Çoklu Ortam Teknolojilerinin Eğitime Entegrasyonunda Öğretmen Eğitiminin Önemi

Year 2021, Volume: 5 Issue: 1, 19 - 32, 31.08.2021

Fatma Nur Çoban

Abstract

Çalışmada özel yetenekli öğrencilerin eğitim görmekte oldukları bilim ve sanat merkezi öğretmenlerinin çoklu ortam teknolojileri ve eğitimde kullanımına yönelik görüşlerinin incelenmesi ile çalışma kapsamında bu yönde farkındalık ve çoklu ortam teknolojilerini geliştirilebilir düzeyde kullanım becerisi kazanmaları amaçlanmıştır. TÜBİTAK Bilim ve Toplum Yenilikçi Eğitim Uygulamaları kapsamında 2020 yılında desteklenen çalışmanın alt yapısını ‘storyboard, adobe photoshop ve adobe premiere, dijital öyküleme, dijital video kurgulama ve animasyon ile dijital içerik hazırlama’ eğitimleri gerektiren ve son yıllarda çoklu ortam teknolojilerinin eğitime entegrasyonu konusunda özgün bir öğretim yöntemi sunan ‘dijital öyküleme&animasyon’ eğitimi oluşturmaktadır. Çalışma grubunu 21 farklı bilim ve sanat merkezinden ve 13 farklı branştan 28 öğretmenin oluşturduğu çalışmanın veri analizinde nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi yöntemi kullanılmış ve çalışma doğrultusunda katılımcıların çoklu ortam teknolojileri ve eğitimde kullanımına yönelik farkındalık ve geliştirilebilir düzeyde kullanım becerisi sağladıkları görülmüştür.

Keywords

Çoklu ortam teknolojileri, Dijital teknoloji, Dijital öyküleme, Dijital teknolojinin eğitimde kullanımı, Animasyon, Özel yetenekli öğrenciler

Thanks

TÜBİTAK 4005 Yenilikçi Eğitim Uygulamaları 2019 Çağrı Dönemi Desteklenen Öğretmen Eğitimi Çalışması için TÜBİTAK Bilim ve Toplum Daire Başkanlığı'na teşekkür ederim

The Importance of Teacher Training in Integration of Multimedia Technologies to Education

Abstract

In the study, the opinions of science and art center teachers, where special talented students are studying, about the use of multimedia technologies and in education were examined. In this direction, it is aimed to gain awareness and the ability to use multimedia technologies at a developable level within the scope of the study.The study was supported in 2020 within the scope of TÜBİTAK Science and Society Innovative Education Practices. The background of the study consists of 'digital storytelling & animation' training, which requires training on "storyboard, adobe photoshop and adobe premiere, digital storytelling, digital video editing and animation and digital content preparation" and offers a unique teaching method in the integration of multimedia technologies into education in recent years. The working group consists of 28 teachers from 21 different science and art centers and 13 different branches. Content analysis method, one of the qualitative research methods, was used in

Keywords

Multimedia technologies, Digital technology, Dijital storytelling,, Use of digital tecnology in education, Animation, Gifted students

References

• Altınışık, S. & Orhan, F. (2002). Sosyal bilgiler dersinde çoklu ortamın öğrencilerin akademik başarıları ve derse karşı tutumları üzerindeki etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 23, 41-49.
• Avraamidou, L. & Osborne, J. (2009). The role of narrative in communication science. International Journal of Science Education, 31(12), 1683-1707. https://doi.org/10.1080/09500690802380695
• Aytaçlı, B. (2012). Durum çalışmasına ayrıntılı bir bakış. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(1), 1-9.
• Backer, H. J. (2001). How are teachers using computers in istruction. Annual Meeting of American Educational Research Association, Seattle, WA.
• Barrett, H. (2006). Researching and evaluating digital storytelling as a deep learning tool. C. Caroline, D. A., Willis, R. Carlsen, I. Gibson, K. McFerrin, J. Price & S. Weber (Ed.), Proceedings of Society for Information Tegnology and Teacher Education International Conference 2006 içinde (s.647-654). Chesapeake, Virigina, AACE.
• Burke, K. A., Greenbowe, T. J. & Windschitl, M. A. (1998). Developing and using conceptual computer animations for chemistry instruction. Journal of Chemical Education, 75(12), 1658-1660. https://doi.org/10.1021/ed075p1658
• Campell, T. A. (2012). Digital storytelling in an elemantary classroom: Going beyond entertainment. Procedia Social and Behavioral Sciences, 69, 385-393. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2012.11.424
• Çoban, F. N., Gülşen, S. & Bayhan, G. (2019). Bilim ve sanat merkezi öğretmenlerinin eğitimde dijital teknolojinin kullanımına yönelik farkındalıklarının incelenmesi. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 6(1), 78-94.
• Denzin, N. K. & Lincoln, Y. S. (1994). Handbook of qualitative research. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Ekici, E. & Ekici, F. (2011). Fen eğitiminde bilişim teknolojilerinden yararlanmanın yeni ve etkili bir yolu: Yavaş geçişli animasyonlar. İlköğretim Online, 10(2), 1-9. http://ilkogretim-online.org.tr
• Ertmer, P. A. (1999). Adressing first and second order barries to change: Strategies for technology implementation. Educational Tegnology Research and Development, 47(4), 47-61.
• Karadağ, E. & Ayvaz-Tunç, Ö. (2013). Postmodern oluşturmacılığa dijital öyküleme. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(4), 310-315.
• Karakoyun, F. & Kuzu, A. (2014). Çevrimiçi ortamda oluşturulan dijital öyküleme etkinliklerine ilişkin öğretmen adaylarının görüşlerinin incelenmesi. 2. Uluslararası Öğretim Teknolojileri ve Öğretmen Eğitimi Sempozyumu, Türkiye, Afyonkarahisar.
• Karaoğlu Kocaman, A. (2015). Öğretim sürecinde hikâye anlatmanın teknolojiyle değişen doğası: Dijital hikaye anlatımı. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(2), 89-106. https://doi.org/10.17943/etku.29277
• Kaya, N. G. (2013). Üstün yetenekli öğrenciler ve bilsemler. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,15(1), 115-122.
• Lowe, R. K. (2003). Animation and learning: Selective processing of information in dynamic graphics. Learning and Instruction, 13(2), 157-176. https://doi.org/10.1016/S0959-4752(02)00018-X
• Marcano, A. V., Williamson, V. M., Ashkenazi, G., Tasker, R., & Williamson, K. C. (2004). The use of video demonstrations and particulate animation in general chemistry. Journal of Science Education and Technology, 13(3), 315-323.
• Psomos, P. & Kordaki, M. (2015). A novel educational digital storytelling tool focusing on students misconceptions. Procedia Social and Behavioral Sciences, 191, 82-86. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2015.04.476
• Renda, C. & Sprouse, D. (2010). Giving experiential learning a digital makeover: A case study in using digital storytelling and web 2.0 applications to promote greater. Technological competency in K-12 teachers. Proceedings of International Conference on Education 2010, Hawaii.
• Robin, B. R. (2008). Digital storytelling: a powerful technology tool for the 21st century classroom. Theory into Practice, 47, 220-228. https://doi.org/10.1080/00405840802153916
• Sutherland, R. (2004). Designs for learning: ICT and knowledge in the classroom. Computers & Education, 43, 5-16. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2003.12.017
• Özerbaş, M. A. & Yalçınkaya, M. (2018). Çoklu ortam kullanımının akademik başarı ve motivasyona etkisi. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 5(2), 1-21.
• Özpınar, İ. (2017). Matematik öğretmeni adaylarının dijital öyküleme süreci ve dijital öykülerin öğretim ortamlarında kullanımına yönelik görüşleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(3), 1189-1210. https://doi.org/10.14686/buefad.340057
• Toroğlu, A. & İçingür, Y. (2007). Üç boyutlu bir animasyon sisteminin tasarımı ve teknoloji eğitiminde kullanılması. Politeknik Dergisi, 10(3), 247-252. https://doi.org/10.2339/2007.10.3.
• Tunç, Ö. A. & Karadağ, E. (2013). Postmodernden oluşturmacılığa dijital öyküleme. Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2(4), 310-315.
• Turgut, G. & Kışla, T. (2015), Bilgisayar destekli hikâye anlatımı yöntemi: Alanyazın araştırması. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 6(2), 97-121. https://doi.org/10.17569/tojqi.57305
• Türk Dil Kurumu (2017). Türkçe sözlük. https://sozluk.gov.tr/ adresinden 03.12.2020 tarihinde erişilmiştir.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6.b.). Seçkin.
• Yin, R. K. (1994). Case study research design and methods (2.b.). New Delhi.