“Tipik” bir feminist araştırmada, feminist kadın araştırmacı lar feminist metodolojilerden yararlanarak, genellikle kadınlar olan görüşülenlerini empati yardımıyla anlamaya çalışırken, bu aktörler ile empati kurarak onların güçlenmesine ve özgürleşmesine katkıda bulunmayı hedeflerler. Buna karşın pro feminist ve erkek bir araştırmacının ataerkilliğin asli failleri ve yarar sağlayanları olan erkekleri incelerken görüşülenlerle empati kurması feminist bir araştırma bağlamında araştırmacının hem kendisiyle, hem savunduğu yaklaşımla, hem de yararlandığı metodolojiyle ilişkisinde derin çelişkiler yaratır. Bu makalede son yıllarda ataerkil ve sağcı olaylarla sıklıkla gündeme gelen bir kent olan Trabzon’da 2010-2011 arasında pro feminist erkek bir araştırmacı tarafından gerçekleştirilen bir alan çalışmasının öyküsü dolayımıyla, pro feminist bir yaklaşımla erkeklikleri incelemenin metodolojik güçlükleri tartışılmaktadır
In a “typical” feminist research, trying to understand their respondents who are generally women by establishing empathy, the female feminist researcher s aim to contribute their empowerment and emancipation by utilizing feminist methodologies. On the other hand, if a pro feminist and male researcher establishes empathy with the respondent men, who are the primary agents and beneficiaries of patriarchy, creates deeper conflicts both with himself, the approach he adopts, and with the methodology he utilizes, in terms of a feminist research. In this article, the methodological difficulties of investigating masculinities with a pro feminist approach is discussed, focusing on the story of a field research conducted between 2010-2011 by a pro feminist male researcher in the city of Trabzon Turkey which frequently came to the forefront with a number of patriarchal and rightist incidents in the last years.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Women's Studies |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2014 |
Published in Issue | Year 2014 |