Abstract
Halit Ziya (Uşaklıgil) edebi hatıralarını kaleme aldığı Kırk Yıl adlı hatıratında Tanzimat edebiyatına dair düşüncelerini açıklar. Eserde dikkati çeken temel unsurlardan biri, yazarın İzmir’den İstanbul’a gittikten sonra burada ziyaret ettiği edebi çevreler hakkındaki gözlem ve görüşleridir. Yazar, klasik edebiyat çerçevesinde yazanları Muallim Naci Mektebi, yeni edebiyat yolunda yazanları da Namık Kemal Mektebi çatısı altında toplar. Muallim Naci ve çevresine olumsuz bir bakış açısıyla bakar, bu mektebe mensup yazarların Divan edebiyatı anlayışıyla edebi eser kaleme aldığını ifade eder. Muallim Naci Mektebini eskiye bağlı, yeniliğe kapalı ve dar bir dünya görüşüne sahip olmakla suçlar. Ebuzziya Tevfik, Recaizade Mahmut Ekrem ve Sami Paşazade Sezai’ye olumlu bir bakış açısıyla yaklaşır ve söz konusu yazarları yeni edebiyat çerçevesinde eser verdiği için över. Ebuzziya Tevfik’i kibar ve beyefendi biri olarak tanıtan yazar, Recaizade Mahmut Ekrem’i yaşam tarzı, dünya görüşü ve edebi eleştiri bakımından ön plana çıkarır. Sami Paşazade Sezai’nin ise nesirde güçlü bir kalem olduğuna dikkati çeker.