Uzaktan Eğitim Kullanılan Hizmet içi Eğitim Programlarına Yönelik Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi

Year 2020, Volume: 16 Issue: 1, 20 - 35, 30.06.2020

Oguzhan Tekın

https://doi.org/10.17244/eku.643224

Cited By: 20

Abstract

Milli Eğitim Bakanlığı, son yıllarda daha az maliyetle daha fazla öğretmene ulaşmak maksadıyla hizmet içi eğitim programlarında uzaktan eğitimi bir strateji olarak kullanmış, bu kapsamda birçok eğitim planlamış ve uygulamıştır. Ancak, planlanan ve uygulanan eğitimlerin niceliğinin fazla olması her zaman niteliğinin de fazla olduğu anlamına gelmemektedir. Eğitim programlarının niteliği, uygun değerlendirme modelleri ile değerlendirilmesi ile ölçülebilmektedir. Eğitim programlarının değerlendirilmesinde bilimsel yöntemler kadar programa katılanların görüşlerinin incelenmesi gibi hümanistik yöntemler de kullanılmaktadır. Bu kapsamda, mevcut araştırmada, uzaktan eğitim yöntemi kullanılan hizmet içi eğitim programlarına yönelik öğretmen görüşlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, nitel araştırma paradigmasına dayalı olgu bilim deseninin benimsendiği araştırmanın verileri, araştırmacı tarafından geliştirilen açık uçlu sorulardan oluşan “Görüşme Formu” ile toplanmıştır. Araştırmanın örneklemini 2018-2019 öğretim yılında Tokat ili Merkez ilçede görev yapan, daha önce hem yüz yüze hem de uzaktan eğitim hizmet içi programlarına katılmış olan 27 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında bireysel görüşmeler sonucunda elde edilen veriler, içerik analizine tabi tutulmuş ve analizler sonucunda ortaya çıkan 5 tema (öğretmenlerin uzaktan eğitime yönelik duygu ve düşünceleri, uzaktan eğitimin eğitsel etkililiği, avantaj ve dezavantajları, öğretmenlerin hizmet içi eğitimlerde tercih ettiği yöntemler ve hizmet içi eğitim programların geliştirilmesine yönelik öneriler) altında incelenmiştir. Bulgular, doğrudan alıntılara yer verilerek özetlenmiş, ilgili alanyazın ile karşılaştırılarak tartışılmış ve öneriler sunulmuştur.

Keywords

Hizmet içi eğitim, Öğretmen görüşleri, Uzaktan eğitim, Yüz yüze eğitim

Investigation of Teachers’ Views on Distance Learning In-Service Training Programs

Abstract

In recent years, the Ministry of National Education has used distance education as a strategy in in-service training programs in order to reach more teachers at less cost. In this context, many distance education programs have been planned and implemented. However, the fact that the quantity of planned and implemented education programs is high does not always mean that the quality is also high. The quality of education programs can be measured by evaluating them with appropriate program evaluation models. In the evaluation of the educational programs, in addition to scientific methods, humanistic methods such as examining the views of the participants are also used. In this context, current study aimed to examine teachers' views on in-service training programs given by distance education method. For this purpose, the data of the research, in which phenomenology method based on the qualitative research paradigm was adopted, was collected with the “Interview Form" consisting of open-ended questions developed by the researcher. The sample of the study consists of 27 teachers working in the central district of Tokat province in 2018-2019 academic year and participating in both face-to-face and distance education in-service training programs before. Within the scope of the research, the data obtained from individual interviews were subjected to content analysis and examined under 5 themes (teachers' feelings and thoughts about distance education, effectiveness of distance education, advantages and disadvantages, methods preferred by teachers in in-service training and suggestions for developing in-service training programs) that emerged as a result of the analysis. The findings are summarized by direct quotations, discussed by comparing with the related literature and recommendations were presented.

Keywords

Distance education, Face-to-face learning, In-service training, Teachers’ views

References

• Alvermann, D.E. & Phelps, S.F. (2005). Content reading and literacy, USA: Ally and Bacon Fourth Edition.
• Arslan, H., & Şahin, İ. (2013). Bilişim teknolojileri öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim kurslarına yönelik görüşleri. Middle Eastern & African Journal of Educational Research, 5, 56-66.
• Ay, S. (2014). Yabancı dil öğretiminde bireysel farklılıklar kavramına genel bir bakış. Dil Dergisi, (163), 5-18.
• Bernard, R. M., & Rubalcava, B. R. D. (2000). Collaborative online distance learning: Issues for future practice and research. Distance Education, 21(2), 260-277.
• Beyth-Marom, R., Chajut, E., Roccas, S., & Sagiv, L. (2003). Internet-assisted versus traditional distance learning environments: Factors affecting students’ preferences. Computers & Education, 41(1), 65-76.
• Cabı, E., & Erhan, G. K. (2016). Uzaktan eğitim ile istatistik öğretimine yönelik öğrenci görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 104-111.
• California Distance Learning Project. (2012). What is distance learning? http://www.cdlponline.org/index.cfm?fuseaction=whatis&pg=8. İnternet adresinden 30.09.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Cavanaugh, C. S. (2001). The effectiveness of interactive distance education technologies in K-12 learning: A meta-analysis. International Journal of Educational Telecommunications, 7(1), 73-88.
• Chao, T., Saj, T., & Tessier, F. (2006). Establishing a quality review for online courses. Educause Quarterly, 29(3), 32-39.
• Griffiths, B. (2016). A Faculty's Approach to Distance Learning Standardization. Teaching and Learning in Nursing, 11(4), 157-162.
• Gülbahar, Y. (2005). Web-destekli ögretim ortaminda bireysel tercihler. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(2), 76-82.
• Gürer, M. D., Tekinarslan, E., & Yavuzalp, N. (2016). Çevrimiçi ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitim hakkındaki görüşleri. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(1), 47-78.
• İşman, A. (2008). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem Akademi.
• Kargın, T. (2007). Eğitsel değerlendirme ve bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama süreci. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 8(1), 1-13.
• Kırmacı, Ö., & Acar, S. (2018). Kampüs öğrencilerinin eşzamanlı uzaktan eğitimde karşılaştıkları sorunlar. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 14(3), 276-291.
• MEB. (2005). Uzaktan eğitim projesi genelgesi, http://hedb.meb.gov.tr/genelge/uzak.htm internet adresinden 12.06.2019 tarihinde erişilmiştir.
• MEB. (2019). Milli Eğitim Bakanlığı Hizmet içi Eğitim Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi. http://www.meb.gov.tr/earged/earged/Hie_degerlendirme.pdf. İnternet adresinden 05.04.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Mupinga, D. M. (2005) Distance education in high schools: Benefits, challenges, and suggestions, the clearing house. A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas, 78(3), 105-109, DOI: 10.3200/TCHS.78.3.105-109.
• Orhan, F., & Akkoyunlu, B. (1999). Uzaktan eğitim yaklaşımında temel eğitim 1. kademe öğretmenleri'nin video destekli hizmetiçi eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(17), 134-141.
• Özgöl, M., Sarıkaya, İ., & Öztürk, M. (2017). Örgün eğitimde uzaktan eğitim uygulamalarına ilişkin öğrenci ve öğretim elemanı değerlendirmeleri. Journal of Higher Education and Science, 7(2), 294-304.
• Pozdnyakova, O., & Pozdnyakov, A. (2017). Adult students’ problems in the distance learning. Procedia Engineering, 178, 243-248.
• Rovai, A. P. (2004). A constructivist approach to online college learning. The Internet and Higher Education, 7(2), 79-93.
• Sırakaya, D. A. (2017). Oyunlaştırılmış tersyüz sınıf modeline yönelik öğrenci görüşleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(1), 114-132, DOI: 10.7822/omuefd.327393.
• Stufflebeam, D. (1999). Using professional standards to legally and ethically release evaluation findings. Studies in Educational Evaluation, 25(4), 325-34.
• Şen, B., Atasoy, F., & Aydın, N. (2010). Düşük maliyetli web tabanlı uzaktan eğitim sistemi uygulaması. Akademik Bilişim, 10-12.
• Tekin, O. (2019). Tersyüz sınıf modelinin lise matematik dersinde uygulanması: Bir karma yöntem çalışması, Yayımlanmamış doktora tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
• Thoms, B., & Eryilmaz, E. (2014). How media choice affects learner interactions in distance learning classes. Computers & Education, 75, 112-126.
• Umut, A. L., & Madran, R. O. (2004). Web tabanlı uzaktan eğitim sistemleri: Sahip olması gereken özellikler ve standartlar. Bilgi Dünyası, 5(2), 259-271.
• Yalın, H. İ. (2000). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme.(2. basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.