Abstract
Küleynî el-Kâfî adlı eserinin Usûl bölümünün”Hücce”kısmında, başta Ali b. Ebû Tâlib olmak üzere mâsum imamlara dair birtakım rivayetlerle Hz. Ali’ye ve diğer imamlara delalet ettiği iddia edilen bazı âyetlere yer vermiştir. Ne var ki ilgili rivayetlerin çoğu, Kur’ân âyetleri ile açık bir şekilde çeliştiği gibi delil olarak kullanılan âyetlerin çoğunun ise konu ile ilgisi bulunmamaktadır. Bu çalışmamız, Küleynî’nin mezkûr eserinin “Hücce” kısmında tahric ettiği rivayetleri esas almakta, delil olarak kullanılan âyetlerin Şîa ve Ehl-i sünnet’e ait temel tefsirlerde nasıl yorumlandığını tesbit etmeyi, ardından Şîa’nın imâmet teorisini temellendirmek için Hz. Ali’nin ve diğer imamların nasla tayin edildiklerini iddia etmelerinin nazarî arka planını ortaya koymayı, bu rivayetlerin doğuşuna sebep olan faktörleri belirlemeyi amaçlamaktadır. Bu çalışmanın diğer bir amacı, imâmet nazariyesini ispat edebilmek için Küleynî’nin “Hücce” başlığı altında tahric ettiği rivayetler içinde zikrettiği âyetlerin bağlamından nasıl koparıldığını, bazı rivayetlerin aşırılıklar ve zorlama yorumlar, hatta tahrifler ihtiva ettiğini göstererek ilgili bölümde kaydedilen Hz. Ali ile ilgili rivayetlerin kat’i olduğunu iddia etmenin ne derece gerçeği yansıttığını tartışmaktır.