Klasik dönem metinleri, taşıdıkları bilgiyi
muhataplarına aktarmada bir araç olmalarının yanı sıra, satır aralarında
müelliflerine dair bazı özellikleri de barındırmaktadır. Bunlardan biri kaleme
aldıkları eserlerde müelliflerin, açıktan ya da ima yoluyla, kabiliyetlerini
vurgulayarak kendilerini yüceltmeleridir. Her ne kadar müellifler metinlerinde fakîr, hakîr, zaʻîf, abd-ı fakîr gibi ibarelerle kendilerinden
tevazu ile bahsetmiş olsalar da metin içindeki bazı ifadeler dolaylı bir
şekilde kendilerini övdüklerini/yücelttiklerini ortaya koymaktadır. Bu çalışma,
müellif için yüceltme imgesi denebilecek bazı ifadeleri klasik metinlerdeki örnekler
üzerinden tespit etmeyi hedeflemektedir. Çalışma kapsamında metinlerin bu
karakteristik yapısı, bazı müstakil örneklerle yazmaların, ferâğ kaydı ve sebeb-i telif
bölümleri üzerinden tartışılmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Article |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 23 Issue: 45 |