OSMANLININ SÜRGÜN ŞAİRLERİ

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 409 - 414, 20.08.2018

Kadim Polat

Öz

Klasik
Türk edebiyatı, asırlar boyunca Osmanlı sahası içerisinde yer edinmiş olan
kültürlerin yaşam tarzını ve kolektif estetik algısını İslam dini ortaklığında
yansıtan bir edebiyattır. 20. asırda yerini Türkiye Cumhuriyeti’ne bırakan Osmanlı
Devleti’nden geriye kalan zengin kültür birikimi ürünleri, uzun yıllardır gerek
akademi dünyasında, gerekse farklı platformlarda yer edinmekte ve o dönem
ürünleri üzerine çok sayıda çalışma yapılmaktadır. Bu çalışmalardan biri de
Doç. Dr. Tuba Işınsu Durmuş tarafından 2012 yılında kaleme alınan Osmanlının
Sürgün Şairleri’dir. Durmuş’un çalışması, kuruluşundan 20. asra kadar
dünyanın birçok bölgesinde hakimiyet kurmuş olan Osmanlı Devleti’nin, dönemin
tarihî ve edebî metinleri (özellikle tezkîreler) üzerinden sürgün kavramını
günlük hayatta nasıl işlediğine yöneliktir. Eser bu zaman dilimi içerisinde
sürgüne gönderilen şair ve yazarların, sürgündeyken o ruh hali içerisinde
yazdıkları şiirlerden yola çıkılarak hazırlanmıştır. Okuyucunun o dönemin
siyasî ve sosyal durumunu da analiz edebileceği bir bakış açısıyla sunulan
çalışma, patrimonyal devlet anlayışı temelinde şair-patronaj ilişkisinin, edebî
ve tarihî metinler üzerinden nasıl işlendiğini gözler önüne serer.

Anahtar Kelimeler

sürgün, patronaj, edebiyat

Kaynakça

• Durmuş, Tuba Işınsu (2012). Osmanlının Sürgün Şairleri. İstanbul: Kapı Yayınları.