7. SINIF IŞIK KONUSUNUN ÖĞRETİMİNDE AKRAN ÖĞRETİMİ TEKNİĞİ KULLANIMININ ÖĞRENCİLERİN BAŞARI DÜZEYLERİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

Year 2018, Volume: 11 Issue: 1, 499 - 514, 21.07.2018

Ufuk Töman , Derya Yarımkaya

https://doi.org/10.17218/hititsosbil.418586

Cited By: 2

Abstract

Bu çalışmanın amacı,
ışık konusunda akran öğretimi tekniği kullanımının 7. Sınıf öğrencilerinin
başarı düzeyleri üzerinde etkisinin olup olmadığının incelenmesidir. Çalışma,
tek grup ön test - son test yarı deneysel modelde tasarlanmıştır. Çalışmaya
Ankara ili Keçiören ilçesindeki özel bir ortaokulun 7/A, 7/B ve 7C sınıflarında
öğrenim gören 62 öğrenci katılmıştır (Kız: 38, Erkek: 24). Çalışmaya katılan
öğrenciler arasından her bir sınıf için 5’er öğrenci “Öğreten Akran” olarak
belirlenmiştir. Belirlenen öğrencilerin çalışma öncesi, 40’ar dakikalık 5
oturumda öğreten akran olarak yetiştirilme süreci gerçekleştirilmiştir. Öğreten
akranların eğitim sürecinin ardından, her üç sınıfta da 4 hafta boyunca “Işık”
konusu akran öğretimi tekniği ile yürütülmüştür. Çalışma verileri, Sayın (2015)
tarafından geliştirilen Akademik Başarı Testi aracılığıyla elde edilmiştir.
Yapılan çalışma sonucunda, ışık konusunda akran öğretimi tekniği kullanımının çalışmaya
katılan öğrencilerin başarı düzeyleri üzerinde olumlu yönde etkisinin olduğu
ortaya konulmuştur.

Keywords

Fen Bilimleri, Işık, Başarı, Akran Öğretimi.

References

• Açıkgöz, K. Ü. (2008). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları
• Akdeniz, A. R., Yıldız, İ., & Yiğit, N. (2001). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin ışık ünitesindeki kavram yanılgıları. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(20), 72-78.
• Akkurt, N. D. (2007). Aktif öğrenme tekniklerinin lise 1. sınıf öğrencilerinin ekoloji ve çevre kirliliği konusunu öğrenme başarılarına ve çevreye yönelik tutumlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Anıl, Ö., & Küçüközer, H. (2010). Ortaöğretim dokuzuncu sınıf öğrencilerinin düzlem ayna konusunda sahip oldukları ön bilgi ve kavram yanılgılarının belirlenmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(3), 104-122.
• Apaydın, Z., Akman, E., Taş, E., & Peker, E.A. (2014). Beşinci sınıf öğrencilerinin ışık kavramına yönelik bilgi yapılarının kavramsal değişim teorilerine göre analizi. Journal of Computer and Education Research, 2(3), 44-68.
• Asterhan, C. S. C., & Schwarz, B. B. (2009). Argumentation and explanation in conceptual change: Indications from protocol analyses of peer-to-peer dialog. Cognitive Science, 33(3), 374-400.
• Atasoy, Ş., Ergin, S., & Şen, A. İ. (2014). The effects of peer instruction method on attitudes of 9th grade students towards physics course. Eurasian Journal of Physics and Chemistry Education, 6(1), 88-98.
• Bakırcı, H., Çepni, S., & Yıldız, M. (2015). Ortak bilgi yapılandırma modelinin altıncı sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına etkisi: Işık ve ses ünitesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 182-204.
• Bouffard, M., & Reid, G. (2012). The good, the bad, and the ugly of evidence-based practice. Adapted Physical Activity Quarterly, 29(1), 1-24.Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem.
• Card, N. A. (2012). Applied meta-analysis for social science research. New York: The Guilford Pres.
• Cicerone, K. D., Dahlberg, C., Kalmar, K., Langenbahn, D. M., Malec, J. F., Bergquist, T. F., ... Morse, P. A. (2000). Evidence-based cognitive rehabilitation: Recommendations for clinical practice. Archives of Physical Medicine and Rehabilitation, 81(12), 1596-1615. http://dx.doi.org/10.1053/apmr.2000.19240
• Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education. London: Routledge Falmer.
• Crouch, C. H., & Mazur, E. (2001). Peer instruction: Ten years of experience and results. American Journal of Physics, 69(9), 970-977.
• Çalık, M, Okur, M., & Taylor, N. (2011). A comparison of different conceptual change pedagogies employed within the topic of Sound propagation. Journal of Science Education and Technology, 20, 729-742.
• Çepni, S. (2014). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (genişletilmiş 7. baskı). Trabzon: Celepler Matbaacılık.
• Çil, E. (2010). Bilimin doğasının kavramsal değişim pedagojisi ve doğrudan yansıtıcı yaklaşım ile öğretilmesi: Işık ünitesi örneği. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Çirkinoğlu-Şekercioğlu, A. G. (2011). Akran öğretimi yönteminin öğretmen adaylarının elektrostatik konusundaki kavramsal anlamalarına ve tutumlarına etkisi. Doktora Tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
• Demirel, F. (2013). Akran eğitiminin matematik dersinde kullanımının öğrenci tutumu, başarısı ve bilgi kalıcılığına etkisi. Doktora Tezi, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
• Ding, N., & Harskamp, E. G. (2011). Collaboration and peer tutoring in chemistry laboratory education. International Journal of Science Education, 33(6), 839-863.
• Emrahoğlu, N., & Mengi, F. (2012). İlköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin fen ve teknoloji konularını günlük hayat problemlerinin çözümüne transfer düzeyinin incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(1), 213-228.
• Er, Ö., & Şaşmaz-Ören, F. (2015). Fen ve teknoloji dersi 7.sınıf “ışık” ünitesinde alternatif değerlendirme yaklaşımları temelli öğretimin öğrencilerin akademik başarı ve tutumları üzerine etkisi. CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 13(3), 135-164.
• Eryılmaz, H. (2004). The effect of peer instruction on high school students' achievement and attitudes toward physics. Doctoral Dissertation, The Middle East Technical University, Ankara.
• Evrekli, E., İnel, D., & Balım, A. G. (2012). Kavram ve zihin haritası kullanımının öğrencilerin kavramları anlama düzeyleri ile fen ve teknolojiye yönelik tutumları üzerindeki etkileri. Abant İzzet Baysal Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 229-250.
• Green, P. J. (2003). Peer instruction for astronomy. NJ: Upper Saddle River, Pearson Education.
• Gözütok, D. (2007). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Ekinoks Yayınevi.
• Gülçek, N. (2015). Öğretmen adaylarının ideal gazlar konusundaki fen başarısına akran öğretiminin etkisi. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Hevedanlı, M., & Akbayın, H. (2006). Biyoloji öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin başarı, hatırda tutma ve derse yönelik tutum üzerindeki etkileri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 21-31.
• Lasry, N., Mazur, E., & Watkins, J. (2008). Peer instruction: From Harvard to the two-year college. American Journal of Physics, 76(11), 1066-1069.
• Lind, K. K. (2005). Exploring science in early childhood education. New York: Thomson Delmar Learning.
• Mazlum, E., & Yiğit, N. (2017). Işık konusundaki kavram bilgisi göstergelerinin ve öğretim kanallarının akran öğretimi uygulamalarıyla incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(2), 295-311.
• Melnyk, B. M. (2010). Evidence-based practice in nursing and health care: A guide to best practice. Ambler, PA: Lippincott Williams & Wilkins.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2013). İlköğretim kurumları ilkokullar ve ortaokullar fen bilimleri dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. http://ttkb.meb.gov.tr/www/ogretimprogramlari/icerik/72 sayfasından erişilmiştir.
• Neuman, W. L. (2006). Social research method: Qualitative and quantitative approaches. Bacon USA: Pearson Education.
• Nobel, M. M. (2005). Effects of classwide peer tutoring on the acquisition, maintenance, and generalization of science vocabulary words for seventh grade students with learning disabilities and/or low achievement. Doctoral Dissertation, Graduate School of The Ohio State University, Ohio.
• Oon, P. T., & Subramaniam, R. (2011). On the declining interest in physics among students-from the perspective of teachers. International Journal of Science Education, 33(5), 727-746.
• Parkinson, M. (2009). The effect of peer assisted learning support (PALS) on performance in mathematics and chemistry. Innovations in Education and Teaching International, 46(4), 381-392.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (Çev. M. Bütün-Selçuk & B. Demir), Ankara: Pegem A.
• Petres, K. (2008). What is meant by active learning. Education, 128(4), 566-569.
• Pring, R., & Thomas, G (Eds). (2004). Evidence-based practice in education. New York: McGraw-Hill International.
• Sackett, D. L. (1997). Evidence-based medicine. Seminars in Perinatology, 21(1), 3-5. http://dx.doi.org/10.1016/S0146-0005(97)80013-4
• Sayın, Ş. (2015). İlköğretim fen ve teknoloji dersi 7.sınıf ‘ışık’ ünitesinin öğretiminde kavram karikatürleri kullanımının öğrencilerin akademik başarıları, sorgulayıcı öğrenme becerileri algıları ve motivasyonları üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Manisa.
• Secomb, J. A. (2008). Systematic review of peer teaching and learning in clinical education. Journal of Clinical Nursing, 17(6), 703-716.
• Taşdemir, A., & Demirbaş, M. (2010). İlköğretim öğrencilerinin fen ve teknoloji dersinde gördükleri konulardaki kavramları günlük yaşamla ilişkilendirme düzeyleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 124-148
• Terzi, A., & Şeker, H. (2006). Öğrencilerin fizik dersine olan ilgi ve beklentileri. VII. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresinde sunulmuş bildiri, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Toh, K-A., & Boo, H-K. (1999). Students’ perspectives in understanding light and vision. Educational Research, 41(2), 155-162.
• Tokgöz, S. S. (2007). The effect of peer instruction on sixth grade students’ science achievement and attitudes. Doctoral Dissertation, Middle East Technical University Graduate School of Natural and Applied Sciences, Ankara.
• Tosun, Z. D. (2011). Biyoloji dersine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Weir, J. A. (2004). Active learning in transportation engineering education, Doctoral Dissertation, Worcester Poly Technic Institute, USA.
• Şimşek, Ö., & Yeşiloğlu, Ö. (2014). Akran öğretimi yönteminin elektrik kavramlarının öğrenimi ve bilimsel süreç becerilerinin kazanımı üzerine etkisi. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 72-94.
• Şimşek, Ö., & Yayla, K. (2016). Akran öğretimi yöntemi’nin, öğrencilerin manyetizma konusundaki akademik başarı ve tartışma istekliliklerine etkisi. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 5(3), 135-143.
• Yeşiloğlu, Ö., Karaca, S., & Şimşek, Ö. (2017). Akran öğretimi yönteminin ortaokul öğrencilerinin fen ve teknoloji dersindeki başarısına etkisi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(41), 309-320.
• Yılmaz, A., & Tan, E. (2016). Fen bilgisi öğretiminde akran öğretimi yönteminin bilişsel düzeyde öğrenci başarısına etkisi. Journal of Current Researches on Social Sciences (JoCReSS), 6(2), 185-200.
• Yurd, M., Olğun. Ö. S. (2008). Probleme dayalı öğrenme ve bil-iste öğren stratejisinin kavram yanılgılarının giderilmesine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 386-396.
• Zhang, P., Ding, L., & Mazur, E. (2017). Peer instruction in introductory physics: A method to bring about positive changes in students’ attitudes and beliefs. Physical Review Physics Education Research, 13(1), 010104.
• Zhu, E. (2007). Teaching with clickers. Center for Research on Learning and Teaching Occasional Papers, 22, 1-8.