Çalışma orta ve ağır derecede zihin yetersizliği olan çocuk ebeveynlerinin bilgi düzeylerinin belirlenmesine yönelik geçerli ve güvenilir bir ölçme aracının geliştirilmesini amaçlamaktadır. Bu amaç kapsamında tarama modelinde betimsel bir araştırma deseni oluşturulmuştur. Alanyazın taraması ve aileler ile gerçekleştirilen ön görüşmeler sonrasında hazırlanan taslak aracın kapsam geçerliliğini sağlamak için alan ve dil uzmanlarından görüşler alınarak soru maddeleri oluşturulmuştur. Çoktan seçmeli olarak oluşturulan bu araç gönüllü aileler ile uygulanarak maddelerin ayırt edicilik ve güçlük indeksleri hesaplanmıştır. Çalışma sonucunda sekiz konu alanından oluşan 80 soruluk çoktan seçmeli bir test geliştirilmiştir. Test içerisinde yer alan maddeler ayırt edici, kolay-orta-zor soru maddeleri olarak her konu alanı altında 10’ar soru ile eşit dağılmışlardır.
References
Adıgüzel, O. C., & Özdoğru, F. (2013). Üniversitelerde Ortak Zorunlu Yabancı Dil I Dersine Yönelik Bir Akademik Başarı Testinin Geliştirilmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2).
Akçamete, G., Kargın, T., (1996). İşitme Engelli Çocuğa Sahip Annelerin Gereksinimlerinin Belirlenmesi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2(2), 7-24.
Akköse, M. C. (2008). Gelişimsel yetersizlik gösteren çocuklara mutfak araç isimlerinin öğretiminde eşzamanlı ipucuyla öğretimin etkililiği: çoklu örnekler yaklaşımı uygulaması. Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Altunel, M. (2007). Otistik özellik gösteren öğrencilere soru cevaplama becerilerinin öğretiminde küçük grup düzenlemesi ile sunulan eşzamanlı ipucuyla öğretimin etkililiği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
American Association on Intellectual and Developmental Disabilities (AAIDD). (2010). Intellectual Disability: Definition, Classification, and Systems of Supports. (11th ed.). Washington, DC: Author.
Ardıç, A. (2008). Uyarlanmış yoğun tuvalet eğitimi yönteminin otistik özellikler gösteren çocuklara tuvalet becerilerinin öğretiminde etkililiği. Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Bailey, B.D., Simeonsson, J.R., (1988). Family Assessment in Early Intervention, Merrill Publishing, United States of America
Batu, E. S. (2008). Care-Giver Provided Home-Based Instruction Using Simultaneous Prompting For Teaching Home Skills To Individuals With Developmental Disabilities, Education And Training in Developmental Disabilities, 43, 541-555.
Baykul, Y. (2010). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. Ankara: Pegem Akademi.
Berger, E. H., & Riojas-Cortez, M. (2004). Parents as partners in education: Families and schools working together. Merrill.
Bernstein, M. E., & Barta, L. (1988). What do parents want in parent education?. American Annals of the Deaf, 133(3), 235-246.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Cavkaytar, A. (2013). Örnek aile eğitimi programları. (Ed. Atilla Cavkaytar). Özel Eğitimde Aile Eğitimi ve Rehberliği. Ankara: Vize Yayıncılık.
Cavkaytar, A., Ardıç, A. ve Aksoy, V. (2014). Aile Gereksinimlerini Belirleme Aracının Geçerlik ve Güvenirliğinin Güncellenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 15(2) 1-12.
Cavkaytar, A., Ceyhan, E. Adıgüzel, O. C., Uysal, H. Garan, O. (2012). Investigating education and support needs of families who have children with intellectual disabilities. The Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry (TOJQI), 3(4), 83-103.
Çetinkaya, Z. (1997). Serebral Pasili Çocuğu Olan Annelerin Çocuklarının Özrü Konusundaki Bilgi Gereksinimlerine Planlı Bilgi Vermenin Etkisi, (Bilim Uzmanlığı Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Çetinkaya, Z., & Öz, F. (2000). Serebral Palsili Çocuğu Olan Olan Annelerin Bilgi Gereksinimlerinin Karşılanmasına Planlı Bilgi Vermenin Etkisi, C.Ü. Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 4, 40-51.
Çuhadar, S. (2008). Resimli etkinlik çizelgeleri ile sunulan öğretim sürecinin otistik özellikler gösteren çocukların serbest zaman becerilerini öğrenmeleri üzerindeki etkililiği. Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Hunfeld, J. A., Tempels, A., Passchier, J., Hazebroek, F. W., & Tibboel, D. (1999). Brief report: parental burden and grief one year after the birth of a child with a congenital anomaly. Journal of Pediatric Psychology, 24(6), 515-520.
Kararname, Ö. E. H. K. H. (1997). Karar Sayısı: KHK/573, 06.06. 1997. 23911 Sayılı Resmi Gazete.
Kendall, J. (1998). Outlasting disruption: The process of reinvestment in families with ADHD children. Qualitative Health Research, 8(6), 839-857.
Kohler, P. D. (1992). Best Practices İn Transition: Substantiated Or İmplied?.Document Resume, 158, 39.
Odluyurt, S. (2007), Okul Öncesi Dönemde Gelişimsel Yetersizlik Gösteren Çocuklar İçin Gerekli Kaynaştırmaya Hazırlık Becerilerinin Ve Bu Becerilerden Bazılarının Etkinlikler İçine Gömülen Eşzamanlı Ipucuyla Öğretiminin Etkilerinin Belirlenmesi, (Doktora Tezi), Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Özçelik, D.A. (1992). Ölçme ve değerlendirme. Ankara: ÖSYM.
Özçelik, D.A. (2013). Okullarda ölçme ve değerlendirme: Öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Özçelik, D.A. (2013). Okullarda ölçme ve değerlendirme: Öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Özen, A., Çolak, A., & Acar, Ç. (2002). Zihin Özürlü Çocuğa Sahip Annelerin Günlük Yaşamda Karşılaştıkları Problem Davranışlarla İlgili Görüşleri, Özel Eğitim Dergisi, 3, 2,1-13.
Pelchat, D., Bisson, J., Ricard, N., Perreault, M., & Bouchard, J. M. (1999). Longitudinal effects of an early family intervention programme on the adaptation of parents of children with a disability. International journal of nursing studies, 36(6), 465-477.
Schulz J. B. (1987). Parents and Professionals in Special Education. Allyn and Bacon Inc. Massachuscets, U.S.A.
Sucuoğlu, B., (1995). Özürlü çocuğu olan anne babaların gereksinimlerinin belirlenmesi, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 2(1), 10-18.
Tekin, H. (2000). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınları.
Turgut, M.F. ve Baykul, Y. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
Turnbull, A., Turnbull, R., Erwin, E. J., Soodak, L. C., & Shogren, K. A. (2011). Families, professionalism, and exceptionality: Positive outcomes through partnerships and trust (6th ed.). Boston: Pearson.
Turnbull, A.P., Turnbull, H.R., Wehmeyer, M.L., (2007). Exceptional Lives: Special Education in Today’s Schools (5th ed.), Merrill/Prentice Hall, Upper Saddle River, NJ,
Year 2017,
Volume: 16 Issue: 60, 46 - 59, 25.01.2017
Adıgüzel, O. C., & Özdoğru, F. (2013). Üniversitelerde Ortak Zorunlu Yabancı Dil I Dersine Yönelik Bir Akademik Başarı Testinin Geliştirilmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2).
Akçamete, G., Kargın, T., (1996). İşitme Engelli Çocuğa Sahip Annelerin Gereksinimlerinin Belirlenmesi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2(2), 7-24.
Akköse, M. C. (2008). Gelişimsel yetersizlik gösteren çocuklara mutfak araç isimlerinin öğretiminde eşzamanlı ipucuyla öğretimin etkililiği: çoklu örnekler yaklaşımı uygulaması. Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Altunel, M. (2007). Otistik özellik gösteren öğrencilere soru cevaplama becerilerinin öğretiminde küçük grup düzenlemesi ile sunulan eşzamanlı ipucuyla öğretimin etkililiği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
American Association on Intellectual and Developmental Disabilities (AAIDD). (2010). Intellectual Disability: Definition, Classification, and Systems of Supports. (11th ed.). Washington, DC: Author.
Ardıç, A. (2008). Uyarlanmış yoğun tuvalet eğitimi yönteminin otistik özellikler gösteren çocuklara tuvalet becerilerinin öğretiminde etkililiği. Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Bailey, B.D., Simeonsson, J.R., (1988). Family Assessment in Early Intervention, Merrill Publishing, United States of America
Batu, E. S. (2008). Care-Giver Provided Home-Based Instruction Using Simultaneous Prompting For Teaching Home Skills To Individuals With Developmental Disabilities, Education And Training in Developmental Disabilities, 43, 541-555.
Baykul, Y. (2010). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. Ankara: Pegem Akademi.
Berger, E. H., & Riojas-Cortez, M. (2004). Parents as partners in education: Families and schools working together. Merrill.
Bernstein, M. E., & Barta, L. (1988). What do parents want in parent education?. American Annals of the Deaf, 133(3), 235-246.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Cavkaytar, A. (2013). Örnek aile eğitimi programları. (Ed. Atilla Cavkaytar). Özel Eğitimde Aile Eğitimi ve Rehberliği. Ankara: Vize Yayıncılık.
Cavkaytar, A., Ardıç, A. ve Aksoy, V. (2014). Aile Gereksinimlerini Belirleme Aracının Geçerlik ve Güvenirliğinin Güncellenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 15(2) 1-12.
Cavkaytar, A., Ceyhan, E. Adıgüzel, O. C., Uysal, H. Garan, O. (2012). Investigating education and support needs of families who have children with intellectual disabilities. The Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry (TOJQI), 3(4), 83-103.
Çetinkaya, Z. (1997). Serebral Pasili Çocuğu Olan Annelerin Çocuklarının Özrü Konusundaki Bilgi Gereksinimlerine Planlı Bilgi Vermenin Etkisi, (Bilim Uzmanlığı Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Çetinkaya, Z., & Öz, F. (2000). Serebral Palsili Çocuğu Olan Olan Annelerin Bilgi Gereksinimlerinin Karşılanmasına Planlı Bilgi Vermenin Etkisi, C.Ü. Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 4, 40-51.
Çuhadar, S. (2008). Resimli etkinlik çizelgeleri ile sunulan öğretim sürecinin otistik özellikler gösteren çocukların serbest zaman becerilerini öğrenmeleri üzerindeki etkililiği. Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Hunfeld, J. A., Tempels, A., Passchier, J., Hazebroek, F. W., & Tibboel, D. (1999). Brief report: parental burden and grief one year after the birth of a child with a congenital anomaly. Journal of Pediatric Psychology, 24(6), 515-520.
Kararname, Ö. E. H. K. H. (1997). Karar Sayısı: KHK/573, 06.06. 1997. 23911 Sayılı Resmi Gazete.
Kendall, J. (1998). Outlasting disruption: The process of reinvestment in families with ADHD children. Qualitative Health Research, 8(6), 839-857.
Kohler, P. D. (1992). Best Practices İn Transition: Substantiated Or İmplied?.Document Resume, 158, 39.
Odluyurt, S. (2007), Okul Öncesi Dönemde Gelişimsel Yetersizlik Gösteren Çocuklar İçin Gerekli Kaynaştırmaya Hazırlık Becerilerinin Ve Bu Becerilerden Bazılarının Etkinlikler İçine Gömülen Eşzamanlı Ipucuyla Öğretiminin Etkilerinin Belirlenmesi, (Doktora Tezi), Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Özçelik, D.A. (1992). Ölçme ve değerlendirme. Ankara: ÖSYM.
Özçelik, D.A. (2013). Okullarda ölçme ve değerlendirme: Öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Özçelik, D.A. (2013). Okullarda ölçme ve değerlendirme: Öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Özen, A., Çolak, A., & Acar, Ç. (2002). Zihin Özürlü Çocuğa Sahip Annelerin Günlük Yaşamda Karşılaştıkları Problem Davranışlarla İlgili Görüşleri, Özel Eğitim Dergisi, 3, 2,1-13.
Pelchat, D., Bisson, J., Ricard, N., Perreault, M., & Bouchard, J. M. (1999). Longitudinal effects of an early family intervention programme on the adaptation of parents of children with a disability. International journal of nursing studies, 36(6), 465-477.
Schulz J. B. (1987). Parents and Professionals in Special Education. Allyn and Bacon Inc. Massachuscets, U.S.A.
Sucuoğlu, B., (1995). Özürlü çocuğu olan anne babaların gereksinimlerinin belirlenmesi, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 2(1), 10-18.
Tekin, H. (2000). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınları.
Turgut, M.F. ve Baykul, Y. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
Turnbull, A., Turnbull, R., Erwin, E. J., Soodak, L. C., & Shogren, K. A. (2011). Families, professionalism, and exceptionality: Positive outcomes through partnerships and trust (6th ed.). Boston: Pearson.
Turnbull, A.P., Turnbull, H.R., Wehmeyer, M.L., (2007). Exceptional Lives: Special Education in Today’s Schools (5th ed.), Merrill/Prentice Hall, Upper Saddle River, NJ,
Adıgüzel, O. C., Cavkaytar, A., & Ceyhan, E. (2017). AİLELERİN ZİHİN YETERSİZLİĞİ OLAN ÇOCUKLARIN ÖZELLİKLERİ VE EĞİTİMLERİYLE İLGİLİ BİLGİ DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİNE YÖNELİK ÖLÇME ARACININ GELİŞTİRİLMESİ. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 16(60), 46-59. https://doi.org/10.17755/esosder.289650
Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
ESBD Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescil edilmiştir. Marka No:2011/119849.