This study will examine and analyse the idâne records found in the Sivas Shar‛iyya Registry Books numbered 198. Idāna is a legal term meaning debt. One of the facts of societies is orphanhood. Orphans need care and protection until they are old enough to meet their needs. In particular, the movable and immovable properties the family leaves must be preserved and protected until the age when they can be used by themselves. In the Ottoman Empire, the property of orphans was kept by guardians appointed by the court until they reached the age of twenty, which was considered the age of majority. From 1851 onwards, the Ottoman Empire took the responsibility of protecting and managing the of orphans’ property by establishing The Orphans Custody (Emvâl-i Eytâm Nezareti). The custody aimed to offer orphans' property to the market, primarily to trusted tradesmen, and to prevent the orphan's money from losing value in economic conditions through interest income. In order to monitor this, the custody created book within its organisation. Until the idāna records were kept in separate books, they were also recorded in the shar‛iyya registry boks. One of Sivas’s the limited numbered Shar‛iyya registry books, numbered 198 and dated 1895-1909, is a book consisting entirely of idāna debt notes. This book, may contain various records such as creditors, debtors, the supply of money to the market, interest rates, and profiles of debtors. Borrowers were local families, women entrepreneurs, tradesmen, local officials, educators, and members of religious orders. It is noteworthy that in the repayment of the loans, the money was used in financial circles with interest rates ranging from a low of 9% to a high of 50% according to the economic conditions of the period. Although the idāna records do not show in which area of the economy the money was invested, a total of 487 thousand 283 kuruş was offered to the market. This sum yielded an interest return of 126 thousand 229 kurus. This corresponds to an average rate of 21 per cent, which is a reasonable rate in the economic conditions of the day
Bu çalışmada 198 numaralı Sivas Şer‛iyye Sicil defterlerinde bulunan idâne kayıtları incelenecek ve analiz edilecektir. İdâne borçlanma anlamına gelen hukukî bir terimdir. Toplumların vakıalarından birisi de yetimliktir. Yetim kişi kendi ihtiyaçlarını karşılayacak yaşa gelinceye kadar ilgiye ve himayeye muhtaçtır. Özellikle de ailesinden kalan taşınır ve taşınmaz malların muhafazası ve kendisinin kullanabileceği yaşa kadar muhafaza edilmesi gerekmektedir. Osmanlı Devleti’nde yetimlerin malları reşit olma çağı kabul edilen yirmi yaşına gelinceye kadar mahkeme tarafından belirlenen vasîler tarafından muhafaza edilmekteydi. Osmanlı Devleti 1851 tarihinden itibaren Emvâl-i Eytâm Nezareti kurmak suretiyle yetimlerin mallarını muhafaza ve onları işletme sorumluluğun kendi uhdesine almıştır. Bu nezaretin amacı yetimlerin mallarını öncelikle güvenilir esnaflar olmak üzere piyasa arz edecek ve faiz gelirleriyle yetimin parasının ekonomik şartlarda değer kaybetmesinin önüne geçecekti. Nezaret bunu takip etmek için bünyesinde defterler oluşturmuştur. İdâne kayıtları müstakil defterlerde tutuluncaya kadar şer‛iyye sicil defterlerine de kaydediliyordu. Sivas’a ait ve sınırlı olan şer‛iyye sicil defterlerinden 198 numaralı ve 1895-1909 tarihli defter de tamamen idâne borç senetlerinden oluşan bir defterdir. Bu defterde alacaklı, borçlu, paranın piyasaya arzı, faiz oranları, borçluların profilleri gibi değişik kayıtları bulabilmekteyiz. Sandıktan borç alanların şehrin yerli aileleri, kadın girişimciler, esnaf, mülkî erkân, eğitimci, tarikat erbabı kişilerden oluştuğunu gördük. Aldıkları borçların geri ödemesinde dönemin ekonomik şartlarına göre %9 ile en düşük, %50 ile en yüksek oranda bir faiz uygulamasıyla paranın finans çevrelerinde kullanılması dikkat çeken hususlardandır. İdâne kayıtları ekonominin hangi alanında paranın nemalandırıldığını göstermemekle birlikte, toplamda 487 bin 283 kuruş piyasaya arz edildiği anlaşılmaktadır. Bu meblağın 126 bin 229 kuruş gibi bir faiz getirisi olmuştur. Bu da ortalama %21 gibi bir orana tekabül etmektedir ki günün ekonomik şartlarında iyi bir orandır.
Etik beyan gerekmemektedir
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | History of Islam |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | March 26, 2024 |
Submission Date | November 5, 2023 |
Acceptance Date | March 6, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Issue: 52 |