An Investigation on Digital Parent Awareness on Digital Games Played By Children

Year 2021, Volume: 8 Issue: 2, 575 - 597, 30.07.2021

Zeynep Biricik

https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.785287

Cited By: 4

Abstract

Digital parenting as parents of a new era is very different from the parent roles of past generations. Knowing the cultural codes brought by this digital age and speaking the language they speak with children, and being as familiar with this technology as they are, perhaps, will be the first important step in this way. This study, it is aimed to examine the attitudes of the parents of primary school students in the province of Erzurum against their tendency to play digital games. The study was conducted in the screening model and a semi-structured interview form developed by their searcher was used to reveal demographic information, digital game culture, and the digital game culture that occurs in children as a data collection tool. Considering the socio-economic levels, it is planned to meet with 90 parents of 45 students in total, 15 students from three schools as low, medium, and high. During the meeting; The awareness of children about digital games was examined by asking their parents which digital games they played, how long they played daily, whether they played online or offline, with which digital device they played, whether they warned against the harm and dangers of games. It has been concluded that parents generally have superficial information about the digital games their children play and are mostly unaware of the risks and dangers that their children will face due to digital games.

Keywords

Communication, digital games, digital parenting

Çocukların Oynadığı Dijital Oyunlara İlişkin Dijital Ebeveynlerinin Farkındalıkları Üzerine Bir İnceleme

Abstract

Yeni bir çağın ebeveynleri olarak dijital ebeveynlik, geçmiş kuşakların anne baba rollerinden oldukça farklılık içermektedir. Bu dijital çağın getirmiş olduğu kültürel kodları bilmek ve çocuklarla onların konuştuğu dili konuşmak ve en az onlar kadar bu teknolojiye aşina olmak belki de bu yolda atılacak olan önemli adımlardan ilki olacaktır. Bu çalışmada Erzurum ilindeki ilköğretim öğrencilerinin dijital oyun oynama eğilimleri karşısında ebeveynlerinin tutumlarının incelenmesi amaçlanmaktadır. Çalışma tarama modelinde yürütülmüş olup veri toplama aracı olarak demografik bilgileri, dijital oyun oynama eğilimlerini ölçen, çocuklarda oluşan dijital oyun kültürünü ve ebeveyn farkındalığını ortaya koymak adına araştırmacı tarafından geliştirilen bir yarı yapılandırılmış mülakat formu kullanılmıştır. Sosyoekonomik seviyeleri göz önünde bulundurularak düşük, orta ve yüksek olmak üzere üç okuldan 15 öğrenci olmak üzere toplamda 45 öğrencinin 90 ebeveyni ile görüşme planlanmıştır. Görüşmede; çocukların hangi dijital oyun oynadıkları, günlük ne kadar süre oynadıkları, çevrimiçi ya da çevrimdışı mı oynadıkları, hangi dijital araçla oynadıkları, oyunların zarar ve tehlikelerine karşı çocuklarını uyarıp uyarmadıkları ebeveynlerine sorularak dijital oyunlara ilişkin farkındalıkları incelenmiştir. Ebeveynlerin genel olarak çocuklarının oynamış oldukları dijital oyunlar hakkında yüzeysel bilgilere sahip oldukları, dijital oyunlardan dolayı çocuklarının karşılaşacağı riskler ve tehlikelerden çoğunlukla haberdar olmadıkları sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

İletişim, dijital oyun, dijital ebeveynlik

References

• Aarsand, P. (2011). Parenting and digital games: On children's game play in US families. Journal of Children and Media, 5(3), 318-333.
• Altuna, J., Martínez-de-Morentin, J.-I., & Lareki, A. (2020). The impact of becoming a parent about the perception of Internet risk behaviors. Children and Youth Services Review, 110, 104803.
• Benedetto, L., & Ingrassia, M. (2020). Digital Parenting: Raising and Protecting Children in Media World. In Parenting: IntechOpen.
• Binark, M., Bayraktutan, G. (2008). Kültür endüstrisi ürünü olarak dijital oyun, İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Clark, L. S. (2011). Parental mediation theory for the digital age. Communication theory, 21(4), 323-343.
• Coyne, S. M., Radesky, J., Collier, K. M., Gentile, D. A., Linder, J. R., Nathanson, A. I., . . . Rogers, J. (2017). Parenting and digital media. Pediatrics, 140(Supplement 2), S112-S116.
• Eklund, L., & Helmersson Bergmark, K. (2013). Parental mediation of digital gaming and internet use. Paper presented at the FDG 2013-The 8th International Conference on the Foundations of Digital Games.
• Goodwın, K. (2018). Dijital dünyada çocuk büyütmek, çev. Tülin Er, İstanbul: Aganta Yayınları.
• Huang, G., Li, X., Chen, W., & Straubhaar, J. D. (2018). Fall-behind parents? The influential factors on digital parenting self-efficacy in disadvantaged communities. American behavioral scientist, 62(9), 1186-1206.
• Huizinga, J. (2017). Homo ludens: Oyunun toplumsal işlevi üzerine bir deneme, Çev. Mehmet Ali Kılıçbay, İstanbul: Ayrıntı.
• Kirwil, L. (2009). Parental mediation of children's internet use in different European countries. Journal of Children and Media, 3(4), 394-409.
• Lee, S.-J., & Chae, Y.-G. (2007). Children's Internet use in a family context: Influence on family relationships and parental mediation. Cyberpsychology & behavior, 10(5), 640-644.
• Livingstone, S., & Helsper, E. J. (2008). Parental mediation of children's internet use. Journal of broadcasting & electronic media, 52(4), 581-599.
• Mascheroni, G., Ponte, C., & Jorge, A. (2018). Digital parenting: The challenges for families in the digital age.
• Mesch, G. S. (2009). Parental mediation, online activities, and cyberbullying. Cyberpsychology & behavior, 12(4), 387-393.
• OECD (2005). Digital broadband content: The online computer and video game industry, Head of Publications Service, OECD, 2 rue André-Pascal, 75775 Paris Cedex 16, France.
• Palfrey, J., Gasser, U. (2017). Doğuştan dijital, (çev. Nagihan Aydın), İstanbul: İKÜ Yayınevi.
• Rodríguez-de-Dios, I., van Oosten, J. M., & Igartua, J.-J. (2018). A study of the relationship between parental mediation and adolescents’ digital skills, online risks and online opportunities. Computers in Human Behavior, 82, 186-198.
• Rouchun, D., Zongkui, Z., Shuailei, L., Qingqi, L., & Chen, G. (2019). Family socioeconomic status and the parent-child relationship: Children’s Internet use as a moderated mediator. Current Psychology, 1-10.
• Steinberg, S. (2011). The modern parent’s guide to kids and video games. published by P3: Power Play Publishing.
• Wallenius, M., & Punamäki, R.-L. (2008). Digital game violence and direct aggression in adolescence: A longitudinal study of the roles of sex, age, and parent–child communication. Journal of Applied Developmental Psychology, 29(4), 286-294.
• Wilkinson, P., Taylor, J., & Readman, M. (2018). Mediating family play: Exploring the expectations of digital media through a mobile application designed to facilitate real-world child–parent play. International Journal of Child-Computer Interaction, 18, 90-99.
• Yay, M. (2017). Dijital ebeveynlik. Yeşilay Yayınları: İstanbul.
• Yengin, D. (2012). Dijital oyunlarda şiddet, İstanbul: Beta Yayınları.
• www.nspcc.org.uk/preventing-abuse adresinden 30.08.18 tarihinde erişildi.