743 SAYILI KANUNDAN GÜNÜMÜZE SAĞ KALAN EŞİN MİRASÇILIĞI

Yıl 2015, Cilt: 5 Sayı: 6, 30 - 39, 08.02.2016

Gökçe Canarslan

Öz

Türk Medeni Kanununa göre, sağ kalan eş, birlikte bulunduğu zümreye göre miras bırakana mirasçı olmaktadır. Miras Hukuku'nda sağ kalan eşin miras hakkı Medeni Kanunda yapılan değişiklikler göz önüne alınarak, üç dönemde incelenebilir. Bu dönemler, 743 sayılı Medeni Kanun dönemi, 743 sayılı Medeni Kanunda, 3678 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten sonraki dönem ve halen yürürlükte bulunan 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu dönemidir. Bu çalışmada, söz konusu dönemler üzerinde kısaca durulduktan sonra, 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 499. maddesi çerçevesinde sağ kalan eşin, farklı zümrelerle mirasçı olması durumu incelenmektedir.

Kaynakça

• Antalya, G. (2009). Miras Hukuku. İstanbul: Vedat Kitapçılık.
• Ayan, M. (2014). Miras Hukuku. Konya: Mimoza Yayınları
• Ayiter, N., ve Kılıçoğlu, A. (1993). Miras Hukuku. 3. Baskı, Ankara: Savaş Yayınları.
• Berchem, van C. (2008). Successions: Questions Choisies. La Planification du Patrimoine-Journée de Droit Civil. Schulthess Jurische Medien AG. 2009. p.109.
• Berki, Ş. (1964). Türk Medeni Kanununda Karı Kocanın (eşin) Mirasçılığı. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 21(1-4), 309-343.
• Carlin, S. (2012). Les Nouvelles Controverses Liées à L'application de l'art. 473 CC et L'influence de la Quotité Disponible Reduite dans ce Contexte. Successio-Revue de Droit des Successions, p.174.
• Dural, M., ve Öz, T. (2009). Türk Özel Hukuku Cilt IV Miras Hukuku. 4. Baskı İstanbul: Filiz Kitabevi.
• Dural, M., Öğüz, T., ve Gümüş, M. A. (2010). Türk Özel Hukuku Cilt III Aile Hukuku. 3. Baskı, İstanbul: Filiz Kitabevi.
• Eigenmann, A. (2012). Commentaire du Droit des Successions. Bern: Stämpfli Verlag AG.
• Escher, A. (1953). Medeni Kanun Şerhi Miras Hukuku. (çev. Sabri Şakir Ansay). Ankara: Yeni Cezaevi Matbaası.
• Gezder, Ü. (2007). Mirasın Paylaşılmasında Aile Konutunun ve Ev Eşyasının Sağ Kalan Eşe Özgülenmesi. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 65(2), 237-252.
• Guinand, J. (1984). Droits Successoraux Et Matrimoniaux. La Semaine Judiciare. p.65.
• Guinand, J., Stettler, M., Leuba, A. (2005). Droit des Successions. Schulthess Jurische Medien AG.
• İmre, Z., ve Erman, H. (2006). Miras Hukuku. 6. Basım. İstanbul: Der Yayınları.
• İnan, A. N., Ertaş, Ş., ve Albaş, H. (2012). Miras Hukuku. 8. Baskı. İzmir: İleri Kitabevi.
• Kılıçoğlu, A. (1992). Miras Hukukunda Son Değişiklikler ve Eleştirisi. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 2, 169-180.
• Kılıçoğlu, A. (2013). Miras Hukuku. Genişletilmiş 5. Baskı. Ankara: Turhan Yayınevi.
• Küçükgüngör, E. (1998). Roma Hukukunda İntifa Hakkı (Ususfructus). Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
• Oğuzman, K., Seliçi, Ö., ve Oktay-Özdemir, S. (2009). Eşya Hukuku. 12.Baskı. İstanbul: Filiz Kitabevi.
• Öztan, B. (1969). Batıl Evlenmelerde Eşlerin Durumu. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 26(1-2), 193-215.
• Serozan, R., ve Engin, B. İ. (2012). Miras Hukuku, 3. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Steinauer, P.H. (2003). L'article 473 du Code Civil., Revue Suisse du Notariat et du Registre Foncier, No:84, (pp.333-350).
• Thévenaz, A. (2010). Successions et Famille Rapport Suisse, Congrès Henri Capitant – Roumanie, 23 mai au 28 mai. http://www.henricapitant.org/sites/default/files/Suisse%20(A.%20Th%C3%A9venaz).pdf (Çevrimiçi), 22.09.2015.
• Yaşar, H. (2012). Miras Paylaşımında Aile Konutunun Sağ Kalan Eşe Özgülenmesi. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 100, 405-422.