OKUL YÖNETİCİSİ SEÇME VE YERLEŞTİRME UYGULAMASINA İLİŞKİN BİR DEĞERLENDİRME: GÖREV SÜRESİ DOLAN OKUL MÜDÜRLERİNİN, YENİDEN GÖREVLENDİRİLME USULLERİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Year 2018, Volume: 17 Issue: 67, 874 - 888, 20.07.2018

Kemal Kayıkçı , İzzet Özdemir , Gülnar Özyıldırım

https://doi.org/10.17755/esosder.429727

Cited By: 4

Abstract

Millî
Eğitim Bakanlığı tarafından10/06/2014 tarihinde yayınlanan yönetmelik gereği,
yöneticilikte dört yılını dolduran tüm okul müdürlerinin görevleri
sonlandırılmıştır. Müdürlük görev süresinin uzatılması için müracaat eden
müdürler, yeniden değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Bu çalışmanın amacı,
‘müdürlük görev süresinin uzatılması’ işlemleri hakkında değerlendirmeye tabi tutulan
okul müdürlerinin görüşlerini belirlemektir. Çalışmada, yöntem olarak nitel
araştırma desenlerinden durum çalışması kullanılmıştır. Amaçlı örnekleme
yöntemlerinden maksimum çeşitlilik örneklemesi yoluyla belirlenen, Antalya
İlinde görevli 10 katılımcı çalışma grubunu oluşturmuştur. Veriler, içerik
analizi yapılarak çözümlenmiştir. Araştırmada genel olarak katılımcılar,
müdürlük görev süresinin, dört yıl ile sınırlandırılmaması, sürekli bir görev
olarak yürütülmesi gerektiğini belirtmişlerdir. Bununla birlikte müdürler,
değerlendirmeye açık olduklarını vurgulamış ve değerlendirmenin kendisini değil,
yapılış yöntemini eleştirmişlerdir. Katılımcılar, ilçe milli eğitim müdürlüğü
yöneticilerinin verdiği puanların değerlendirmede belirleyici olduğunu, oysa bu
kişilerin kendilerini tanımadan yönlendirme sonucu kendilerine puan
verdiklerini belirtmişlerdir. Ayrıca, katılımcılar algısal değerlendirmeden
ziyade kanıtlanabilir, somut, sayısal verilere dayalı dört yıllık süreci
kapsayan objektif bir performans değerlendirmesi yapılmasını önermişlerdir.

Keywords

Okul müdürü, yönetici seçme

AN ASSESSMENT ON SELECTION AND RECRUITMENT PRACTICE OF SCHOOL ADMINISTRATORS: THE VIEWS OF SCHOOL PRINCIPLES WHOSE DUTY TERM WAS ENDED, ON RE-ASSIGNMENT PROCEDURES

Abstract

References

• KaynaklarAçıkalın, A. (1997). Okul Yöneticiliği. Ankara: Pegem A.Bartell, C. A. & Willis, D. B. (1987). American and Japanese principals: A comparative analysis of excellence in instructional leadership. Annual Meeting Of The American Educational Research Association, Washington DC, ABD.Bilgin, N. (2006). Sosyal bilimlerde içerik analizi. Ankara: Siyasal.Bjork, C. (2000). The role of the principal and responsibility for improving the quality of teaching in Japanese schools. AERA Annual Meeting, New Orleans, ABD.Brundrett, M. (2001). The development of school leadership preparation programmes in England and the USA: A comparative analysis. Educational Management Administration Leadership, 29, 229-245.Burnham, J. W. (2009). Okul liderliği eğitiminde farklı seçenekler. 09-10 Nisan 2009, Okul Liderliği Anlayışında Değişim Zamanı: Yenilikçi, Gelişen ve Paylaşılan Liderlik Konferansı’nda sunulmuştur, Ankara, Türkiye.Bush, T. & Jackson, D. (2002). A preparation for school leadership: International perspectives. Educational Management, Administration & leadership, 30, 417-429.Bush, T. (2011). Preparing new principals in South Africa: the ACE: School Leadership Programme. South African Journal of Education, 31, 31-43.Cansız Aktaş, M. (2014). Nitel veri toplama araçları. M. Metin (Ed.), Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri içinde, (s. 337-371). Ankara: Pegem.Craig, R. T. (1981). Generalization of Scott's index of intercoder agreement. Public Opinion Quarterly, 45(2), 260-264.Çelik, V. (2002). Eğitim yöneticisi yetiştirme politikasına yön veren temel eğilimler. 16–17 Mayıs 2002, 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu’nda sunulmuştur. Ankara, Türkiye. Daresh, J. (2004). Mentoring school leaders: Professional promise or predictable problems? Educational Administration Quarterly, 40 (4), 495–517.Eurydice (2013). Key data on teachers and school leaders in Europe. Luxembourg, Eurydice Report, Publications Office of the European Union. http://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice/documents/key_data_series/151EN.pdf adresinden edinilmiştir. (Erişim Tarihi: 30/12/2014)Hugonnier, B. (2009). Okul liderliği. 09-10 Nisan 2009, Okul Liderliği Anlayışında Değişim Zamanı: Yenilikçi, Gelişen ve Paylaşılan Liderlik konferansında sunulmuştur, Ankara, Türkiye.Kayıkçı, K. (2001). Yönetici yetiştirme sorunu. Milli Eğitim Dergisi, 150, 28-32.Korkmaz, M. (2005). Okul yöneticilerinin yetiştirilmesi: sorunlar, çözümler ve öneriler. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (3), 237-252.Landis, J. R., & Koch, G. G. (1977). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics, 33:159-174.Matthews, P. (2009). Okul liderliğinde eğilimler, farklı yaklaşımlar ve değişen roller. 09-10 Nisan 2009, Okul Liderliği Anlayışında Değişim Zamanı: Yenilikçi, Gelişen ve Paylaşılan Liderlik Konferansı’nda sunulmuştur, Ankara, Türkiye.Memişoğlu, S. P., Çelik, M. & Sipahioğlu, M. ( 2012). İlköğretim okulu müdürlerinin zorunlu yer değiştirme uygulamasına ilişkin görüşleri. 24-26 Mayıs 2012, 7.Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi’nde sunulmuştur, Malatya, Türkiye.Nusche, D. (2009). Etkili okul liderliği için özendirme, seçme, atama ve destekleme. 09-10 Nisan 2009, Okul Liderliği Anlayışında Değişim Zamanı: Yenilikçi, Gelişen ve Paylaşılan Liderlik Konferansı’nda sunulmuştur, Ankara, Türkiye.OECD (2009). Creating effective teaching and learning environments: first results from TALIS, Paris, OECD.Özdemir, S. & Yaman, A. (2011). Eğitim yönetiminde rotasyon uygulamasına ilişkin okul müdürlerinin görüşlerinin değerlendirilmesi. 16-17 Nisan 2011, 6. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi’nde sunulmuştur, Gazimagusa, K.K.T.C.Özmen, F. (2002). Okul müdürlerinin yetiştirilmesi - gelişmiş ülkelerdeki uygulamalardan örnekler. 16–17 Mayıs 2002, 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu’nda sunulmuştur, Ankara, Türkiye Resmi Gazete (2014). Millî Eğitim Bakanlığına Bağlı Eğitim Kurumları Yöneticilerinin Görevlendirilmelerine İlişkin Yönetmelik, (Tarih: 10/06/2014, Sayı: 29026)Schratz, M. (2009). Avusturya’da okul liderliği alanında yapılan geliştirme çalışmaları. 09-10 Nisan 2009, Okul Liderliği Anlayışında Değişim Zamanı: Yenilikçi, Gelişen ve Paylaşılan Liderlik Konferansı’nda sunulmuştur, Ankara, Türkiye.Şimşek, H. (2014). Mehter Yürüyüşü Okul Müdürlerinin Atanması. Türkiye Kamu, http://www.turkiyekamu.com/m/?id=244054, adresinden alınmıştır. (Erişim Tarihi: 11/11/2014)Şişman, M. & Turan, S. (2002). Dünyada eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesine yönelik başlıca yönelimler ve Türkiye için çıkarılabilecek bazı sonuçlar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (1), 13-26.Tanrıöğen, A. (2014). Adam Kayırmacılığına Karşı Meritokrasi. Türkiye Kamu, http://www.turkiyekamu.com/egitim/favoritizm-h245157.html, adresinden alınmıştır. (Erişim Tarihi: 04/12/2014)Taymaz, H. (2000). Okul Yönetimi, Ankara: PEGEM A Yayıncılık.Tonbul, Y. & Sağıroğlu, S. (2012). Okul müdürlerinin zorunlu yer değiştirme uygulamasına ilişkin bir araştırma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18 (2), 313-339.Türkiye Eğitim (2014). Kayseri'den yürütmeyi durdurma değil dava konusu işleminin iptal kararı geldi.http://www.turkiyeegitim.com/meb-yonetici-atamaya-iptal-karari-61371h.htm, adresinden alınmıştır. (Erişim Tarihi: 18/12/2014)Weingart, L. R., Olekalns, M., & Smith, P. L. (2005). Quantitative coding of negotiation behavior. International Negotiation, 9(3), 441-456.Wood, J. M. (2007). Understanding and computing Cohen’s kappa: A tutorial. WebPsychEmpiricist. Erişim Tarihi 25 Mayıs 2016, http://scholar.google.com.tr/scholar?q=Understanding+and+computing+Cohen%E2%80%99s+kappa%3A+A+tutorial&btnG=&hl=tTr&as_sdt=0%2C5.Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara, Seçkin.