Tekstil el sanatları da diğer el zanaatları gibi yok olma tehdidi ile yüz yüzedir. Geleneksel sanatlarımızın yok olmasının önlenmesi için, tekstil ve moda tasarımcılarına bir ürünü tasarlarken, ürünün materyali, işlevi ve formu konusunda kültürel ve ekolojik sürdürülebilirliğe dikkat etmek, toplumda geleneksel sanatlarla ya da geleneksel ürünlerin üretimi ile ilgilenen diğer bireylere ise geleneğimizin sonraki nesillere aktarılması prensibiyle bu ürünlerin kalite, materyal ve yapım süreçlerinin itina ile özüne uygun korumak gibi sorumluluklar düşmektedir. Yöresel olarak farklı özelliklerde elde edilen geleneksel tekstiller değerlerimize ve geçmişimize sahip çıkma ve günümüze ulaştırma açısından etno-kültürel, sözsüz iletişim aracı olma açısından da semiyotik olarak önem taşımaktadır. Tekstil ve moda tasarımcıları için geleneksel farkındalık ve kültürel sürdürülebilirlik bilinci önemlidir. Bu nedenle bu yazının konusu, hızlı bir yozlaşma sürecine giren geleneklerin yok olmasına karşı çıkan önemli tasarım ekolleri gibi tekstil üretim geleneklerimizin ehil olmayan ellerde yozlaştırılmasına ve yok edilmesine karşı çıkmak, küreselleşmenin karşısında yerelleşme ile durabilmek, moda sektöründe tasarım öğrencilerine geleneksel kumaşları tanıtmak olarak belirlenmiştir. Bunun için ülkemizden ve yurt dışından koleksiyonlar örneklenmiş ve kültürel farklılık ile yerellik vurgusuna dikkat çekilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 25, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 PROF. DR. H. FERİHA AKPINARLI ARMAĞAN SAYISI |