ÇATIŞMA ÇÖZÜM VE MÜZAKERE EĞİTİM PROGRAMLARININ ETKİSİ

Year 2022, Volume: 62 Issue: 1, 263 - 295, 25.06.2022

Nihal Mamatoğlu , Seçil Keskin

https://doi.org/10.33171/dtcfjournal.2022.62.1.11

Abstract

Müzakere becerileri eğitimleri, müzakerecilere mantık ve davranış hatalarından uzak durmayı ve tüm müzakere durumlarında sonuçlarını artıracak şekilde davranmayı öğretmek üzere tasarlanmaktadır. Çatışma çözümü ve müzakere becerileri eğitimlerinin temel amacı, müzakere becerilerinin katılımcıya aktarımının (transfer) sağlanmasıdır. Ayrıca müzakere becerileri eğitimlerinin süresi de eğitimin aktarımı tartışmalarına yeni bir boyut eklemektedir. Bu çalışmanın da temel amacı; etkili çatışma çözümü ve müzakere becerileri eğitimlerinin, söz konusu becerilerin gelişimi üzerinde etkili olup olmadığını görgül olarak ortaya koymaktır. Bunun yanı sıra bu çalışmada alınacak eğitimin aktarımı ölçümleri ile eğitimlerin gerçek hayata aktarımları ile ilgili görgül araştırma desteği sağlanmak hedeflenmiştir. Bu amaçla bu çalışmada uzun süreli eğitim programlarının etkisini test etmek üzere İstanbul Aydın Üniversitesi Psikoloji 3. sınıf olan 35 öğrenci deney grubunu, 28 öğrenci kontrol grubunu; kısa süreli eğitim programlarını test etmek üzere Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi (BAİBÜ) Sosyoloji bölümünden 43 öğrenci deney grubunu, Uluslararası İlişkiler bölümünden 25 öğrenci kontrol grubunu oluşturmuştur. Deney ve kontrol gruplarının çatışma çözüm ve müzakere becerileri tutumları ile davranışlar/ eğitim aktarımı açısından karşılaştırılması sonucunda da anlamlı farklar ortaya çıkmıştır. Bunun yanı sıra uzun ve kısa eğitim deney gruplarının çatışma çözüm ve müzakere becerileri tutumları ile davranışlar/ eğitim aktarımı açısından da gruplar arasında anlamlı farkların olduğu görülmüştür.

Keywords

Çatışma, Çatışma çözüm, Müzakere, Eğitim

Supporting Institution

TÜBİTAK

Project Number

113K548

EFFECT OF CONFLICT RESOLUTION AND NEGOTIATION TRAINING PROGRAMS

Abstract

The trainings on negotiation skills are designed to teach negotiators to keep away from logical and behavioral errors and to behave in a way that will improve the outcomes in all negotiation situations. The trainings on conflict resolution and negotiation skills mainly aims to transfer negotiation skills to the participant. In addition, the duration of negotiation skills training adds a new dimension to the discussion of the transfer of education. The main purpose of this study is to empirically demonstrate whether the effective conflict resolution and negotiation skills trainings have an effect on the development of conflict resolution and negotiation skills. It was also intended to provide an empirical study on the transfer of to the real life with the measurements made on the transfer of the training to be received. For this purpose, to test the effect of long term training programs in this study, 35 students who are 3rd grade of Istanbul Aydın University compose experiment group and 28 students compose control group. Again to test the effect of short term training programs in this study 43 students from Sociology department of AIBU compose experimantal group and 25 students from International Relations department of AIBU compose control group. Significant differences also emerged as a result of comparison between attitude of conflict resolution and negotiation ability and behavior / education transfer of the experimental and control groups. It was also found that there were significant differences between the groups in terms of attitude of conflict resolution and negotiation skills and behavior / education transfer.

Keywords

Conflict, Conflict resolution, Negotiation, Training

Project Number

113K548

References

• Agee, M.L. ve Kabasakal, H.E. (1993). Exploring Conflict Resolution Styles: A Study of Turkish and American University Business Students, International Journal of Social Economics, 20(9), 3-14.
• Avruch, K. (2009). What Is Training All About?, Negotiation Journal, 25(2), 161-169.
• Bereby-Meyer, Y., Moren, S. veUnger-Aviram, E. (2004). When Performance Goals Deter Performance: Transfer of Skills in Integrative Negotiations, Journal of Organizational Behavior and Human Decision Processes, 93, 142–154.
• Elshenawy, E. (2010). Does Negotiation Training Improve Negotiator’s Performance, Journal of European Industrial Training, 34 (3), 192-210.
• Friedman, R. (1992). From Theory to Practice: Critical Choice for Mutual Gains Training, Negotiation Journal, 8, 91-8.
• Lewicki, R. (1997). Teaching Negotiation and Dispute Resolution in Colleges of Business: The State of the Practice, Negotiation Journal, 13(3) 253-269.
• Ma, Z. (2006). Negotiating into China: The Impact of Individual Perception on Chinese Negotiation Styles, International Journal of Emerging Markets, 1(1), 64-83.
• Mamatoğlu, N. (2008). 360 Derece Geribildirim Sistemi ve Uygulaması, Hacettepe Edebiyat Fakültesi Dergisi, 25(2), 137–164.
• Mamatoğlu, N. (2008). Effects on Organizational Context (Culture and Climate) from Implementing a 360-Degree Feedback System, European Journal of Work and Organizational Psychology, 17(4), 426–449.
• Mastenbroek, W. F. (1991). Who Cares About Quality? Organizational Conditions and Motivation, Managing Quality in the Service Sector. Editör: Mastenbroek W. F. G. Oxford, UK: Basil Blackweil.
• Moran, S., Bereby-Meyer, Y. Ve Bazerman, M.H. (2008). Stretching the Effectiveness of Analogical Training in Negotiations: Teaching Diverse Principles for Creating Value, Negotiation and Conflict Management Research, 1, 99–134.
• Movius, H. (2008). The Effectiveness of Negotiation Training, Negotiation Journal, 24, 509-531.
• Nierenberg, G.I. (1984). The Art of Negotiating. New York, NY: Pocket Books.
• Northcraft, G.B., Neale, M.A. ve Earley, P.C. (1994). Joint Effects of Assigned Goals and Training on Negotiator Performance, Human Performance, 7, 257-72.
• Peterson, R.M. ve Lucas, G.H. (2001). Expanding the Antecedent Component of The Traditional Business Negotiation Model: Pre-Negotiation Literature Review and Planning-Preparation Propositions, Journal of Marketing Theory and Practice, 9(4), 37-49.
• Polzer, J.T.ve Neale, M.A. (1995). Constraints or Catalysts? Re-examining Goal Setting Within the Context of Negotiation, Human Performance, 8, 3-26.
• Runkle, C., Osterholm, A., Hoban, R., McAdam, E. ve Tull, R. (2000). Brief Negotiation Program for Promoting Behavior Change, Education for Health, 13, 377-86.
• Salas, E. ve Cannon-Bowers, J.A. (2001). The Science of Training: a Decade of Progress, Annual Review of Psychology, 52, 471-99.
• Susskind, L. ve Corburn, J. (2000). Using Simulations to Teach Negotiation, Teaching Negotiation: Ideas and Innovations. Editör: B.C. Wheeler. Cambridge, MA: PON Books.
• Şevkin, B. (2008). Müzakere (Problem Çözme) ve Arabuluculuk Eğitim Programlarının İlköğretim 4-5. Sınıf Öğrencilerinin Çatışma Çözüm Stilleri ve Saldırganlık Eğilimleri Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Türnüklü, A. (2005). Öğrenciler Arasındaki Çatışmaların Çözümünde Problem Çözme ve Arabuluculuk. Sınıf Yönetimi (5. Baskı). Editör: Karip E. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Türnüklü, A. (2006). Sınıf Ve Okul Disiplinine Çağdaş Bir Yaklaşım Onarıcı Disiplin: Okullarda Yaşanan Kişiler Arası Çatışmaları Yapıcı ve Barışçıl Olarak Yönetmek İçin Çağdaş Bir Yaklaşım. Ankara: Ekinoks.
• Türnüklü, A. (2007). Liselerde Öğrenci Çatışmaları, Nedenleri, Çözüm Stratejileri ve Taktikleri, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 49(49), 129-166.
• Weissbein, D. (2000). Improving Training Effectiveness Through Motivation: Creating a Psychological States Intervention. Michigan State University, East Lansing, MI.