INTRODUCTION: Monosymptomatic enuresis nocturia (MEN) is characterized urinary incontinence without frequent urination, urge and urge incontinence during day. The social and psychological problems can be arise on both children and their family due to enuresis, mothers taking care of these children can become restless, lonely and helpless; by time. We aimed to compare the life qualities of both children and their mother before and after the treatment. METHODS: Forty-seven children diagnosed as MEN, aged between 6-18 years were included into the study. Desmopressin was given after diagnosis. Life Quality Scale for Children (LQSC) and SF-36 form for mothers were practiced before treatment and on 3rd months of treatment. Health activity scores, emotional score, interrelations with others and school problem scores were evaluated by LQSC before and after treatment in children. SF-36 forms practiced on mothers had total 8 scales; consisting of physical functional score, ache assessment, physical play difficulty, social functions, viability, mental health, emotional status and general health. RESULTS: The mean age of children were 11.6 ± 2.3 years and 24 ( 51.1% ) of them were male and 23 (48.9 % ) of them were girl. For the children all scales of LQSC before treatment were markedly low, and after treatment all increased to statistically significant level (P<0.01). Similarly, all 8 scales for mothers were also markedly increased after treatment (P<0.01). CONCLUSION:Enuresis significantly affects the life quality of both children and mothers. Treatment of enuresis with suitable methods and regular follow up improve life quality of patients and their family by markedly decreasing of their stress condition
Enürezis , doğuştan ya da kazanılmış MSS defekti olmayan 5 yaşın üzerindeki çocuklarda, gece uyurken aralıklarla oluşan idrar kaçırma davranışıdır (1). Enurezis, monosemptomatik ve polisemptomatik olarak 2 gruba ayrılır. Monosemptomatik enürezis noktürna (MEN), sık idrara çıkma, acil sıkışma hissi, gündüz inkontinans gibi gündüz işeme semptomlarının olmamasıyla karakterizedir. Beş yaş üzerine MEN görülme sıklığının % 20-30 olup 15 yaşında %1 ‘e kadar azaldığı bildirilmiştir (2,3,4).
Etyolojide ailesel yatkınlık, uyku bozukluğu, hormonal etkenler, gelişimsel sorunlar, mesane fonksiyonları ve psikososyal etkenler üzerinde durulmuştur (5,6). Tedavide davranış tedavisi, alarm tedavisi, farmakolojik ya da kombine tedaviler uygulanmaktadır (7,8). Enurezis sebebiyle çocuklarda ve ailelerinde psikolojik ve sosyal sorunlar ortaya çıkabilmektedir (9). Enürezisli çocukların bu durumdan utandıkları, mutsuz ve huzursuz olup birtakım davranış problemleri sergiledikleri bildirilmiştir (10,11,12). Enürezisli çocuğun bakımıyla uğraşan annelerde ise zamanla çaresizlik, yalnızlık ve bıkkınlık oluşmakta, sosyal yaşamlarında ve kendilerine ayırdıkları zamanda kısıtlılık yaşamaları sonucu yaşam kaliteleri bozulmakta ve psikiyatrik belirtiler ortaya çıkmaktadır (13,14).
Bu çalışmanın amacı MEN tanısı almış çocuklar ile annelerinin tedavi öncesi ve tedavi sonrası yaşam kalitelerini karşılaştırmaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Original Research |
Authors | |
Publication Date | May 13, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Volume: 5 Issue: 2 |