Hemşirelik Eğitiminde Yaşam Boyu Öğrenme Teori ve Modelleri

Year 2022, Volume: 9 Issue: 2, 46 - 53, 27.12.2022

Elif Kocaağalar Akince , Nilay Özkütük , Fatma Orgun

Abstract

Öğrenme teorileri/kuramları, “felsefi, psikolojik, tarihi ve toplumsal temelleri olan, öğrenende hedeflenen davranış değişikliklerinin nasıl geliştiğinin, düşünce, davranış, değer ve tutumların nasıl oluştuğunun anlaşılmasını sağlayan öğrenme yaklaşımları ve öğretme-öğrenme sürecine temel oluşturan varsayımlar” olarak ifade edildiğinden, yaşam boyu öğrenmede kullanılan teoriler bireylerin yeteneklerini geliştirmeye çalışan teoriler sunmaktadır. Hemşirelik eğitiminde yaşam boyu öğrenme sürecinde öğrenenlerde bilgilerin kalıcılığının oluşması oldukça önemlidir. Öğrenenler özellikle aktif katılım gösterdikleri derslerde veya bir beceriyi öğrenirken kendileri deneyimlediği zaman akılda kalıcılığını artırmış olmaktadırlar. Bu teoriler sürdürülebilir kalkınmaya da katkı sağlamayı amaçlamaktadırlar. Hemşirelik eğitiminde öğrenme teorilerinin bilinmesi hemşirelerin karşılaştıkları her yaş grubundaki sağlıklı/hasta bireylere hitap edebilmeleri ve eğitimlerinde nelere dikkat etmeleri gerektiğini gösterir. Bu makalede, yaşam boyu öğrenme teori ve modelleri irdelenerek hemşirelik eğitiminde tartışılması amaçlanmıştır.

Keywords

Hemşirelik Eğitimi, Öğrenme Modelleri, Öğrenme Teorileri, Yaşam Boyu Öğrenme

References

• 1. Steffens, K. Competences, learning theories and MOOC s: Recent developments in lifelong learning. European Journal of Education. 2015;50(1):41-59.
• 2. Hemşirelik Terimleri Sözlüğü Çalışma Grubu. Hemşirelik Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. 2015.
• 3. Akcaalan M, Arslan S. Yaşam Boyu Öğrenme: Teori ve Uygulama. Konya: Eğitim Yayınevi. 2016.
• 4. Aliakbari F, Parvin N, Heidari M, Haghani F. Learning theories application in nursing education. Journal of Education and Health Promotion. 2015;4.
• 5. Scales, P. Yaşam Boyu Öğrenme ve Öğretim. (2.baskıdan çeviri). (Ü. Köymen, Çev) Ankara. Palme Yayınları. 2015. (Orijinal çalışma basım tarihi 2013).
• 6. Zhou M, Brown D. Educational learning theories: 2nd Edition. Education Open Textbooks. 1. 2015. https://oer.galileo.usg.edu/education-textbooks/1. [E.T. 19.12.2020].
• 7. Mutlu, N. Yetişkinler ve öğrenme: Öğrenme kuramları açısından bir değerlendirme. M. Güçlü, (Ed.), Yetişkin eğitimi ve hayat boyu öğrenme (1.Baskı) içinde (s. 87-106). Ankara: Pegem Akademi. 2019.
• 8. Hotaman, D. Eleştirel düşünme becerisi açısından öğrenme kuramları, öğrenme ortamları ve öğretmen davranışlarının incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2020;13(72). Doi: 10.17719/jisr.10935.
• 9. Senemoğlu, N. Gelişim öğrenme ve öğretim: Kuramdan uygulamaya. (26. Baskı). Ankara. Anı Yayıncılık. 2018.
• 10. Uşun, S. Öğrenme ve yapılanmacı yaklaşım. S, Akbaba ve Ş, Anlıak, (Ed.), Eğitim Psikolojisi, içinde (s.341-362), İstanbul: Arı Matbaacılık. 2007.
• 11. Taylor DC, Hamdy H. Adult learning theories: Implications for learning and teaching in medical education: AMEE Guide No. 83. Medical Teacher. 2013;35(11):561-572.
• 12. Schuetze HG, Casey C. Models and meanings of lifelong learning: Progress and barriers on the road to a learning society. Compare. 2006;36(3):279-287.
• 13. Kılınç HH, Yenen ET. Yetişkin eğitimiyle ilgili yaklaşım ve modeller. M. Güçlü, (Ed.), Yetişkin eğitimi ve hayat boyu öğrenme (1.Baskı) içinde (s. 66-85). Ankara: Pegem Akademi. 2019.
• 14. İgrek E, Şimşek H. Yükseköğretimde insani becerilerin öğrenenlere kazandırılması için öz yönelimli öğrenme modeli. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi. 2019;14(20):1-1.
• 15. Akçay, C. Dönüşümsel öğrenme kuramı ve yetişkin eğitiminde dönüşüm. Millî Eğitim Dergisi. 2012;42(196):5-19.
• 16. Kalaycı, N. Yükseköğretimde proje tabanlı öğrenmeye ilişkin bir uygulama projeyi yöneten öğrenciler açısından analiz. Eğitim ve Bilim. 2010;33(147):85-105.
• 17. Başbay, M. Proje tabanlı öğrenme. Ö. Demirel, (Ed.), Eğitimde yeni yönelimler (6.Baskı) içinde (s. 67-79). Ankara: Pegem Akademi. 2015.