Research Article
BibTex RIS Cite

A New Epigram in the Uşak Museum: The Relief Stele of Maximus

Year 2020, , 143 - 151, 25.11.2020
https://doi.org/10.37095/gephyra.793785

Abstract

This article introduces an unpublished tombstone with an epigram, on display at the Uşak Archaeology Museum. A funerary epigram of nines lines forms three lined accurate distiches. The mentioned tombstone is for a young child who was taken by Hades. His tombstone is large with artistic reliefs on it such as lion and bull motif in the gable; rabbit chasing scene, a garland, diptychon, ink-well set and papyrus roll on the body. The stele whose findspot remains unknown, is dated to the 27th of Deios of the year 198. Since the findspot is unknown and the Uşak Archaeological Museum is one of the meeting points of archaeological finds from the Lydian-Phrygian borderland the stele has to be taken somewhere close, which leads the era either Sullan or Aktian. Due to the scene of a hound chasing a rabbit mostly found in Phrygia, the lion and bull motif in the gable and the U-shaped omega, this stele is to be dated according to the Aktian era rather than the Sullan Era. As a result, we can say that the provenance of the stele must have been somewhere close to the Phrygian border. As for the reliefs on the body part, they point out that the deceased Maximus was at the age of a schoolboy when he died.

References

  • A. Abbattista, The Tragic Nightingale Between Lament and Revenge, in A. Bakogianni (ed.), Thersites 9: Ancient Greek and Roman Multi-Sensory Spectacles of Grief, Potsdam 2019, 19-43.
  • N. E. Akyürek-Şahin – H. Uzunoğlu, Eskişehir Müzesi’nden Yeni Yazıtlar, in M. Arslan – F. Baz (edd.), Arkeoloji, Tarih ve Epigrafi’nin Arasında: Prof. Dr. A. Vedat Çelgin’in 68. Doğum Günü Onuruna Makaleler, İstanbul 2018, 33-67.
  • M. Beck, A Companion to Plutarch, UK 2014.
  • R. Beekes, Etymological Dictionary of Greek, volume 1, Leiden 2010.
  • A. R. Chandler, The Nightingale in Greek and Latin Poetry, The Classical Journal 30, 2, 78-84.
  • M. Collignon, Inscriptions de Phrygie (1), BCH 17, 1893, 241-301.
  • T. Drew-Bear, Problèmes de la géographie historique en Phrygie: L’exemple d’Alia, ANRW II, 7.2, 1980, 932-953.
  • F. T. Gignac, A Grammar of the Greek Papyri of the Roman and Byzantine Periods, volume 1: Phonology, Milano 1976.
  • F. T. Gignac, A Grammar of the Greek Papyri of the Roman and Byzantine Periods, volume 2: Morphology, Milano 1981.
  • M. Golden, Children and Childhood in Classical Athens, Baltimore 20152.
  • P. Hermann – E. Varinlioğlu, Theoi Pereudenoi. Eine Gruppe von Weihungen und Sühninscriften aus der Katakekaumene, EA, 1984, 1-18.
  • P. Herrmann, Überlegungen zur Datierung der 'Constitutio Antoniniana', Chiron 2, 1972, 519-530.
  • Ş. Kileci, Uşak Müzesi’nden Meter Leto İçin Yeni Bir Adak Steli. Phaselis V, 2019, 149-155. Doi: 10.18367/Pha.19008
  • R. Lattimore, Themes in Greek and Latin Epitaphs. Urbana 1962.
  • W. Leschhorn, Antike Ären. Zeitrechnung, Politik und Geschichte im Schwarzmeerraum und in Kleinasien nördlich des Tauros (Historia Einzelschriften 81), Stuttgart 1993.
  • H. Liddell – R. Scott, A Greek-English Lexicon, Oxford 1996.
  • T. Lochman, Studien zu kaiserzeitlichen Grab- und Votivreliefs aus Phrygien. Basel 2003.
  • H. Malay, Epigrafi (Yazıtbilim), İzmir 1987.
  • B. H. Mclean, An Introduction of the Greek Epigraphy of the Hellenistic and Roman Periods from Alexander the Great down to the Reign of Constantine (323 B.C. – A.D. 337). Michigan 2002.
  • G. Mendel, Catalogue des Monuments Grecs, Romains et Byzantins du Musée Impérial Ottoman de Brousse, BCH 33, 1909, 245-435.
  • W. Pape, Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch-deutsches Handwörterbuch. Bd. 1: Α–Κ, Bd. 2: Λ–Ω, bearbeitet von Max Sengebusch, 3. Auflage, 6. Abdruck. Braunschweig 1914.
  • W. Peek, Grieschische Vers-Inschriften, Grab-Epigramme, Berlin 1955.
  • E. Pfuhl – H. Möbius, Die ostgriechischen Grabreliefs II, Mainz 1979.
  • W. M. Ramsay, The Cities and Bishoprics of Phrygia, Being an Essay of the Local History of Phrygia from the Earliest Times to the Turkish Conquest. Vol. I, Parts I-II. Oxford 1895-1897.
  • R. Merkelbach – J. Stauber, Steinepigramme aus dem griechischen Osten I, Die Westküste Kleinasiens von Knidos bis Ilion, München-Leipzig 1998.
  • R. Merkelbach – J. Stauber, Steinepigramme aus dem griechischen Osten II, Die Nordküste Kleinasiens (Marmarameer und Pontos), München-Leipzig 2001.
  • R. Merkelbach – J. Stauber, Steinepigramme aus dem griechischen Osten V, Register, München 2004.
  • G. Staab, Gebrochener Glanz. Klassische Tradition und Alltagswelt im Spiegel neuer und alter Grabepigramme des griechischen Ostens, Berlin 2018.
  • H. Uzunoğlu, Phrygia’dan Bir Grup Yeni Mezar Steli, MJH IX, 1, 2019, 377-385.
  • E. Varinlioğlu, Die Inschriften aus dem Museum von Uşak (Forts. von EA 13, 1988, 17-36), EA 15, 1990, 73-105.
  • E. Varinlioğlu, The Inscriptions in the Museum of Uşak, in print.
  • A. M. Vérilhac, ΠΑΙΔΕΣ ΑΩΡΟΙ: Poesie funeraire. Tome premier: Textes, Atina 1978.

Uşak Müzesi’nde Yeni Bir Epigram: Maximus’un Kabartmalı Steli

Year 2020, , 143 - 151, 25.11.2020
https://doi.org/10.37095/gephyra.793785

Abstract

Bu makale, Uşak Arkeoloji Müzesi yazıtlar salonunda sergide bulunan ve daha önce yayım-lanmamış bir mezar stelini ve üzerindeki epigramı konu edinmektedir. Dokuz satırdan oluşan mezar yazıtı, hatasız üç distykhon’luk bir epigramdır. Yazıt, Hades tarafından genç yaşta anne-sinden koparılan Maximus’a aittir. Mezar taşı oldukça süslü ve büyük olup, alınlığında aslan ve boğa motifi ile gövdesinde tavşan avı sahnesi, çelenk, diptykhon, kalemlik seti ve papirüs rulosu taşımaktadır. Buluntu yeri bilinmeyen stel 198 yılının Deios ayının 27. gününe tarihli-dir. Stelin buluntu yerinin bilinmemesi ve Lydia ile Phrygia sınırlarından getirilen eserlerin sergilendiği Uşak Arkeoloji Müzesi’nde yer alması nedeniyle söz konusu tarih Sulla ya da Ak-tion era’sına göre tarihlenmelidir. Ancak, üzerindeki motiflerden tavşan-tazı av sahnesi, aslan ve boğa motifleri ile omega’nın U şeklinde yazılması Kütahya Bölgesi’nde sıkça karşılaşılan özelliklerdir. Bu stelin Kütahya ile Uşak arasındaki sınır bölgesinden gelmesi olasıdır. O böl-gede Aktium era’sı kullanıldığı için bu stelin de bu eraya göre tarihlendiğini düşünmekteyiz.
Gövde üzerindeki kabartmalar ise vefat eden Maximus’un öldüğü yaşta henüz daha okul ça-ğında olduğunu göstermek için yapılmış olmalıdır. Yazıtın Türkçe çevirisi şu şekildedir:
“198 yılının Deios ayının yirmi yedisi. Bu mezar beni, erkenden göçüp giden Seleukos oğlu Maximus’u saklıyor. Babamın değildir bu kabartmalı stel, zira (babam) öldü ve ardında beni anneme genç bir oğlan olarak bıraktı, ki ondan, beni özenle bakıp büyüten annemden koparıp aldı Hades beyhude yere. Çokça feryat eden bülbüller gibi ağlayarak yasımı tutuyor şimdi an-nem, genç yaşta ölen ben için”.

References

  • A. Abbattista, The Tragic Nightingale Between Lament and Revenge, in A. Bakogianni (ed.), Thersites 9: Ancient Greek and Roman Multi-Sensory Spectacles of Grief, Potsdam 2019, 19-43.
  • N. E. Akyürek-Şahin – H. Uzunoğlu, Eskişehir Müzesi’nden Yeni Yazıtlar, in M. Arslan – F. Baz (edd.), Arkeoloji, Tarih ve Epigrafi’nin Arasında: Prof. Dr. A. Vedat Çelgin’in 68. Doğum Günü Onuruna Makaleler, İstanbul 2018, 33-67.
  • M. Beck, A Companion to Plutarch, UK 2014.
  • R. Beekes, Etymological Dictionary of Greek, volume 1, Leiden 2010.
  • A. R. Chandler, The Nightingale in Greek and Latin Poetry, The Classical Journal 30, 2, 78-84.
  • M. Collignon, Inscriptions de Phrygie (1), BCH 17, 1893, 241-301.
  • T. Drew-Bear, Problèmes de la géographie historique en Phrygie: L’exemple d’Alia, ANRW II, 7.2, 1980, 932-953.
  • F. T. Gignac, A Grammar of the Greek Papyri of the Roman and Byzantine Periods, volume 1: Phonology, Milano 1976.
  • F. T. Gignac, A Grammar of the Greek Papyri of the Roman and Byzantine Periods, volume 2: Morphology, Milano 1981.
  • M. Golden, Children and Childhood in Classical Athens, Baltimore 20152.
  • P. Hermann – E. Varinlioğlu, Theoi Pereudenoi. Eine Gruppe von Weihungen und Sühninscriften aus der Katakekaumene, EA, 1984, 1-18.
  • P. Herrmann, Überlegungen zur Datierung der 'Constitutio Antoniniana', Chiron 2, 1972, 519-530.
  • Ş. Kileci, Uşak Müzesi’nden Meter Leto İçin Yeni Bir Adak Steli. Phaselis V, 2019, 149-155. Doi: 10.18367/Pha.19008
  • R. Lattimore, Themes in Greek and Latin Epitaphs. Urbana 1962.
  • W. Leschhorn, Antike Ären. Zeitrechnung, Politik und Geschichte im Schwarzmeerraum und in Kleinasien nördlich des Tauros (Historia Einzelschriften 81), Stuttgart 1993.
  • H. Liddell – R. Scott, A Greek-English Lexicon, Oxford 1996.
  • T. Lochman, Studien zu kaiserzeitlichen Grab- und Votivreliefs aus Phrygien. Basel 2003.
  • H. Malay, Epigrafi (Yazıtbilim), İzmir 1987.
  • B. H. Mclean, An Introduction of the Greek Epigraphy of the Hellenistic and Roman Periods from Alexander the Great down to the Reign of Constantine (323 B.C. – A.D. 337). Michigan 2002.
  • G. Mendel, Catalogue des Monuments Grecs, Romains et Byzantins du Musée Impérial Ottoman de Brousse, BCH 33, 1909, 245-435.
  • W. Pape, Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch-deutsches Handwörterbuch. Bd. 1: Α–Κ, Bd. 2: Λ–Ω, bearbeitet von Max Sengebusch, 3. Auflage, 6. Abdruck. Braunschweig 1914.
  • W. Peek, Grieschische Vers-Inschriften, Grab-Epigramme, Berlin 1955.
  • E. Pfuhl – H. Möbius, Die ostgriechischen Grabreliefs II, Mainz 1979.
  • W. M. Ramsay, The Cities and Bishoprics of Phrygia, Being an Essay of the Local History of Phrygia from the Earliest Times to the Turkish Conquest. Vol. I, Parts I-II. Oxford 1895-1897.
  • R. Merkelbach – J. Stauber, Steinepigramme aus dem griechischen Osten I, Die Westküste Kleinasiens von Knidos bis Ilion, München-Leipzig 1998.
  • R. Merkelbach – J. Stauber, Steinepigramme aus dem griechischen Osten II, Die Nordküste Kleinasiens (Marmarameer und Pontos), München-Leipzig 2001.
  • R. Merkelbach – J. Stauber, Steinepigramme aus dem griechischen Osten V, Register, München 2004.
  • G. Staab, Gebrochener Glanz. Klassische Tradition und Alltagswelt im Spiegel neuer und alter Grabepigramme des griechischen Ostens, Berlin 2018.
  • H. Uzunoğlu, Phrygia’dan Bir Grup Yeni Mezar Steli, MJH IX, 1, 2019, 377-385.
  • E. Varinlioğlu, Die Inschriften aus dem Museum von Uşak (Forts. von EA 13, 1988, 17-36), EA 15, 1990, 73-105.
  • E. Varinlioğlu, The Inscriptions in the Museum of Uşak, in print.
  • A. M. Vérilhac, ΠΑΙΔΕΣ ΑΩΡΟΙ: Poesie funeraire. Tome premier: Textes, Atina 1978.
There are 32 citations in total.

Details

Primary Language English
Journal Section Research Articles
Authors

Şenkal Kileci 0000-0002-0281-7407

Publication Date November 25, 2020
Submission Date September 11, 2020
Published in Issue Year 2020

Cite

APA Kileci, Ş. (2020). A New Epigram in the Uşak Museum: The Relief Stele of Maximus. Gephyra, 20, 143-151. https://doi.org/10.37095/gephyra.793785
AMA Kileci Ş. A New Epigram in the Uşak Museum: The Relief Stele of Maximus. GEPHYRA. November 2020;20:143-151. doi:10.37095/gephyra.793785
Chicago Kileci, Şenkal. “A New Epigram in the Uşak Museum: The Relief Stele of Maximus”. Gephyra 20, November (November 2020): 143-51. https://doi.org/10.37095/gephyra.793785.
EndNote Kileci Ş (November 1, 2020) A New Epigram in the Uşak Museum: The Relief Stele of Maximus. Gephyra 20 143–151.
IEEE Ş. Kileci, “A New Epigram in the Uşak Museum: The Relief Stele of Maximus”, GEPHYRA, vol. 20, pp. 143–151, 2020, doi: 10.37095/gephyra.793785.
ISNAD Kileci, Şenkal. “A New Epigram in the Uşak Museum: The Relief Stele of Maximus”. Gephyra 20 (November 2020), 143-151. https://doi.org/10.37095/gephyra.793785.
JAMA Kileci Ş. A New Epigram in the Uşak Museum: The Relief Stele of Maximus. GEPHYRA. 2020;20:143–151.
MLA Kileci, Şenkal. “A New Epigram in the Uşak Museum: The Relief Stele of Maximus”. Gephyra, vol. 20, 2020, pp. 143-51, doi:10.37095/gephyra.793785.
Vancouver Kileci Ş. A New Epigram in the Uşak Museum: The Relief Stele of Maximus. GEPHYRA. 2020;20:143-51.