Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

YENİ KAMU HİZMETİ YAKLAŞIMI: YÖNETİŞİME AÇILAN BİR KAPI

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 2, 19 - 48, 13.06.2017

Öz

ÖZ

Kamu yönetiminin akademik bir disiplin olarak ortaya
çıkışından itibaren farklı dinamikler ve etkileşimler nedeniyle sürekli olarak
yeni yaklaşımlar gündemdedir. Bu yaklaşımlar, örgütlenmesi genel olarak
Weber’in katı hiyerarşiye dayalı bürokrasi modeline göre yapılan ve kamu
yönetiminin temelini oluşturan Geleneksel Kamu Yönetimi yaklaşımının
değiştirilip geliştirilmesi hedefiyle bir takım yenilikler önermektedirler.
1960’larda ortaya çıkıp 1980’lerde popüler olan Yeni Kamu İşletmeciliği
yaklaşımı kamu yönetimindeki etkisini arttırmış ve devletin daha etkin bir
yapıya kavuşması için geleneksel yaklaşımlarda etkili bir dönüşüm öngörmüştür.
Farklı ülkelerdeki siyasal ve kültürel kurum ve değerler sebebiyle Yeni Kamu
İşletmeciliği yaklaşımı, bu ülkelerde farklı düzeylerde başarılı olmuştur.
Ancak bu yaklaşım; demokratik süreçler, vatandaşa hizmet ve kamu yararı gibi
kamu hizmetinin şahsına münhasır temel değerlerin göz ardı edilmesi gibi
nedenlerle, 1990’lı yıllardan itibaren ciddi eleştirilere maruz kalmış ve zamanla
bu yaklaşıma alternatif olarak yeni yaklaşımlar ortaya çıkmıştır. Kendisini
daha çok Yeni Kamu İşletmeciliği eleştirisi üzerinden konumlandıran Yeni Kamu
Hizmeti yaklaşımı ve son yıllarda etkili olmaya başlayan Yönetişim yaklaşımı bu
yaklaşımların en önemlilerindendirler. Kamu yönetimin konumu ve odak noktasıyla
ilgili gelgitlerin yaşandığı farklı paradigmaların da incelendiği bu çalışmada,
Geleneksel Kamu Yönetimi yaklaşımında meydana gelen değişimlerin daha iyi
anlaşılması için Yeni Kamu İşletmeciliği, Yeni Kamu Hizmeti ve Yönetişim
yaklaşımlarının genel felsefeleri, tarihsel gelişimleri ve birbirileriyle
etkileşimleri karşılaştırmalı analiz yöntemiyle incelenmiştir. Daha sonra Yeni
Kamu Hizmeti yaklaşımı ile ilintili bir yaklaşım olarak ortaya çıkan Yönetişim
yaklaşımı incelenmektedir. Bunun sonucunda Yeni Kamu Hizmeti yaklaşımının, kamu
yönetimi alanında teorik olarak tartışıldığı fakat kavramsallaşma düzeyinde ve
uygulamada hakim paradigma olan Yönetişim yaklaşımının gölgesinde kaldığı
gözlemlenmiştir. Buna rağmen; demokratik değerlere, hesap verebilirliğe,
şeffaflığa, aktif vatandaşlığa, müzakere ve diyalog süreçlerine öncelik veren
bu yaklaşımın, Yönetişim yaklaşımına ciddi katkıları olduğu görülmektedir.

Kaynakça

  • Ayhan, E., Tan, M. & Baydaş, M. (2016). Neo-Liberal Globalization and Turkey. The Journal of MacroTrends in Social Science, 2(1), 62-76.
  • Ayhan, E. & Tan, M. (2016). Devlet Okullarındaki İnsan Kaynaklarının Stratejik Olarak Yönetilmesi. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(9), 55-69.
  • Bryer, Thomas A. (2009). Explaining Responsiveness in Collaboration: Administrator and Citizen Role Perceptions. Public Administration Review, 69(2), 271-283.
  • Cooper, P. (2003). Governing by contract: Challenges and opportunities for public managers. Washington, CQ Press.
  • Çukurçayır, M. Akif & Sipahi, Esra B. (2003). Yönetişim Yaklaşımı ve Kamu Yönetiminde Kalite. Sayıştay Dergisi, Sayı:50-51, 35-66.
  • Denhardt, Janet V. & Denhardt, Robert B. (2007). The New Public Service: Serving, Not Steering, Expanded Edition. New York, M.E. Sharpe.
  • Denhardt, Janet V. & Denhardt, Robert B. (2000). The New Public Service: Serving, Not Steering. Public Administration Review, 60(6), 549-559.
  • Eikenberry, Angela M. & Kluver, Jodie D. (2004). The Marketization of the Nonprofit Sector: Civil Society at Risk?. Public Administration Review, 64(2), 132-140.
  • Eryılmaz, B. (2010). Kamu Yönetimi. Ankara, Okutman Yayıncılık.
  • Fattore, G. & Dubois, F.W.H. (2012). Measuring New Public Management and Governance in Political Debate. Public Administration Review, 72(2), 218-227.
  • Forrer, J., Kee, J.E. & Gabriel, S. (2007). Babanın Zamanındaki Kamu Yönetimi Değil (Not Your Father’s Public Administration). Journal of Public Affairs Education, 13(2), 265-280.
  • Fry, Brian R. (1989). Mastering Public Administration: From Max Weber to Dwight Waldo. New Jersey, Chaltam House Publishers.
  • Genç, F. Neval (2010). Yeni Kamu Hizmeti Yaklaşımı. Türk İdare Dergisi, Sayı: 466,145-159.
  • Glaser, Mark A., Denhardt, Janet V., Hamilton & Linda K. (2002). Community v. Self-Interest: Citizen Perceptions of Schools as Civic Investments. Journal of Public Administration Research and Theory: J-Part, 12(1),103-127.
  • Golembiewski, Robert T. (1977). Public Administration as a Developing Discipline, Part I: Perspectives on Past and Present. New York, Marcel Dekker.
  • Gore, Al (1993). The Gore Report on Reinventing the Government: Creating a Government that Works Better and Cost Less. Report of the National Performance Review. New York, Times Books.
  • Güzelsarı, S. (2004). Kamu Yönetimi Disiplininde Yeni Kamu İşletmeciliği ve Yönetişim Yaklaşımları. Tartışma Metinleri, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Gelişme ve Toplum Araştırmaları Merkezi, Sayı: 66, 1-29.
  • Henry, N. (1995). Public Administration and Public Affairs (6th edition), New Jersey, Prentice Hall.
  • Heywood, A. (2013). Siyasi İdeolojiler, Ş. Akın ve A.K. Bayram (Çev.), Ankara, Adres Yayınları.
  • Hughes, Owen E. (2013). Kamu İşletmeciliği & Yönetimi. Kalkan, B., Akın, B. ve Akın Ş.(Çev.), Ankara, Big Bang Yayınları.
  • Katsamunska, P. (2012). Classical and Modern Approaches to Public Administration. Economic Alternatives, Sayı: 1, 74-81.
  • Keating, M. (2001). Public Management Reform and Economic and Social Development. OECD Journal on Budgeting, 141-212.
  • Koliba, Christopher J. (2006). Serving the Public Interest across Sectors: Asserting the Primacy of Network Governance. Administrative Theory & Praxis, 28(4), 593-601.
  • Koppenjan, J. & Koliba, C. (2013). Transformations towards New Public Governance: Can the New Paradigm Handle Complexity?. International Review of Public Administration, 19(2), 1-8.
  • Light, Paul C. (1999). The New Public Service. Washington, Brookings Institution Press.
  • Osborne, D. & Gaebler, T. (1993). Reinventing Government: How the Entrepreneurial Spirit is Transforming the Public Sector. New York, Plume, Penguen Books.
  • Ömürgönülşen, U. (2003). Kamu Sektörünün Yönetimi Sorununa Yeni Bir Yaklaşım: Yeni Kamu İşletmeciliği. Çağdaş Kamu Yönetimi-I, 3-43.
  • Önder, M. (2012). Reinventing Government: Historical Foundations, Philosophy, Critique, and Future Implications. Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, Sayı:28, 1-20.
  • Önder, M. (2011). A Preliminary Cross-National Test of Competing Theories of Nonprofits: Does Culture Matter?. International Review of Public Administration, 16(1),71-90.
  • Önder, M. (1998). Örgütsel ve Yönetsel Eklektizm: Toplam Kalite Yönetimi. Amme İdaresi Dergisi, 31(2), 37-74.
  • Peter, B. G. (2001). The Future of Governing. Kansas, The University Press.
  • Pollitt, C., Thiel, Van S. & Homburg, V. (Ed.) (2007). New Public Management in Europe: Adaptations and Alternatives. Basingstoke, Palgrave Mac-Millan.
  • Ryan, S. (2006). Arguing Toward a More Active Citizenry: Re-envisioning the Introductory Civics Course via Debate-Centered Pedagogy. Journal of Public Affairs Education, 12(3), 385-395.
  • Salamon, L (Ed.) (2002). The tools of government: A guide to the new governance. New York, Oxford University Press.
  • Thynne, I. & Peters, B. G. (2015). Addressing the Present and the Future in Government and Governance: Three Approaches to Organising Public Action. Public Administration and Development, 35, 73-85.
  • TODAİE (Türkiye Orta Doğu Amme İdaresi Enstitütüsü) (1998). Kamu Yönetimi Sözlüğü. Ankara, Todaie Yayınları.
  • Torfing, J. & Triaantafillou, P. (2013). What’s in a Name? Grasping New Public Governance as a Political Administrative System. International Review of Public Administration, 18(2), 9-25.

NEW PUBLIC SERVICE: A DOOR TO GOVERNANCE

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 2, 19 - 48, 13.06.2017

Öz

ABSTRACT

New approaches have continuously being discussed due to
different dynamics and interactions in the societies since public administration
has emerged as an academic discipline. These approaches recommend innovations
in order to change and develop Traditional Public Administration which mainly
reflects Weberian hierarchical bureaucratic model. For instance, The New Public
Management, which appeared in 1960s and became popular in 1980s, has increased
its influence on public administration, and proposed effective transformation
of the traditional public administration in order to achieve active and
efficient state. The success of New Public Management changes from country to
country due to different political and cultural institutions and values.
However, it faced criticism since 1990s due to negligence of democratic
processes, public service for citizens and public interest which are main characteristics
of the public administration. Therefore, alternative approaches have appeared
such as New Public Service and Governance. The former has located itself on the
basis of criticism of New Public Management. The latter also appeared as an
alternative to New Public Management but it became more successful, compared to
former approach, in theoretical conceptualization and practice in the academic
world. This study firstly evaluates locus and focus discussions on public
administration, and argues that it is necessary to establish comparative
analysis between Traditional Public Administration, New Public Management, New
Public Service, and Governance. In this way, the changes in the Traditional
Public Administration can be understood better. In this direction, this study
evaluates the philosophical, theoretical and historical developments of these
approaches, and seeks to find out interaction with each other. There is also a
special discussion part on the relations between New Public Service and Governance.
As a result, it is argued that New Public Service was discussed in theoretical
level in the academic arena, but it was overshadowed by the Governance paradigm
which has become more successful approach in the theory and practice.
Nevertheless, New Public Service contributed to Governance because of its
values such as democratic processes, accountability, transparency, active
citizenship, negotiation and dialog.

            

Kaynakça

  • Ayhan, E., Tan, M. & Baydaş, M. (2016). Neo-Liberal Globalization and Turkey. The Journal of MacroTrends in Social Science, 2(1), 62-76.
  • Ayhan, E. & Tan, M. (2016). Devlet Okullarındaki İnsan Kaynaklarının Stratejik Olarak Yönetilmesi. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(9), 55-69.
  • Bryer, Thomas A. (2009). Explaining Responsiveness in Collaboration: Administrator and Citizen Role Perceptions. Public Administration Review, 69(2), 271-283.
  • Cooper, P. (2003). Governing by contract: Challenges and opportunities for public managers. Washington, CQ Press.
  • Çukurçayır, M. Akif & Sipahi, Esra B. (2003). Yönetişim Yaklaşımı ve Kamu Yönetiminde Kalite. Sayıştay Dergisi, Sayı:50-51, 35-66.
  • Denhardt, Janet V. & Denhardt, Robert B. (2007). The New Public Service: Serving, Not Steering, Expanded Edition. New York, M.E. Sharpe.
  • Denhardt, Janet V. & Denhardt, Robert B. (2000). The New Public Service: Serving, Not Steering. Public Administration Review, 60(6), 549-559.
  • Eikenberry, Angela M. & Kluver, Jodie D. (2004). The Marketization of the Nonprofit Sector: Civil Society at Risk?. Public Administration Review, 64(2), 132-140.
  • Eryılmaz, B. (2010). Kamu Yönetimi. Ankara, Okutman Yayıncılık.
  • Fattore, G. & Dubois, F.W.H. (2012). Measuring New Public Management and Governance in Political Debate. Public Administration Review, 72(2), 218-227.
  • Forrer, J., Kee, J.E. & Gabriel, S. (2007). Babanın Zamanındaki Kamu Yönetimi Değil (Not Your Father’s Public Administration). Journal of Public Affairs Education, 13(2), 265-280.
  • Fry, Brian R. (1989). Mastering Public Administration: From Max Weber to Dwight Waldo. New Jersey, Chaltam House Publishers.
  • Genç, F. Neval (2010). Yeni Kamu Hizmeti Yaklaşımı. Türk İdare Dergisi, Sayı: 466,145-159.
  • Glaser, Mark A., Denhardt, Janet V., Hamilton & Linda K. (2002). Community v. Self-Interest: Citizen Perceptions of Schools as Civic Investments. Journal of Public Administration Research and Theory: J-Part, 12(1),103-127.
  • Golembiewski, Robert T. (1977). Public Administration as a Developing Discipline, Part I: Perspectives on Past and Present. New York, Marcel Dekker.
  • Gore, Al (1993). The Gore Report on Reinventing the Government: Creating a Government that Works Better and Cost Less. Report of the National Performance Review. New York, Times Books.
  • Güzelsarı, S. (2004). Kamu Yönetimi Disiplininde Yeni Kamu İşletmeciliği ve Yönetişim Yaklaşımları. Tartışma Metinleri, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Gelişme ve Toplum Araştırmaları Merkezi, Sayı: 66, 1-29.
  • Henry, N. (1995). Public Administration and Public Affairs (6th edition), New Jersey, Prentice Hall.
  • Heywood, A. (2013). Siyasi İdeolojiler, Ş. Akın ve A.K. Bayram (Çev.), Ankara, Adres Yayınları.
  • Hughes, Owen E. (2013). Kamu İşletmeciliği & Yönetimi. Kalkan, B., Akın, B. ve Akın Ş.(Çev.), Ankara, Big Bang Yayınları.
  • Katsamunska, P. (2012). Classical and Modern Approaches to Public Administration. Economic Alternatives, Sayı: 1, 74-81.
  • Keating, M. (2001). Public Management Reform and Economic and Social Development. OECD Journal on Budgeting, 141-212.
  • Koliba, Christopher J. (2006). Serving the Public Interest across Sectors: Asserting the Primacy of Network Governance. Administrative Theory & Praxis, 28(4), 593-601.
  • Koppenjan, J. & Koliba, C. (2013). Transformations towards New Public Governance: Can the New Paradigm Handle Complexity?. International Review of Public Administration, 19(2), 1-8.
  • Light, Paul C. (1999). The New Public Service. Washington, Brookings Institution Press.
  • Osborne, D. & Gaebler, T. (1993). Reinventing Government: How the Entrepreneurial Spirit is Transforming the Public Sector. New York, Plume, Penguen Books.
  • Ömürgönülşen, U. (2003). Kamu Sektörünün Yönetimi Sorununa Yeni Bir Yaklaşım: Yeni Kamu İşletmeciliği. Çağdaş Kamu Yönetimi-I, 3-43.
  • Önder, M. (2012). Reinventing Government: Historical Foundations, Philosophy, Critique, and Future Implications. Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, Sayı:28, 1-20.
  • Önder, M. (2011). A Preliminary Cross-National Test of Competing Theories of Nonprofits: Does Culture Matter?. International Review of Public Administration, 16(1),71-90.
  • Önder, M. (1998). Örgütsel ve Yönetsel Eklektizm: Toplam Kalite Yönetimi. Amme İdaresi Dergisi, 31(2), 37-74.
  • Peter, B. G. (2001). The Future of Governing. Kansas, The University Press.
  • Pollitt, C., Thiel, Van S. & Homburg, V. (Ed.) (2007). New Public Management in Europe: Adaptations and Alternatives. Basingstoke, Palgrave Mac-Millan.
  • Ryan, S. (2006). Arguing Toward a More Active Citizenry: Re-envisioning the Introductory Civics Course via Debate-Centered Pedagogy. Journal of Public Affairs Education, 12(3), 385-395.
  • Salamon, L (Ed.) (2002). The tools of government: A guide to the new governance. New York, Oxford University Press.
  • Thynne, I. & Peters, B. G. (2015). Addressing the Present and the Future in Government and Governance: Three Approaches to Organising Public Action. Public Administration and Development, 35, 73-85.
  • TODAİE (Türkiye Orta Doğu Amme İdaresi Enstitütüsü) (1998). Kamu Yönetimi Sözlüğü. Ankara, Todaie Yayınları.
  • Torfing, J. & Triaantafillou, P. (2013). What’s in a Name? Grasping New Public Governance as a Political Administrative System. International Review of Public Administration, 18(2), 9-25.
Toplam 37 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Emrah Ayhan

Murat Önder

Yayımlanma Tarihi 13 Haziran 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 3 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Ayhan, E., & Önder, M. (2017). YENİ KAMU HİZMETİ YAKLAŞIMI: YÖNETİŞİME AÇILAN BİR KAPI. Gazi İktisat Ve İşletme Dergisi, 3(2), 19-48.
22273
Gazi İktisat ve İşletme Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.