Jeremy Bentham, who was regarded as he founder of utilitarianism, influenced by the atmosphere of the era aimed to explain morality and law on a scientific basis. He considered the principle of “the greatest amount of good for the greatest number”, which had be enunciated in different ways by different philosophers before, as the only foundation in order to achieve his aim. According to him the principle of utility rests on pleasure and pain. Therefore, pleasure and pain are the key words for Bentham. Pleasure and pain Bentham’s behalf were the masters given to humans by the nature dominating them. In this view, the main factor that shapes human beings in all of their actions and thoughts is to attain pleasure and avoid pain. However, in order to realise the principle of utility, one has to measure which are more useful and which are less useful. Thus, Bentham developed an “felicific calculus” in order to fulfil this need. Felicific calculus means comparing pleasure and pain after having added them up inside themselves in certain criteria. Thus Bentham, handled pleasure and pain as material things and attributed them measurability. In this study, what Bentham understands from benefit, pleasure and pain, how he reaches the principle of benefit, how to use the felicifc calculus, and the possibility of his attempt to establish a scientific basis of morality will be questioned.
Utilitarizmin kurucusu olarak kabul
edilen Jeremy Bentham döneminin atmosferinden etkilenerek ahlâkı ve hukuku
bilimsel bir zemin üzerinden açıklamayı amaçlamıştır. Daha önce farklı
şekillerine farklı filozoflarda rastlanan fayda ilkesini, “en çok sayıda insana
en çok mutluluk”, amacını gerçekleştirmek için tek dayanağı olarak ele
almıştır. Ona göre yarar ilkesi haz ve acıya dayanır. Bu yüzden haz ve acı
Bentham için anahtar kelimelerdir. Bentham’ın ifadesiyle haz ve acı, doğa
tarafından insana yerleştirilmiş, ona hâkim olan efendilerdir. Bu bakışta
insanın bütün eylemlerinde ve düşüncesinde onu şekillendiren ana unsurlar;
hazzı elde etmek ve acıdan kaçınmaktır. Ancak,
yarar ilkesini gerçekleştirmek için daha faydalı ve daha az faydalıyı
ölçmek gerekir. Bu ihtiyacı gidermek adına Bentham “felicific calculus”u (mutluluk/ haz
terazisi) geliştirmiştir. Kısaca mutluluk/ haz terazisi;belli ölçütlerle ayrı
ayrı hepsi kendi içinde toplanarak haz ve acının karşılaştırılması,
kıyaslanması anlamına gelmektedir. Sonuç
olarak haz ve acı maddi şeyler olarak ele alınmış ve ölçülebilirlik özelliği
atfedilmiştir. Bu çalışma Bentham’da hem insanın eylemlerinde ve düşüncesinde
hem de ahlâk ve hukukun temelinde ele aldığı haz ve acıya yüklemiş olduğu
özellikler; ahlâkın da nesnel ve bilimsellik özellikleri kazandırılabilecek bir
alan olarak ele alınmasının olanağı incelenecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Philosophy |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 28, 2019 |
Submission Date | November 22, 2018 |
Published in Issue | Year 2019 Issue: 15 |