EVALUATION OF SAFETY MANAGEMENT SYSTEMS IN THE TURKISH GROUND HANDLING AND AIRPORT TERMINAL COMPANIES

Year 2017, Volume: 16 Issue: 61, 369 - 384, 01.04.2017

Yeşim Kurt , Ender Gerede

https://doi.org/10.17755/esosder.304680

Cited By: 1

Abstract

This study focuses on the Safety Management System (SMS) brought forward by aviation authorities in the early 2000s, which aims to increase the safety level of air transportation activities and to maintain these activities at acceptable risk levels. SMS is an administrative application that emerged to ensure safety in aviation activities, and became widespread in national and international fields. Many organizations in the aviation industry implement SMS and set up SMS divisions. The aim of this study is to explain the process of transition to SMS in aviation organizations in Turkey. Qualitative research method was applied. Semi-structured interviews, observations and researcher diary were used as data collection tools. Semi-structured interviews were conducted with 11 organizations’ SMS managers who work for group A ground service organizations, catering organizations and terminal organizations. To include all related stakeholders, a semi-structured interview was conducted with an SMS auditor from the Directorate General of Civil Aviation. Three observations related to SMS were performed throughout the research. Qualitative data were analyzed by inductive analyses method. This study discusses organizations’ transition to SMS, and the factors that challenge and facilitate the transition process. Lastly, suggestions for process improvements were presented.

 

Bu araştırmanın konusu, hava taşımacılığı faaliyetlerinin emniyetinin artırılması ve bu faaliyetlerin kabul edilebilir risk seviyelerinde sürdürülmesi için 2000’li yılların başlarında havacılık otoriteleri tarafından gündeme getirilen Emniyet Yönetim Sistemi (EYS) uygulamalarıdır. EYS havacılık faaliyetlerinin emniyetli bir şekilde sürdürülebilmesi amacıyla ortaya çıkmış ve kısa sürede hem ulusal hem de uluslararası alanda yayılım göstermiş yönetsel bir uygulamadır. Havacılık sektörü içinde faaliyet gösteren birçok örgütün EYS uyguladıkları ve bünyelerinde EYS bölümleri oluşturduğu görülmektedir. Araştırmanın amacı, Türkiye’deki havacılık örgütlerinin alanda hızla yayılım gösteren EYS’ye geçiş sürecini açıklamaktır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Veri toplama yöntemi olarak yarı yapılandırılmış görüşmeler, gözlemler ve araştırmacı günlüğünden yararlanılmıştır. Yarı yapılandırılmış görüşmeler amaçlı örneklem yöntemiyle seçilmiş olan, Türkiye’deki A grubu ruhsat sahibi yer hizmeti örgütleri ile yer hizmetleri kapsamında faaliyet gösteren ikram kuruluşları ve terminal örgütlerinden oluşan toplam 11 örgütün EYS yöneticileri ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya ilgili tüm tarafları dahil edebilmek adına alanda düzenleyici ve denetleyici otorite rolünde olan Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü’nden 1 EYS denetçisi ile de yarı yapılandırılmış görüşme gerçekleştirilmiştir. Araştırma boyunca EYS ile ilgili 3 farklı gözlem gerçekleştirilmiştir. Nitel verilerin analiz edilmesinde tümevarımsal analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, araştırma alanına dahil edilen örgütlerin EYS’ye geçiş süreci, bu süreçte yaşadıkları zorluklar ve kolaylıklar tartışılmaktadır. Araştırmada son olarak, sürecin iyileştirilmesi için öneriler sunulmaktadır.

EVALUATION OF SAFETY MANAGEMENT SYSTEMS IN THE TURKISH GROUND HANDLING AND AIRPORT TERMINAL COMPANIES

Abstract

References

• Ary, D.; Jacobs, L. C.; Sorensen, C.; Razavieh, A. (2010). Introduction to research education (8 b.). USA: Wadsworth Cengage Learning.
• Berg, B. (2001). Qualitative research methods for the social science (4. baskı). USA: A Pearson Education Company
• Cabrera, D. D.; Isla, R.; Vilela, L. D. (1997). An Evaluation of Safety Climate In Ground Handling Activities. Avitation Safety: Human Factors, System Engineering, Flight Operations, Economics, Strategies, Managements. (Ed: H. M. Soekkha). Netherlands: Ridderprint
• Creswell, J. W. (2008). Research design: qualitative, quantitative and mixed methods approachs (3. baskı.). Sage Publication
• Creswell, J. W. (2013). Araştırma deseni: nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. (Çev: S. B. Demir.) Ankara: Eğiten Kitap.
• Detra, Z. (2006). The legitimacy of the ınternational civil aviation organization's unıversal safety oversight audit programme. Montreal: Institute of Air and Space Law Faculty of Law McGill University.
• Directorate General of Civil Aviation. (2011). Emniyet yönetimi el kitabı. Ankara
• Directorate General of Civil Aviation. (2012b). Havaalarında emniyet yönetim sisteminin ugulanmasına ilişkin talimat.
• Directorate General of Civil Aviation. (2012c). Sivil havacılıkta emniyet yönetim sistemi yönetmeliği. Resmi Gazete: 28172
• Federal Aviation Administration (2004). Safety Management System Manuel. Version 1.1.
• Gerede, E. (2014). Challenges in implementation of the safety management system in aircraft maintenance: a qualitative analysis. 18. World Air Transport Research Conference ' da sunulan bildiri. Bordeaux, France.
• Gerede, E. (2015). A study of challenges to the success of the safety management system in aircraft maintenance organizations in turkey. Safety Science, 73, 106-116.
• Gill, G. K. (2004). Perception of safety, safety violation and ımprovement of safety in aviation: findings of a pilot study. Journal of Air Transportation, 9(3).43-55.
• Gill, K. G. ve Shergill, G. (2004). Perceptions of safety management and safety culture in the aviaiton ındustry in new zealand. Journal of Air Transport Management , 10, 233-239.
• Glesne, C. (2013). Nitel araştırmaya giriş (3 baskı). (Çev: A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu) Ankara: Anı Yayıncılık.
• Hays, D. ve Singh, A. (2012). Qualitative inquiry in clinical and educational settings. New York,: The Guilford Press.
• International Civil Aviation Organziation. (2006). Safety management manual (1. baskı). Montreal.
• International Civil Aviation Organziation (2009). Safety management manual (2. baskı). Montreal.
• International Civil Aviation Organziation (2013a). Safety management manual (3. baskı). Montreal.
• International Civil Aviation Organization (2013b). Annex 19. Safety Management(1). Montreal
• Liou, J. H.; Yen, L.; Tzeng, G. (2008). Building an effective safety management system for airlines. Journal of Air Transport Management, 20-26.
• Maher, S. T.; Long, G. D.; Cromartie, R.S.; Sutton,I. S.;Steinhilber, M. R. (2013). Paradigm shift in the regulatory application of safety management systems to offshore facilities. Process safety progress.
• McDonald, N.; Corrigan, S.; Daly, C.; Cromie, S. (2000). Safety management systems and safety culture in aircraft maintanence organizations. Safety Science , 34, 151-176.
• Merriam, S. (1998). Qualitative research and case study applications in education: revised and expanded from case study research in education. San Franciso: Jossey Bass.
• Miles, M.; Huberman, A.; Saldana, J. (2014). Qualitative data analysis (3. baskı). USA: Sage Publication.
• Patton, M. (2002). Qualitative research and evaluation methods. California: Sage Publication.
• Perrow, C. (1984). Normal accidents; living with high risk technologies . USA: Basic Books.
• Stake, R. (2010). Qualitative research: studiyng how things work. New York: The Guilford Press.
• Transportation Research Board. (2009). ACRP: Safety Management Systems for Airport. FAA, Washington