İnsan, yaratılmışların en üstünü olup, kendisine balışedilen birtakım
özelliklere sahip olmasından dolayı diğer canlılar arasında en farklı seviyede
bulunmaktadır. İnsan, topraktan aldığı dostluk, merhamet ve alçak gönüllülüğünden
dolayı özel bir mekana sahiptir. Özelliklerinden en önemlileri aklını
kullanması, tefekküretmesi ve inanma vasıflarıdır. İnsan, dünyadaki varlıkların
en üstünü olması münasebetiyle akleder, mantığını kullanır, düşünür
ve düşündüğünü ifade eder. İster kabul eder, ister reddeder. Sever, sevilir,
üzülür, ağlar, güler. İnsan, haya sahibidir, utanır, çekinir, İbret alır. İnsan
sosyaldir, yer-içer, gezer-oynar, en sonunda tüm canlılar gibi ölür. Çünkü
insan kendisinde bulunan bu vasillardan dolayı direkt olarak Yaratıcı'nın
muhatabı olmaktadır. Bundan dolayı akıl, kendisine hitab olunan şeyin sebebi
olmuştur.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | June 30, 1999 |
Submission Date | March 4, 1999 |
Published in Issue | Year 1999 Volume: 4 |
Fırat University Journal of the Faculty of Theology is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).