Susan Vreeland’in Artemisia’nın Çilesi Romanında Artemisia İkonografisi

Yıl 2024, Cilt: 30 Sayı: 118, 395 - 412, 01.05.2024

Asya Sakine Uçar

https://doi.org/10.22559/folklor.2680

Öz

Susan Vreeland tarafından kaleme alınan Artemisia’nın Çilesi romanı, Rönesans
sonrası dönemde yaşamış ve özellikle güçlü, meydan okuyan kadınları kendine
özgü yaklaşımıyla resmeden devrimci İtalyan ressam Artemisia Gentileschi’ye
odaklanır. Bu çalışma, Vreeland’ın romanının, Artemisia’nın İncil, mitoloji ve tarihten
ilham aldığı kahramanlarından oluşan eserlerinden görsel temsiller sunmakla
kalmayıp, aynı zamanda ressamın kendi cinsel taciz ve şiddet deneyimini aktarırken
kişisel ve sanatsal vizyonuna dair ayırt edici bir bakış açısı sunan bir ikon metne nasıl
dönüştüğünü göstermeyi amaçlamaktadır. Çalışma, Artemisia’nın resimlerinden
belli başlı kadın figürlere odaklanarak bu imgelerin intikam ya da bastırılmış öfke
tasvirlerinde açıkça ifade edilen kendi cinsel çilesini nasıl yansıtttığını göstermek
için ekfrastik ve ikonografik bir analiz kullanmaktadır. Bu çalışma, Vreeland’ın bu
anlatı ile kadınları genellikle pasif, itaatkâr ya da arzu nesnesi olarak tasvir eden
yaygın anlatılara ve ataerkil normlara karşı toplumsal cinsiyet dinamiklerini sorgulayan
bir bakış açısı sunduğunu savunmaktadır. Dolayısıyla, Artemisia’nın sanatının
ikono metinler bağlamında incelenmesi, kadınlara dayatılan kısıtlamalara
meydan okuyarak ve kadınların yaşamlarına dair alternatif anlatılar için bir alan
yaratarak Artemisia’nın sanatının kalıcı önemi ve çağdaş toplumsal cinsiyet anlayışları
üzerindeki etkisi üzerine daha derin ve alternatif bir etkileşim önermektedir.

Anahtar Kelimeler

sanat, Artemisia, ikon metin, ikonografi, cinsiyet

The Iconography of Artemisia in Susan Vreeland’s The Passion of Artemisia

Öz

The Passion of Artemisia by Susan Vreeland focuses on Artemisia Gentileschi, a
revolutionary Italian painter from post-Renaissance period known for her idiosyncratic
approach to painting with unprecedented portrayals of potent and defiant women. This
study aims to show how Vreeland’s novel turns into an iconotext providing not only
visual representations from Artemisia’s oeuvre consisting of Biblical, mythological
and historical heroines, but also offers a distinctive perspective into the personal
and artistic vision of the painter in conveying her own history of sexual harassment
and violence. With a focus on certain female figures from Artemisia’s paintings, this
study employs an ekphrastic and iconographical analysis in ascertaining how these
images enact her own sexual ordeal which is explicitly expressed in depictions of
revenge or suppressed anger. This study argues that by constructing such a narrative,
Vreeland explores and projects the gender dynamics offering a counterpoint to the
prevalent narratives and patriarchal norms that often depict women as passive,
submissive, or objects of desire. Thus, the exploration of Artemisia’s art within the
context of iconotexts suggests a deeper and alternative engagement on the enduring
relevance of Artemisia’s art and its impact on contemporary understandings of
gender in challenging the constraints imposed on women and creating a space for
alternative narratives of women’s lives.

Anahtar Kelimeler

art, Artemisia, iconotext, iconography, gender

Kaynakça

• Auvray, H. (2020). Judith slaying Holofernes: Artemisia Gentileschi’s feminist expression of revenge violence? Paper presented at UBC Undergraduate Art History Symposium, Vancouver.
• Benedetti, L. (1999). Reconstructing Artemisia: Twentieth-century images of a woman artist. Comparative Literature, 51(1), 42–61. https://doi.org/10.2307/1771455
• Christiansen K. Mann J. W. Gentileschi O. Gentileschi A. Museo di Palazzo Venezia (Rome Italy) Metropolitan Museum of Art (New York N.Y.) & St Louis Art Museum. (2001). Orazio and artemisia gentileschi. Metropolitan Museum of Art, Yale University Press.
• Cohen, E. S. (2000). The Trials of Artemisia Gentileschi: A Rape as History. The Sixteenth Century Journal. 31(1), 47-75. https://doi.org/10.2307/2671289
• Conn, V. L. (2009) The personal is the political: Artemisia Gentileschi’s revolutionary self-portrait as the allegory of painting, Kaleidoscope, 8(6), 23-29.
• Garrard, M. D. (2020). Artemisia Gentileschi and Feminism in Early Modern Europe. Reaction Books.
• Garrard, M. D. (1980). Artemisia Gentileschi’s self-portrait as the allegory of painting. The Art Bulletin, 62(1), 97-112. https://doi.org/10.2307/3049963
• Lanone, C. (2006). Pain, paint and popular fiction: The Passion of Artemisia by Susan Vreeland, Études britanniques contemporaines. URL: http://journals.openedition.org/ebc/12343; DOI: https://doi. org/10.4000/ebc.12343
• Locker, J. M. (2015). Artemisia Gentileschi: The language of painting. Yale University Press.
• Panofsky, E. (1939). Studies in Iconology: Humanistic themes in the art of renaissance. Oxford University Press.
• Pollock, G. (2005). Feminist dilemmas with the art/life problem (In Mieke Bal, Ed.) The Artemisia Files: Artemisia Gentileschi for Feminists and Other Thinking People, (pp. 169-206). University of Chicago Press.
• Russell P., Gentileschi A. (2017). Delphi complete works of Artemisia Gentileschi (Illustrated). Delphi Classics.
• Russo, S. (2022). “I am Artemisia”: Art and Trauma in Joy McCullough’s Blood Water Paint: [Artemisia Gentileschi (1593–1656); visual artist]. (In J. Fitzmaurice, N. J. Miller, & S. J.
• Steen, Eds.) Authorizing Early Modern European Women: From Biography to Biofiction (pp. 235– 248). Amsterdam University Press. https://doi.org/10.2307/j.ctv24650fw.22
• Vreeland, S. (2002). The Passion of Artemisia. Viking.
• Wagner, P. (1996).Icons - Texts - Iconotexts: Essays on Ekphrasis and intermediality. De Gruyter. https:// doi.org/10.1515/9783110882599