The aim of this research was to examine the relationship between pre-school teachers' self-efficacy perceptions and their love for children. In this descriptive research, a relational screening model was used. The working group of the research consists of 204 pre-school teachers working in the center and districts of Yozgat Province. In the research, the Self-Efficacy Beliefs Scale of Preschool Teachers developed by Tepe and Demir (2012) and the Barnett Child Liking Scale adapted to Turkish by Duyan and Gelbal (2008) were used as data collection tools. Simple linear regression analysis and multinominal logistic regression analysis (MLR) were conducted to analyze the data. As a result of the research, the average of teachers' perceptions of love for children was "very high," and their self-efficacy perceptions were "totally sufficient." According to the simple linear regression results, love for children was a significant predictor of the self-efficacy level of pre-school teachers and explained 12% of the total variance related to self-efficacy. As a result of MLR, when the "high self-efficacy" category was taken as the reference value, the love for children variable in the medium self-efficacy category was found significant. In the low self-efficacy category, the variables of love for children, following publications related to the field, and being a teacher of children aged 0-3 years were found to be significant in the perception of self-efficacy. It was seen that the variables of the socio-economic level of the students, type of school, professional experience of the teacher, graduated school, place of duty, age group of the students, the duration of the education in the class, and the participation of the teacher in the in-service training were not significant predictors of the self-efficacy perceptions of the pre-school teachers.
Bu çalışmanın amacı, okul öncesi öğretmenlerinin mesleki öz yeterlik algıları ile çocuk sevgisi düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Betimsel nitelikteki bu araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Yozgat ili merkez ve ilçelerinde görev yapan 204 okul öncesi öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Tepe ve Demir (2012) tarafından geliştirilen Okul Öncesi Öğretmenlerinin Öz Yeterlik İnançları Ölçeği ile Duyan ve Gelbal (2008) tarafından Türkçe’ye uyarlanan Barnett Çocuk Sevme Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizi için basit doğrusal regresyon analizi ve multinominal lojistik regresyon analizi (MLR) yapılmıştır. Araştırma sonucunda; öğretmenlerin çocuk sevgisi algılarına ilişkin ortalamaları “çok yüksek”, öz yeterlik algıları ise “tamamen yeterli” düzeyinde çıkmıştır. Basit doğrusal regresyon sonuçlarına göre, çocuk sevgisi okul öncesi öğretmenlerinin öz yeterlik düzeyinin anlamlı bir yordayıcısıdır ve öz yeterliğe ilişkin toplam varyansın %12’sini açıklamaktadır. MLR analizi sonucunda “yüksek öz yeterlik” kategorisi referans değer olarak alındığında, orta öz yeterlik kategorisinde çocuk sevgisi değişkeni anlamlı bulunmuştur. Düşük öz yeterlik kategorisinde ise çocuk sevgisi, alanıyla ilgili yayınları takip etme ve 0-3 yaş arası çocukların öğretmeni olma değişkenleri öz yeterlik algısı üzerinde anlamlı bulunmuştur. Öğrencilerin sosyo ekonomik düzeyi, görev yapılan okul türü, öğretmenin mesleki deneyimi, mezun olunan okul, görev yeri, eğitim verilen öğrencilerin yaş grubu, sınıfın eğitim süresi ve öğretmenin hizmetiçi eğitime katılma durumu değişkenlerinin okul öncesi öğretmenlerinin öz yeterlik algıları üzerinde anlamlı yordayıcılar olmadıkları görülmüştür.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Studies on Education |
Journal Section | Educational Sciences and Field Education Studies |
Authors | |
Publication Date | November 30, 2022 |
Submission Date | January 31, 2022 |
Acceptance Date | November 4, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 8 Issue: 3 |