Abstract
Özet
Sağlıklı ve kaliteli yaşam, başarılı,
mutlu uzun bir yaşam için olmazsa olmazlardandır. Dünya Sağlık Örgütü de (DSÖ) sağlığı,
temel insan haklarından biridir diyerek, yaşam için sağlığın ne kadar önemli
olduğunu vurgulamaktadır. Bu konuda yapılan bilimsel araştırmalarda da
sağlığın, sağlıklı kalmanın, kaliteli yaşamda, sürdürülebilirliğin önem ve
değeri açıklanmaktadır. Sağlıklı ve kaliteli yaşamda, yaşanılan çevrenin, ekonomik
ve sosyal yapının etkileri konusunda birçok bilimsel açıklamaya
rastlanmaktadır.
Yaşam için çevresel bileşenlerden olan
hava, su, toprak, çok önemlidir. Solunum yapmak için temiz havaya, günlük
ortalama 2,5 litre temiz suya, yaşamak ve beslenmek için kirlenmemiş toprağa
ihtiyaç vardır. Son yıllarda kirlenen hava, su, toprak nedeniyle kalp damar,
şeker, Alzheimer, Parkinson gibi hastalıkların yaygınlaşması, çevresel
kirlenmenin, ekonomik ve sosyal yapıların hayli bozulduğunu göstermektedir.
Sağlıklı ve kaliteli yaşam için çevre,
ekonomik ve sosyal yapıların geliştirilmesi ve sürdürülebilirliğin sağlanmasına
yönelik olarak yapılması gerekenler önemli yer tutmaktadır. Bu çalışmada
sağlıklı ve kaliteli yaşam için Sürdürülebilir Dünya Görüşü yapılan çalışmalar
ışığında tartışılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Sağlık, Kaliteli
Yaşam, Kirlenme, Sürdürülebilirlik
A SUSTAINABLE WORLDVIEW IN HEALTHY AND QUALITY LIFE
Abstract
Healthy and quality life is a must for
a long, successful, happy life. The World Health Organization also emphasizes
the importance of health for life by claiming that health is one of the basic
human rights. Scientific researches on this topic also explain the importance
and value of health, maintaining health and sustainability of quality life.
There exist many scientific explanations about the effects of the environment,
economic and social structure in healthy and quality life.
Air, water and soil, which are the
environmental components, are very crucial for life. Clean air for respiration,
an average of 2.5 liters of clean water per day and uncontaminated soil are
needed to live and take nourishment. The widespread diseases such as heart,
vein, diabetes, Alzheimer and Parkinson due to polluted air, water and soil in
recent years point out the significant deterioration of environmental, economic
and social structures.
The development of environmental,
economic and social structures for health and quality of life and the important
issues to be done in order to ensure sustainability are important. In this
study, sustainable worldview for healthy and quality life is discussed on the
basis of performed researches.
Key words: Health, Quality Life, Pollution, Sustainability
Keywords
References
- Akın, M., & Akın, G. (2007). Suyun önemi, Türkiye’de su potansiyeli, su havzaları ve su kirliliği. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 47(2), 105-118.Akın, G. (2013). Ergonomi. Alter Yayıncılık: Ankara.Akın, G. (2017a). İnsan Çevre Etkileşimi, Bilgin Kültür Sanat Şti. Ltd, Ankara Akın, G. (2017b). Yaşlanmada Fiziksel Aktivite ve Egzersizin Yeri. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (AEÜSBED), 3(2), 271-280.Akın, G., & Balıkçı, E. (2018). Bölgesel Kalkınmada Entegrasyon ve Sürdürülebilirliğin Önemi. III. Uluslararası Bozok Sempozyumu: Bölgesel Kalkınma ve Soyo-Kültürel Yapı (s. 148). Yozgat: Yozgat Bozok Üniversitesi.Aslan, N., & Cansever, B. A. (2012). Ergenlerin boş zaman değerlendirme algısı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42(42), 23-35.Barilla Gıda ve Beslenme Merkezi Vakfı. (2009). BCFN: “Gezegenimizi tüketiyoruz; insan ve çevre için çözüm, sürdürülebilir beslenme”. Barilla Gıda ve Beslenme Merkezi Vakfı.Baykal, H., & Baykal, T. (2008). Küreselleşen Dünya’da Çevre Sorunları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 1-17.Bilir, N., Özcebe, H., Vaizoğlu, S. A., Aslan, D., Subaşı, N., & Telatar, T. G. (2005). Van ilinde 15 yaş üzeri erkeklerde SF-36 ile yaşam kalitesinin değerlendirilmesi. Turkiye Klinikleri Journal of Medical Sciences, 25(5), 663-668.Boylu, A. A., & Paçacıoğlu, B. (2016). Yaşam Kalitesi ve Göstergeleri. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi (AKAD), 8(15), 137-150.Bozlağan, R. (2002). Sürdürülebilir gelişme düşüncesine giriş. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 11(1), 56-72.Brown, L. (1995). Dünyanın Durumu; Sürdürülebilir Bir Topum için Worldwatch Enstitüsü Raporu (Çeviren: Ali Alper Akyüz). İstanbul: Tema Vakfı yayınları.Coşar, Y. (2014). Yavaş Şehir Olgusunun Kentsel Yaşam Kalitesi Üzerindeki Algılanan Etkisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 25(2), 226-240.Çelik, Y. (2006). Sürdürülebilir kalkınma kavramı ve sağlık. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 9(1), 19-37.Demirkaya, Y. (2010). Çekmeköy’ün Sosyo-Ekonomik Yapısı ve Kentsel Yaşam Kalitesi. İstanbul: TC Çekmeköy Belediye Başkanlığı.Edisan, Z., & Kadıoğlu, F. (2013). Yaşam Kalitesi Kavramının Antik Dönemdeki Öncüleri. Lokman Hekim Journal, 3(3), 1-4.Güven, S., & Şener, A. (2011). Factors affecting life satisfaction in old age. Turkish Journal of Geriatrics, 14(2), 179-186.Hazer, O., & Özsungur, F. (2017). Kuşaklararası İşbirliği ve Geronteknoloji. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(11), 445-472.Kahraman, M. D. (2014). İnsan İhtiyaçları ve Mekansal Elverişlilik Kavramları Perspektifinde Yaşanılırlık Olgusu ve Mekansal Kalite. Planlama, 24(2), 74-84.Karakurt Tosun, E. (2013). Yaşam kalitesi ekseninde şekillenen alternatif bir kentsel yaşam modeli: yavaş kentleşme hareketi. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(1), 215-237.Long, P. (1960). On the quantity and quality of life. Mediever Times(88), 613-619.Maslow, A. (1970). Motivation and Personality. New York: Longman.Menteşe, S. (2017). Çevresel Sürdürülebilirlik Açisindan Toprak, Su ve Hava Kirliliği: Teorik Bir Inceleme. Journal of International Social Research, 10(53), 381-389.Oktay, D. (2001). Kentsel tasarımın kuramsal çerçevesine güncel bir bakış: kentlerimiz, yaşam kalitesi ve sürdürülebilirlik. Mimarlık dergisi(335), 45-49.Özgenç, N. (2013). Sürdürülebilirlik ve Yoksulluk İlişkisi, Aile ve Sosyal Politikalar Uzmanlık Tezi. Ankara.Özmete, E. (2010). Aile Yaşam Kalitesi Dinamikleri: Aile İletişimi, Ebeveyn Sorumlulukları, Duygusal, Duygusal Refah, Fiziksel/Materyal Refahın Algılanması. Journal of International Social Research, 3(11), 455-465.TC Sağlık Bakanlığı. (2011). Sağlığın teşviki ve geliştirilmsi sözlüğü. Ankara: TC Sağlık Bakanlığı.Torlak, S. E., & Yavuzçehre, P. S. (2008). Denizli kent yoksullarının yaşam kalitesi üzerine bir inceleme. Çağdaş Yerel Yönetimler, 17(2), 23-44.Tosun Karakurt, E. (2009). Sürdürülebilirlik Olgusu ve Kentsel Yapıya Etkileri. Paradoks, Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 5(2), 1-14.Tüzün, E. H., & Eker, L. (2003). Sağlık Değerlendirme Ölçütleri ve Yaşam Kalitesi. Sağlık ve Toplum Dergisi, 13(2), 3-8.
Abstract
References
- Akın, M., & Akın, G. (2007). Suyun önemi, Türkiye’de su potansiyeli, su havzaları ve su kirliliği. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 47(2), 105-118.Akın, G. (2013). Ergonomi. Alter Yayıncılık: Ankara.Akın, G. (2017a). İnsan Çevre Etkileşimi, Bilgin Kültür Sanat Şti. Ltd, Ankara Akın, G. (2017b). Yaşlanmada Fiziksel Aktivite ve Egzersizin Yeri. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (AEÜSBED), 3(2), 271-280.Akın, G., & Balıkçı, E. (2018). Bölgesel Kalkınmada Entegrasyon ve Sürdürülebilirliğin Önemi. III. Uluslararası Bozok Sempozyumu: Bölgesel Kalkınma ve Soyo-Kültürel Yapı (s. 148). Yozgat: Yozgat Bozok Üniversitesi.Aslan, N., & Cansever, B. A. (2012). Ergenlerin boş zaman değerlendirme algısı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42(42), 23-35.Barilla Gıda ve Beslenme Merkezi Vakfı. (2009). BCFN: “Gezegenimizi tüketiyoruz; insan ve çevre için çözüm, sürdürülebilir beslenme”. Barilla Gıda ve Beslenme Merkezi Vakfı.Baykal, H., & Baykal, T. (2008). Küreselleşen Dünya’da Çevre Sorunları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 1-17.Bilir, N., Özcebe, H., Vaizoğlu, S. A., Aslan, D., Subaşı, N., & Telatar, T. G. (2005). Van ilinde 15 yaş üzeri erkeklerde SF-36 ile yaşam kalitesinin değerlendirilmesi. Turkiye Klinikleri Journal of Medical Sciences, 25(5), 663-668.Boylu, A. A., & Paçacıoğlu, B. (2016). Yaşam Kalitesi ve Göstergeleri. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi (AKAD), 8(15), 137-150.Bozlağan, R. (2002). Sürdürülebilir gelişme düşüncesine giriş. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 11(1), 56-72.Brown, L. (1995). Dünyanın Durumu; Sürdürülebilir Bir Topum için Worldwatch Enstitüsü Raporu (Çeviren: Ali Alper Akyüz). İstanbul: Tema Vakfı yayınları.Coşar, Y. (2014). Yavaş Şehir Olgusunun Kentsel Yaşam Kalitesi Üzerindeki Algılanan Etkisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 25(2), 226-240.Çelik, Y. (2006). Sürdürülebilir kalkınma kavramı ve sağlık. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 9(1), 19-37.Demirkaya, Y. (2010). Çekmeköy’ün Sosyo-Ekonomik Yapısı ve Kentsel Yaşam Kalitesi. İstanbul: TC Çekmeköy Belediye Başkanlığı.Edisan, Z., & Kadıoğlu, F. (2013). Yaşam Kalitesi Kavramının Antik Dönemdeki Öncüleri. Lokman Hekim Journal, 3(3), 1-4.Güven, S., & Şener, A. (2011). Factors affecting life satisfaction in old age. Turkish Journal of Geriatrics, 14(2), 179-186.Hazer, O., & Özsungur, F. (2017). Kuşaklararası İşbirliği ve Geronteknoloji. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(11), 445-472.Kahraman, M. D. (2014). İnsan İhtiyaçları ve Mekansal Elverişlilik Kavramları Perspektifinde Yaşanılırlık Olgusu ve Mekansal Kalite. Planlama, 24(2), 74-84.Karakurt Tosun, E. (2013). Yaşam kalitesi ekseninde şekillenen alternatif bir kentsel yaşam modeli: yavaş kentleşme hareketi. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(1), 215-237.Long, P. (1960). On the quantity and quality of life. Mediever Times(88), 613-619.Maslow, A. (1970). Motivation and Personality. New York: Longman.Menteşe, S. (2017). Çevresel Sürdürülebilirlik Açisindan Toprak, Su ve Hava Kirliliği: Teorik Bir Inceleme. Journal of International Social Research, 10(53), 381-389.Oktay, D. (2001). Kentsel tasarımın kuramsal çerçevesine güncel bir bakış: kentlerimiz, yaşam kalitesi ve sürdürülebilirlik. Mimarlık dergisi(335), 45-49.Özgenç, N. (2013). Sürdürülebilirlik ve Yoksulluk İlişkisi, Aile ve Sosyal Politikalar Uzmanlık Tezi. Ankara.Özmete, E. (2010). Aile Yaşam Kalitesi Dinamikleri: Aile İletişimi, Ebeveyn Sorumlulukları, Duygusal, Duygusal Refah, Fiziksel/Materyal Refahın Algılanması. Journal of International Social Research, 3(11), 455-465.TC Sağlık Bakanlığı. (2011). Sağlığın teşviki ve geliştirilmsi sözlüğü. Ankara: TC Sağlık Bakanlığı.Torlak, S. E., & Yavuzçehre, P. S. (2008). Denizli kent yoksullarının yaşam kalitesi üzerine bir inceleme. Çağdaş Yerel Yönetimler, 17(2), 23-44.Tosun Karakurt, E. (2009). Sürdürülebilirlik Olgusu ve Kentsel Yapıya Etkileri. Paradoks, Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 5(2), 1-14.Tüzün, E. H., & Eker, L. (2003). Sağlık Değerlendirme Ölçütleri ve Yaşam Kalitesi. Sağlık ve Toplum Dergisi, 13(2), 3-8.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | October 30, 2018 |
| Published in Issue | Year 2018 Volume: 11 Issue: 2 |