Abstract
References
- A. Balland, Fouilles de Xanthos VII. Inscriptions d'époque impériale du Létôon, Paris 1981.
- C. Kokkinia, Die Opramoas-Inschrift, Bonn 2000.
- Chr. Marek, Die Inschriften von Kaunos, München 2006 (Vestigia 55).
- D. Reitzenstein, Die lykischen Bundespriester. Repräsentation der kaiserlichen Elite Lykiens. Klio. Beiträge zur Alten Geschichte. Beihefte, Neue Folge Bd. 17, Berlin 2011.
- S. Şahin, Der Disput der «viri docti» über die Lykiarchie gelösst? Dokumente von Lykiarchen aus der Familie der Dionysii aus Neisa, Gephyra 3, 2006, 29–47.
- F. Schindler, Die Inschriften von Bubon (Nordlykien), Wien 1972.
- M. Wörrle, Stadt und Fest im kaiserzeitlichen Kleinasien, München 1988 (Vestigia 39).
- M. Zimmermann, Die Archiereis des lykischen Bundes. Prosopographische Überlegungen zu den Bundespriestern: Chr. Schuler (Hg.), Griechische Epigraphik in Lykien. Eine Zwi¬schen¬blanz (Akten des int. Kolloquiums, München, 24–26. Februar 2005), ETAM 25, Wien 2007, 111–120.
Abstract
Likya Birliğinin
Hellenistik Çağda en üst düzey yöneticisi olan Lykiarkhes'in Roma
İmparatorluk Çağındaki yönetim sistemi kapsamındaki kullanılış biçimi modern
araştırmalarda en çok tartışılan konulardan biri olmuştur. Bugüne kadar
üzerinde genel mutabakat gören çözüm şu olmuştur: Lykiarkhes unvanını
sadece görev başındaki ya da görevini tamamlamış bir Arkhiereus kullanabilir.
Bu anlayış, Likya Birliği İmparator Rahiplerine vakfedilmiş en yeni bilimsel
çalışmada da kabul gördüğü için (Reitzenstein, Bundespriester) konuya tekrar
değinme gereği duyulmuştur. Çünkü; bu tür bir anlayış durumunda, Likya Birliği'nin
ikinci derecede en üst düzey yöneticisi konumundaki Grammateus'un Birlik
yönetiminde hiçbir fonksiyonu kalmamakta, zira özellikle Birlik ile Roma
makamları arasındaki tüm icraatların Lykiarkhes unvanıyla
emekli Arkhiereuslar tarafından yürütüldüğü sonucu çıkmaktadır. Modern
araştırma, görev başında bir Grammateus dururuken, onun görev sahasına giren
işlerin neden emekli Arkhiereuslar tarafından yürütüldüğü sorusuna cevap
aramamıştır.
Makalede S. Şahin,
daha önce de savunduğu üzere, Likya Birliğinin en üst düzey iki yöneticisi olan
Arkhiereus (İmparator Başrahibi) ve Grammateus'un (Likya Birliği Genel
Sekreteri) ayrı ayrı Lykiarkhes unvanını taşıdıklarını, bu
unvanı taşıyan bir Grammateus'un ertesi yılın Arkhiereus adayı olduğunu ve
dolayısıyla İmparator Başrahipliği için doğrudan aday olunamayacağını bir kez
daha konuya ilişkin yazıtlardaki ifadeleri yeniden gözden geçirerek,
açıklayarak ve Reitzenstein'ın ifadeleriyle karşılaştırarak teyit etmektedir.
Birlik Grammateus'unun Lykiarkhes unvanını taşıması,
Arkhiereus'lar için yukarıda belirtilen genel kanıya dayanarak şimdiye kadar
teklif edilmiş görev yıllarının da değiştirilmesini zorunlu kılmaktadır. Yani
örneğin görev başındaki bir Arkhiereus'un yanısıra görev başında gözüken
bir Lykiarkhes, emekli bir Archiereus'u değil, tam tersine iş
başındaki Arkhiereus'tan sonra bu en üst düzey görevi devralacak olan bir
Grammateus'u göstermektedir.
References
- A. Balland, Fouilles de Xanthos VII. Inscriptions d'époque impériale du Létôon, Paris 1981.
- C. Kokkinia, Die Opramoas-Inschrift, Bonn 2000.
- Chr. Marek, Die Inschriften von Kaunos, München 2006 (Vestigia 55).
- D. Reitzenstein, Die lykischen Bundespriester. Repräsentation der kaiserlichen Elite Lykiens. Klio. Beiträge zur Alten Geschichte. Beihefte, Neue Folge Bd. 17, Berlin 2011.
- S. Şahin, Der Disput der «viri docti» über die Lykiarchie gelösst? Dokumente von Lykiarchen aus der Familie der Dionysii aus Neisa, Gephyra 3, 2006, 29–47.
- F. Schindler, Die Inschriften von Bubon (Nordlykien), Wien 1972.
- M. Wörrle, Stadt und Fest im kaiserzeitlichen Kleinasien, München 1988 (Vestigia 39).
- M. Zimmermann, Die Archiereis des lykischen Bundes. Prosopographische Überlegungen zu den Bundespriestern: Chr. Schuler (Hg.), Griechische Epigraphik in Lykien. Eine Zwi¬schen¬blanz (Akten des int. Kolloquiums, München, 24–26. Februar 2005), ETAM 25, Wien 2007, 111–120.
Abstract
In her recently
published book D. Reitzenstein (fn. 2) follows the communis opinio and
understands the terms lykiarcheia bzw. lykiarches as
meaning only the incumbent or former archiereus. By contrast, the
author of this present article holds the view, which he had already expressed
in a previous paper (see fn. 4), that the lykiarcheia commenced
as early as with the taking over of the federal grammateia and
continued beyond the archiereia. Direct candidature for the archiereia was
not possible. This interpretation has consequences also for the dating of the
individual archiereis' terms of office.
References
- A. Balland, Fouilles de Xanthos VII. Inscriptions d'époque impériale du Létôon, Paris 1981.
- C. Kokkinia, Die Opramoas-Inschrift, Bonn 2000.
- Chr. Marek, Die Inschriften von Kaunos, München 2006 (Vestigia 55).
- D. Reitzenstein, Die lykischen Bundespriester. Repräsentation der kaiserlichen Elite Lykiens. Klio. Beiträge zur Alten Geschichte. Beihefte, Neue Folge Bd. 17, Berlin 2011.
- S. Şahin, Der Disput der «viri docti» über die Lykiarchie gelösst? Dokumente von Lykiarchen aus der Familie der Dionysii aus Neisa, Gephyra 3, 2006, 29–47.
- F. Schindler, Die Inschriften von Bubon (Nordlykien), Wien 1972.
- M. Wörrle, Stadt und Fest im kaiserzeitlichen Kleinasien, München 1988 (Vestigia 39).
- M. Zimmermann, Die Archiereis des lykischen Bundes. Prosopographische Überlegungen zu den Bundespriestern: Chr. Schuler (Hg.), Griechische Epigraphik in Lykien. Eine Zwi¬schen¬blanz (Akten des int. Kolloquiums, München, 24–26. Februar 2005), ETAM 25, Wien 2007, 111–120.
Details
| Primary Language | German |
|---|---|
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | May 15, 2012 |
| Submission Date | November 6, 2011 |
| Published in Issue | Year 2012 Volume: 9 |