NÜFUS YAŞ YAPISINDAKİ DEĞİŞİMİN BÜTÇE AÇIKLARINA ETKİSİ

Year 2021, Volume: 6 Issue: 3, 459 - 476, 30.09.2021

Hanifi Kaymak , Gökhan Dökmen

https://doi.org/10.29106/fesa.975940

Cited By: 2

Abstract

Nüfus yaş yapısındaki değişimin yarattığı nüfus yaşlanması, mali sürdürülebilirlik üzerinde önemli etkilere sahiptir. Azalan işgücü sonucu daralan vergi tabanı kamu gelirlerinde azalma yaratırken, artan yaşlı bağımlı nüfus kamu gider kalemlerinde (sağlık, sosyal güvenlik, emeklilik, tıbbi bakım vb.) artışlara sebep olmaktadır. Bu doğrultuda çalışma, nüfus yaş yapısındaki değişimin kamu mali sistemi üzerindeki etkisine yönelik nicel bir analiz gerçekleştirmektedir. Analiz, nüfus yaş yapısındaki değişimin kamu gelir ve gider kalemlerinde gözlemlenen maliyet ve gelir değişimleriyle oluşturulmuş metodolojiye dayanmaktadır. Araştırmada, dinamik panel veri analizi sistem-GMM yaklaşımı benimsenmiştir. Analiz sonuçlarına göre; yaşlı bağımlı oranı ile bütçe açıkları arasında %5 düzeyde pozitif bir ilişki mevcuttur. Diğer taraftan yaşlı bağımlılık oranlarının kamu harcamalarını pozitif yönde etkilediği ve anlamlı ilişki içerisinde olduğu görülmüştür.

Keywords

Nüfus yaş yapısı, Bütçe açıkları, Yaşlanma, Dinamik panel veri analizi, Mali sistem

References

• ABD RAHMAN, N. H., ISMAİL, S., ve RİDZUAN, A. R. (2021). An Ageing Population And External Debt: An Empirical İnvestigation. Journal of Business Economics and Management, 22(2), 410-423.
• ADDESSİ, W. (2018). Population Age Structure And Consumption Expenditure Composition: Evidence From European Countries. Economics Letters, 168, 18-20.
• AFFLATET, N. (2018). The İmpact Of Population Ageing On Public Debt: A Panel Data Analysis For 18 European Countries. International Journal of Economics and Financial Issues, 8(4), 68-77.
• AKSU, L. (1998). Dünya’da ve Türkiye’de Nüfus Analizleri. Sosyoloji Konferansları Dergisi, 25, 119-309.
• ARELLANO, M. ve BOND, S. (1991). Some Tests Of Specification For Panel Data: Monte Carlo Evidence And An Application To Employment Equations. Review of Economic Studies, 58(2), 277-297.
• ASHRAF, Q. H., WEİL, D. N., ve WİLDE, J. (2013). The Effect Of Fertility Reduction On Economic Growth. Population And Development Review, 39(1), 97-130. BALÇIK, P. Y, M. KONCA ve İ. BİÇER (2021). Yaşlı Nüfus İle Sağlık Harcamaları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Panel Veriye Dayalı Bir Uygulama. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(26), 314-324.
• BALL, C. ve CREEDY, J. (2014). Population Ageing And The Growth Of İncome And Consumption Tax Revenue. New Zealand Economic Papers, 48(2), 169-182.
• BEZNOSKA, M. ve HENTZE, T. (2017). Demographic Change And İncome Tax Revenue İn Germany: A Microsimulation Approach. Public Sector Economics, 41(1), 71-84.
• BERNSTEİN, D. P. (2009). Demographic Change And The Future Of State İncome Taxes. George Mason University Çalışma Kâğıdı, 1-22.
• BLOOM, D. E., ve FREEMAN, R. B. (1986). The Effects Of Rapid Population Growth On Labor Supply And Employment İn Developing Countries. Population and Development Review, 12(3), 381-414.
• BLOOM, D. E. ve JEFFREY G. W. (1997). Demographic Transitions And Economic Miracles İn Emerging Asia. The World Bank Economic Review, 12(3), 419-455.
• BOKAN, N., HALLETT, A. H., ve JENSEN, S. E. H. (2016). Growth-Maximizing Public Debt Under Changing Demographics. Macroeconomic Dynamics, 20(6), 1640-1651.
• BRAUN, R. A., ve JOİNES, D. H. (2015). The İmplications Of A Graying Japan For Government Policy. Journal of Economic Dynamics and Control, 57, 1-23.
• CALAHORRANO, L., REBEGGİANİ, L., STÖWHASE, S., ve TEUBER, M. (2019). Demographic Change And İncome Tax Revenues–Results From A Large Microsimulation Model For Germany. Journal of Economic Policy Reform, 22(4), 399-419.
• CARBONARO, G., LEANZA, E., MCCANN, P., ve MEDDA, F. (2018). Demographic Decline, Population Aging, And Modern Financial Approaches To Urban Policy. International Regional Science Review, 41(2), 210-232.
• CARVALHO, C., FERRERO, A., ve NECHİO, F. (2016). Demographics And Real İnterest Rates: Inspecting The Mechanism. European Economic Review, 88, 208-226.
• CHEN, D. H. C., (2016). Population Age Structure And The Budget Deficit. Journal of Insurance and Financial Management, 1(4), 32-67.
• CREEDY, J., ENRİGHT, J., GEMMELL, N., ve MELLİSH, A. (2010). Population Ageing And Taxation İn New Zealand. New Zealand Economic Papers, 44(2), 137-158.
• DAĞ, M. (2019). Sosyal Güvenlik Bütçe Açıklarının Sürdürülebilirliği: 2009-2018 Türkiye Örneği. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 14(56), 369-378.
• DASGUPTA, P. S. (1969). On The Concept Of Optimum Population. The Rewiew of Economic Studies, 36(3), 295-318.
• DECOSTER, A., FLAWİNNE, X., ve VANLEENHOVE, P. (2014). Generational Accounts For Belgium: Fiscal Sustainability At A Glance. Empirica, 41(4), 663-686.
• DEKLE, R. (2000). Demographic Destiny, Per-Capita Consumption And The Japanese Saving-İnvestment Balance. Oxford Review of Economic Policy, 16(2), 46-60.
• DOLLS, M., DOORLEY, K., PAULUS, A., SCHNEİDER, H., ve SOMMER, E. (2019). Demographic Change And The European İncome Distribution. The Journal of Economic Inequality,17(3), 337-357.
• DONG, Z., TANG, C., ve WEİ, X. (2018). Does population aging intensify income inequality? Evidence From china. Journal of the Asia Pacific Economy, 23(1), 66-77.
• DROSDOWSKİ, T., STÖVER, B., ve WOLTER, M. I. (2015). The İmpact Of Ageing On İncome İnequality (No. 2015/16). GWS Discussion Paper.
• EDWARDS, S. (1996). Why Are Latin America's Savings Rates So Low? An İnternational Comparative Analysis. Journal of Development Economics, 51, 5–44.
• FELİX, A., ve WATKİNS, K. (2013). The İmpact Of An Aging Us Population On State Tax Revenues. Economic Review, 4, 95-127.
• FERRERO, A., (2010). A Structural Decomposition Of The Us Trade Balance: Productivity, Demographics And Fiscal Policy. Journal of Monetary Economics, 57(4), 478-490.
• FİCHTNER, J. J., (2018). Global Aging And Public Finance. National Association for Business Economics, 53, 72-78.
• FURCERİ, D., ve MOUROUGANE, A. (2010). The Influence Of Age Structure On Saving And Social Spending. Effects of Social Policy on Domestic Demand, 81.
• GOH, S. K., R. MCNOWN ve K. N. WONG (2020). Macroeconomic İmplications Of Population Aging: Evidence From Japan. Journal of Asian Economics, 68, 1-17.
• GÜNEŞ, H. H.(2009). İktisat Tarihi Açısından Nüfus Teorileri Ve Politikaları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(28), 126-138.
• HEİNÄNEN, E. (2020). Population Aging And Public Economy İn OECD Countries. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Jyväskylä University School of Business and Economics, Finlandiya.
• HORİOKA, C. Y., W. SUZUKİ ve T. HATTA (2007). Aging, Savings, And Public Pensions İn Japan. Asian Economic Policy Review, 2, 303-319.
• KAYA, V. ve Ö. YALÇINKAYA (2014). Nüfus Ekonomik Büyüme Kaynağı Olabilir Mi?: En Az Üç Çocuk Politikasına Tarihsel Bir Bakış. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 28(1), 165-198.
• KİTAO, S. (2015). Fiscal Cost Of Demographic Transition İn Japan. Journal of Economic Dynamics and Control, 54, 37-58. KLUGE, F. A. (2013). The Fiscal Impact Of Population Aging İn Germany. Public Finance Review, 41(1), 37-63.
• KUDRNA, G., Tran, C., ve WOODLAND, A. (2015). The Dynamic Fiscal Effects Of Demographic Shift: The Case Of Australia. Economic Modelling, 50, 105-122.
• LAM, D. (1997). Demographic Variables And İncome İnequality. Handbook Of Population And Family Economics, 1, 1015-1059.
• LEE, S. H., KİM, J., ve PARK, D. (2017). Demographic Change And Fiscal Sustainability İn Asia. Social Indicators Research, 134(1), 287-322.
• LEFF, N. H., (1969). Dependency Rates And Saving Rates. American Economic Review, 59, 886–895.
• MALTHUS, T. R.(2017). Nüfus İlkesi. Çev., Çağla Taşkın, İstanbul: Pinhan Yayıncılık
• MİLLER, T. ve HELENA C. Castanheira (2013). The Fiscal İmpact Of Population Aging İn Brazil: 2005-2050. Revista Brasileira de Estudos de População, 30, 5-23.
• MODİGLİANİ, F., ve BRUMBERG, R. (1954). Utility Analysis And The Consumption Function: An İnterpretation Of Cross-Section Data. New Brunswick: Rutgers University Press, 1(1), 388-436.
• MUMCU, O., ve ÇAĞLAR, E. (2006). Türkiye’nin Nüfusu Zenginlik Kaynağı Olabilir Mi?. Ekonomi Politikaları Araştırma Enstitüsü Politika Notu, 24.
• MUTASCU, M., ve CİESLUKOWSKİ, M. (2015). Tax Revenues And Aging İn Ex-Communist EU Countries 1. Economics and Business Review, 1(2), 95.
• NARTEY, P., (2019). The Effects Of Demographic Changes On State Fiscal Balances İn The US. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Utah Üniversitesi, ABD.
• OKAMOTO, A. (2005). Simulating Fundamental Tax Reforms İn An Aging Japan. Economic Systems Research, 17(2),163-185.
• OKAMOTO, A. (2007). Optimal Tax Combination İn An Aging Japan. International Economic Journal Review, 21(1), 91-114.
• ONO, T. (2003). Social Security Policy With Public Debt İn An Aging Economy. Journal of Population Economics, 16(2), 363-387.
• RAMOS-HERRERA, M. D. C., ve SOSVİLLA-RİVERO, S. (2020). Fiscal Sustainability İn Aging Societies: Evidence From Euro Area Countries. Sustainability, 12(24).
• ROODMAN, D. (2009). How To Do Xtabond2: An Introduction To Difference And System GMM İn Stata. The Stata Journal, 9(1), 86-136.
• PENA, W. (2020). Population Aging And Public Finances: Evidence From El Salvador. The Journal of the Economics of Ageing, 17, 1-11.
• PRAMMER, D. (2019). How Does Population Ageing İmpact On Personal İncome Taxes And Social Security Contributions?. The Journal of the Economics of Ageing, 14, 1-18.
• SABBAĞ, J. (2020). Thomas R. Malthus’un Ve Karl Marx’ın Yoksulluk Ve Nüfus Kavramsallaştırması. Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi, 12(1), 37-51.
• SRİYANA, J. (2011). Impact Of Ageing Population On Tax Revenue İn Indonesia. In 3rd Indonesian Regional Science Association Annual International Conference Proceeding, Retrieved on, 21(8), 18.
• SCHÖN, M., ve STÄHLER, N. (2020). When Old Meets Young? Germany's Population Ageing And The Current Account. Economic Modelling, 89, 315-336.
• ŞAHİNTÜRK, D. A. (2020). Dünyada Ve Türkiye’de Nüfus Artışını Teşvik Eden Kamu Mali Politikalarının Analizi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• TATLI, H., ve GÖÇER, İ. (2015). Türkiye’de Sosyal Güvenlik Politikalarının Sürdürülebilirliği: Çoklu Yapısal Kırılmalı Eşbütünleşme Analizi. Business and Economics Research Journal, 6(3), 87-111.
• TURANLI, R. (1977). Malthus’un Nüfus Kuramı Ve Az Gelişmiş Ülkelerde Nüfus Sorunu (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul İktisadi ve Ticari Bilimler Akademisi İktisat Kürsüsü.
• TÜFEKÇİOĞLU, H. ve M. ÇAĞLAYANDERELİ (2016). Nüfus Ve Toplum, Günlük Yaşamı Anlamak’ın İçinde, İstanbul: Paradigma Akademi Basın Yayın Dağıtım.
• VON WEİZSA, R. K. (1989). Demographic Change And İncome Distribution. European Economic Review, 33(2-3), 377-388. YANARDAĞ, M. Ö. ve Ü. ÖZGEN (2003). Nüfus Kavramı Ve Türkiye’de Nüfusun Gelişim Sürecinin Değerlendirilmesi. Mevzuat Dergisi, 6(66).
• YASHİO, H., ve HACHİSUKA, K. (2014). Impact Of Population Aging On The Personal Income Tax Base İn Japan: Simulation Analysis Of Taxation On Pension Benefits Using Micro Data. Public Policy Review, 10(3), 519-542.
• ZOKALJ, M. (2016). The İmpact Of Population Aging On Public Finance İn The European Union. Financial Theory And Practice, 40(4), 383-412.