The creation and presentation of independent and individual spaces for disabled individuals is the most important step of social integration. The main purpose of this report is to investigate whether some city parks in Turkey are suitable or not for the use of disabled individuals. This descriptive research includes the perception of disabled individuals about the city parks in Hatay, Şanlıurfa and Gaziantep provinces. Individuals with disabilities assessed the structure of city parks, ease of use, ergonomics and basic needs with basic 22-questions. The questions focused on respondents' experiences with specific destinations and environmental barriers. 150 disabled individuals, 53 from Hatay, 53 from Şanlıurfa and 44 from Gaziantep, were included in the study. Participants; 29.3% were using wheelchairs, 34% were using electric wheelchairs, 30% were using crutches and 6.7% were not using assistive devices. As a result of the study, it was seen that the parks were not convenient and useful for the disabled individuals. Deficiencies in city parks can avoid evaluating and ensuring the leisure time activities, social compliance and exercise activities for disabled individuals. Thus, we think that these environments can maximize opportunities for leisure activities and social participation by individuals with lifelong disabilities.
Engelliler için bağımsız ve bireysel alanların oluşturulması ve sunulması, sosyal entegrasyonun en önemli adımıdır. Bu çalışmanın temel amacı, Türkiye'deki bazı şehir parklarının engelli bireylerin kullanımına uygun olup olmadığını araştırmaktır. Bu tanımlayıcı araştırma, engelli bireylerin Hatay, Şanlıurfa ve Gaziantep illerindeki şehir parklarına yönelik algılarını içermektedir. Engelli bireyler, kent parklarının yapısını, kullanım kolaylığını, ergonomisini ve temel ihtiyaçlara ulaşılabilirliğini 22 temel soruyla değerlendirdiler. Sorular, yanıtlayanların belirli destinasyonlar ve çevresel engellerle ilgili deneyimlerine odaklanmıştır. Çalışmaya Hatay'dan 53, Şanlıurfalı 53 ve Gaziantep'ten 44 kişi olmak üzere 150 engelli birey dâhil edildi. Katılımcılar; % 29,3'ü tekerlekli sandalye, % 34'ü akülü tekerlekli sandalye, % 30'u koltuk değneği kullanırken, % 6,7'si yardımcı cihaz kullanmıyordu. Araştırma sonucunda parkların engelli bireyler için uygun ve kullanışlı olmadığı görüldü. Kent parklarındaki eksiklikler, engelli bireyler için boş zaman aktiviteleri, sosyal uygunluk ve egzersiz faaliyetlerinin değerlendirilmesini ve sağlanmasını engelleyebilir. Bu nedenle, bu ortamların engelli bireylerin kullanıma uygun olması yaşam boyu engelli bireylerin boş zaman etkinlikleri ve sosyal katılım fırsatlarını en üst düzeye çıkarabileceğini düşünüyoruz.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Issue |
Authors | |
Publication Date | September 16, 2021 |
Submission Date | March 25, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 31 Issue: 3 |