Objective: The aim of this study was to
investigate the effects of different mechanical surface treatment methods on
the transverse strength of a repaired conventional heat-polymerized acrylic
resin.
Materials and Method: One hundred and sixty rectangular-shaped
acrylic resin specimens were prepared using a custom mold, and divided into 4
groups according to different surface treatment methods; Group 1 (control): no
treatment, Group 2: air-borne particle abrasion, Group 3: plasma application,
and Group 4: Er:YAG laser application. Following the surface treatments, the repaired
surfaces were examined using Scanning Electron Microscopy (SEM) and Energy
Dispersion Spectroscopy (EDS). Then, the specimens were repaired with
autopolymerizing acrylic resin to form a total of 80 (n=20/group) rectangular-shaped
(65×10×3.3 mm) test specimens. The repaired specimens were subjected to thermal
cycling. Then, the transverse strength was measured by a three-point bending
test using a universal testing machine. The data were analyzed by using one-way
ANOVA and Tukey HSD tests. The results were considered significant for α=0.05.
Results: Group 2 (27.06 ± 5.02 MPa) and Group 4 (26.06 ± 3.44
MPa) revealed significantly greater transverse strength values compared to the control
(Group 1; 18.26 ± 5.27 MPa), and Group 3 (11.19 ± 2.73 MPa) (p<0.05), Group
3 revealed significantly lower transverse strength values compared to all other
groups (p<0.05).
Conclusion: Air-borne particle abrasion or
Er:YAG laser application increased the transverse strength of heat-cure acrylic
resin repaired with autopolymerizing acrylic resin; however, the
plasma treatment decreased the transverse strength.
Amaç: Bu çalışmanın amacı geleneksel ısı ile
polimerize olan akrilik rezinin tamirinde, tamir yüzeylerine uygulanan farklı
mekanik yüzey işlemlerinin akrilik rezinin transvers dayanımına etkisini
araştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: Özel bir kalıp yardımıyla
dikdörtgenler prizması şeklinde 160 adet akrilik rezin örnek hazırlandı ve
tamir yüzeylerine farklı işlemler uygulamak üzere 4 farklı gruba ayrıldı; Grup
1 işlem uygulanmayan kontrol grubunu, Grup 2 kumlama uygulanan grubu, Grup 3
plazma uygulanan grubu ve Grup 4 Er:YAG lazer uygulanan grubu temsil
etmektedir. Yüzey işlemlerini takiben tamir yüzeyleri taramalı elektron
mikroskobu (SEM) ve enerji dağılımı spektroskopi (EDS) kullanılarak incelendi.
Daha sonra örnekler otopolimerizan akrilik ile tamir edilerek yine dikdörtgenler
prizması şeklinde (65×10×3.3 mm) toplam 80 adet örnek (n=20/grup) elde edildi.
Tamir edilen örneklerin transvers dayanımı ısısal döngü uygulandıktan sonra üç
nokta bükme testi ile üniversal test cihazı kullanılarak ölçüldü. Sonuçların
istatistiksel analizi tek yönlü ANOVA ile yapıldı ve sonrasında Tukey HSD testi
kullanılarak gruplara ait ortalamalar karşılaştırıldı. Sonuçlar α=0.05 için
anlamlı kabul edildi.
Bulgular: Grup 2 (27.06 ± 5.02 MPa) ve Grup 4
(26.06 ± 3.44 MPa), kontrol grubuna (Grup 1; 18.26 ± 5.27 MPa) ve Grup 3’e
(11.19 ± 2.73 MPa) göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksek
transvers dayanıklılık değerleri gösterdi (p<0.05), Grup 3 (11.19 ± 2.73
MPa) tüm gruplardan istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha düşük transvers
dayanıklılık değerleri gösterdi (p<0.05).
Sonuç: Geleneksel
ısı ile polimerize olan akrilik rezinin otopolimerizan akrilik rezin ile tamirinde,
tamir yüzeylerine kumlama veya Er;YAG lazer uygulaması akrilik rezinin transvers
dayanımını arttırırken, plazma uygulaması transvers dayanımı azalttı.
Subjects | Health Care Administration |
---|---|
Journal Section | Original Research Article |
Authors | |
Publication Date | April 12, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 35 Issue: 2 |