This study includes the performance evaluation of sandpiles in order to reduce the vertical displacement in high plastic clay soils with the data obtained as a result of geotechnical reports after soil surveys in Bağcılar and Zeytinburnu districts of Istanbul. Investigations were made with the finite element method PLAXIS-2D. In this study, single and group (triple) piles with various length/diameter ratios (L/D) were placed in a high plastic clay soil (CH), which is saturated with water and dry (without groundwater). Sand piles are modeled at various L/D ratios (10-5.71-8.57) and at different pile spacings (S). The spacing between the piles and the group effect were examined (S:2, S:4). A uniformly-distributed load of 578kN/m2 was applied over the entire floor. In this study, soil with high-plastic clay content was modeled with Soft Soil and Hardening Soil models for filling part and sand piles with Mohr-Coulomb soil model. Then, the sand piles were covered with geotextile reinforcement and analyzed again with PLAXIS-2D when settlement was minimal. According to the results, when the ground water level is 1m (saturated), the best soil vertical displacement L/D ratio is 8.57 and the distance between the piles is 4m. When the soil is dry (no groundwater), the best vertical displacement L/D ratio is 8.57 and it is a single pile placed in the soil.
Bu çalışma İstanbul ili Bağcılar ve Zeytinburnu ilçelerinde yapılmış zemin etütleri sonrası geoteknik raporlar sonucunda elde edilen verilerle, yüksek plastisiteli kil zeminlerdeki düşey yer değiştirmenin azaltması için kum kazıkların performans değerlendirilmesini içerir. İncelemeler sonlu elemanlar yöntemi olan PLAXIS-2D ile yapılmıştır. Bu çalışma kapsamda suya doygun ve (yeraltı suyunun olmadığı) kuru olan yüksek plastisiteli killi zeminin (CH) içerisine çeşitli uzunluk/çap oranlarında (L/D), tekil ve grup(üçlü) kazıklar yerleştirilmiştir. Kum kazıklar çeşitli L/D oranlarında (10-5,71-8,57) ve farklı kazıklar arası mesafelerde (S) modellenmiştir. Kazıklar arasındaki ara mesafe ile grup etkisine bakılmıştır (S:2, S:4). Tüm zemin üzerine 578kN/m2 düzgün yayılı yük uygulanmıştır. Bu çalışmada yüksek plastisiteli kil içerikli zemin, Yumuşayan Zemin(Soft Soil) modeli, dolgu kısım için Pekleşen Zemin modeli (Pekleşen Zemin model) ve kum kazıklar ise Mohr-Coulomb zemin modeli ile modellenmiştir. Daha sonra oturmanın en az olduğu durumda kum kazıklar geotekstil donatı ile kaplanarak PLAXIS-2D ile tekrar analiz edilmiştir. Çıkan sonuçlara göre yeraltı su seviyesinin 1m olduğu durumda (doygun) halde en iyi zemin düşey yer değiştirme L/D oranının 8,57olduğu ve kazıklar arası mesafenin 4m olduğu durumdur. Zemin kuru iken (yeraltı suyunun olmadığı) en iyi düşey yer değiştirme L/D oranı 8,57 olan ve zemin içerisine yerleştirilen tek kazıklı olduğu durumdur.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Early Pub Date | December 31, 2022 |
Publication Date | January 3, 2023 |
Submission Date | March 8, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 13 Issue: 4 |