Documentation of Architectural and Textural Characteristics and Determination of the Problems of Eskişehir Seyitgazi District.

Year 2021, Volume: 9 Issue: 4, 357 - 370, 31.12.2021

Özlem Sağıroğlu Demirci , Muharrem Şanver

Abstract

Seyitgazi district of Eskişehir province is a rural district center that includes more than one archaeological site, nature protection zone, including the city of Nakoleia. The part of the district containing the Seljuk and Ottoman period settlements was declared as an urban protected area in 2012 and was taken under protection. In the region, where conservation zoning plan studies started in 2019, different experts made determinations about the texture and structures; The problems and problems were determined, and qualitative and quantitative studies were completed in the physical, social, and cultural context for the zoning plan to be made in the area.
Within the scope of this article, the data collected during the preparation of the zoning plan for conservation purposes related to the registered or unregistered historical buildings with the traditional construction system are summarized. With the sharing of these data, it is aimed to share the physical condition of the buildings, construction systems, typological analyzes, and the situation regarding the identified problems with the field of science.

Keywords

Urban Protected Area, Conservation Zoning plan, Rural Architecture, Cultural Heritage

References

• [1] BELDA LTD Eskişehir ili Seyitgazi ilçesi Nakoleia Antik kenti koruma amaçlı imar planı araştırma raporu. 2019. Ankara.
• [2] ALBEK, S. Dorylaion'dan Eskişehir'e. Vol. 89. TC Anadolu Üniversitesi, 1991.
• [3] SAY, Y. Anadolu'nun İslamlaşması ve Türkleşmesi Sürecinde Gazi-Eren-Evliyaların Rolü, 2006. İstanbul: Su Yayınları.
• [4] BEBKA, Bursa Eskişehir Bilecik 2014-2023 Bölge Planı Mevcut Durum Analizi. 2015.
• [5] ALTINSAPAN, E. Ortaçağ'da Eskişehir ve çevresinde Türk sanatı,(11.-15. yüzyıllar mimarisi). TC Anadolu Üniversitesi, 1999.
• [6] OĞUZOĞLU, Y. VE EMECEN, F. Eskişehir. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, 1995. 11, 398-401.
• [7] TUNÇDILEK, N. Eskişehir bölgesinde yerleşme tarihine toplu bakış. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 1(4):189-208. 1954.
• [8] YILDIZ, İ. Savur’daki Mimari Eserler. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 2003.Van.
• [9] BÖLÜKBAŞI ERTÜRK, A. E. Osmanlı Döneminde Safranbolu Su Mimarisi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, 2004 ,Ankara.
• [10] AKKAYA, D.H.; USMAN, E.E. Hızla Yok Olan Bir Kültürün Son İzleri Eskişehir Sakana Örnekleri. GreenAge Symposium, Mimar Sinan Fine Arts University, Faculty of Architecture 6-8 December 2010, Istanbul, Türkiye.
• [11] SAĞIROĞLU, Ö. (Yürütücü), “Eskişehir SeyitgaziNakoleia antik kenti koruma maçlı imar planı yapımı” proje raporu. Gazi Üniversitesi Rektörlüğü Döner Sermaye Işletme Müdürlüğü Projesi. 21.12.2019. Ankara.
• [12] KOCACIK, F. Balkanlardan Anadolu’ya Yönelik Göçler (1878-1890), Osmanlı Araştırmaları Dergisi, 1980, (1): 137-190.
• [13] ÖZEN YAVUZ, A. SAĞIROĞLU, Ö. AYDIN, Ö. “Orta Anadolu'da Bulunan Tatar Yerleşimlerinden Ankara İli Haymana İlçesi Ahırlıkuyu Köyünün Özgün Kırsal Mimari Dokusunun Belgelenmesi”. Tasarım & Koruma (Zülküf Güneli Armağanı), Birsen Yayınevi, 2018, İstanbul.
• [14] KIRIMLI, H. “Türkiye'deki Kırım Tatar ve Nogay köy yerleşimleri”. Tarih Vakfı Yurt Yayınları, 2012.
• [15] KARA, C. Eskişehir’e yapılan Tatar göçleri ve Eskişehir’de oluşan Tatar kimliği. Toplum Bilimleri • Ocak - Haziran 2011 • 5 (9) : 139-148.
• [16] SOFUOĞLU, A.“Osmanlı Devleti’nde Ortaya Çıkan Göç Problemleri ve Türk Göçlerinin Bir Safhası; 1903-1904 Yılında Meydana Gelen Göçler”, Türk Kültürü, Sayı 383, 1995, Ankara.
• [17] ÖNDER.S., KIRLI. E., Osmanlı Döneminde Eskişehir’e Göçler. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Cilt: 6, 2005.
• [18] ÜLKSAL, M. Dobruca ve Türkler. Türk kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları. 1966, İstanbul.