org/10.33690/dilder.995776

Abstract

Kişilerarası iletişimdeki dil kullanımında bağlamın etkisini inceleyen Edimbilim kapsamındaki İşbirliği İlkesi’ne göre, konuşucuların konuşmanın ilkeleri olarak adlandırılan Nitelik, Nicelik, Bağıntı ve Biçim ilkelerine uyması beklense de iletişim sırasında bu ilkelere her zaman uyulmamaktadır. Sözceler sezdirimler aracılığıyla iletilmekte ve yorumlanmakta; böylece iletişim kesintiye uğramaksızın sürmektedir. Çalışmamızın amacı, işbirliği ilkelerine uymamanın bir türü olan ilkeyi delme çerçevesinde Türkçe anadil konuşucularının gündelik konuşmalarında ilkeleri deldikleri durumların bulunup bulunmadığının ve deldikleri durumlarda da yoğunlukla hangi ilkelerin delindiğinin ortaya konmasıdır. Bu doğrultuda, araştırma sorularının yanıtlanması amacıyla belirlenen veri tabanı, toplamda 180 dakika uzunluğundaki üç farklı karşılıklı konuşmadan oluşmaktadır. Veri tabanının çözümlenmesi ile elde edilen bulgular, alanyazınla uyumlu bir biçimde, konuşucular tarafından en fazla delinen ilkenin bağıntı ilkesi olduğunu göstermektedir. Bu bulguya göre, Türkçe anadil konuşucuları, bağıntının derecesinin bağlamsal etki ve işlemleme çabası tarafından yönetildiğini savunan Bağıntı Kuramı’nda ifade edildiği gibi, bağlamın etkisinden yararlanarak anlamı konuşma sezdirimleri yoluyla iletmekte ve bu sezdirimin dinleyici tarafından benzer biçimde anlaşılacağı varsayımıyla bağıntı ilkesini delmektedir. Buna karşın iletişim uygun bir biçimde sürmektedir. Veri tabanımızda en az delinen ilkenin ise nicelik ilkesi olduğu saptanmıştır. Bu durumda, Türkçe anadil konuşucularının gündelik söylemde İşbirliği İlkesi’ne uyarak görece yeterli bilgi verdikleri öne sürülebilir.

References

  • Creswell, J. W. (1999). Mixed-method research: introduction and application. In G. J. Cizek (Ed.), Handbook of educational policy (pp. 455-472). London: Academic Press.
  • Creswell, J. (2014). Research design: qualitative, quantitative, and mixed methods approach. Thousands Oaks: Sage.
  • Cutting, J. (2002). Pragmatics and discourse. London: Routledge.
  • Davis, W. (2019). Implicature. In E. N. Zalta (Ed.), The Stanford Encyclopedia of Philosophy,https://plato.stanford.edu/archives/fall2019/entries/implicature
  • Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Fromkin, V., Rodman, R. ve Hyams, N. (2014). An introduction to language (10. baskı). Wadsworth: Cengage Learning.
  • Grice, H. P. (1975). Logic and conversation. In P. Cole & J. L. Morgan (Eds.), Syntax and semantics: speech acts (pp. 410-458). New York: Academic Press.
  • Grice, H. P. (1989). Studies in the ways of words. Cambridge, Mass: Harvard University Press.
  • Griffiths, P. (2006). An introduction to English semantics and pragmatics. Edinburgh: Edinburgh University Press.
  • Hadi, A. (2013). A critical appraisal of Grice’s Cooperative Principle. Open Journal of Modern Linguistics, 3(1), 69-72. http://dx.doi.org/10.4236/ojml.2013.31008
  • Leech, G. (1983). Principles of pragmatics. London: Longman.
  • Levinson, C. S. (1983). Pragmatics. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Renkema, J. (2004). Introduction to discourse studies (2. bs). Philadelphia: John Benjamins.
  • Şimşek, H. ve Yıldırım, A. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Thomas, J. (1995). Meaning in interaction: An Introduction to Pragmatics. London: Routledge.
  • Vanderstoep, S. W. & Johnson, D. D. (2009). Research methods for every life: blending qualitative and quantitative approaches. San Francisco: Jossey- Bass.
  • Yule, G. (1996). Pragmatics. Oxford: Oxford University Press.
  • Yule, G. (2010). The study of language. New York: Cambridge University Press.
  • Zor, M. B. (2006). Using Grice's cooperative principle and its maxims to analyze problems of coherence in Turkish and English essays (Yüksek Lisans Tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
There are 19 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Linguistics
Journal Section Review Article
Authors

Gülsüm Songül Ercan 0000-0002-5392-7008

Pınar Danış 0000-0002-2450-8154

Publication Date July 5, 2022
Submission Date September 15, 2021
Published in Issue Year 2022 Volume: 173 Issue: 2

Cite

APA Ercan, G. S., & Danış, P. (2022). TÜRKÇE GÜNDELİK SÖYLEMDE KONUŞMANIN İLKELERİNE UYMAMA: İLKELERİ DELME. Dil Dergisi, 173(2), 1-21. https://doi.org/10.33690/dilder.995776