The aim of the study is to gain an understanding of the quality of parent-child attachment relationship on the tendency to violence on high school adolescents with disciplinary penalties due to violence in Turkey. The sample group was composed of 145 volunteer adolescents aged 14-18 years from 8 different high schools in Istanbul. There are 43 adolescents who receive disciplinary penalties by the disciplinary boards of their schools for physical and verbal violence and 102 adolescents who not receive disciplinary penalties at all. Parental Acceptance /Rejection Scale, Violence Tendency Scale, Inventory of Experiences in Close Relationships and Personal Information Form were used to the collect the data. Results indicated that the perception of neglect/ indifference which adolescents with disciplinary penalties receive from, only, their mothers has been found higher. There is a negative correlation between the avoidant attachment and the feeling of harming others in relation to adolescents' patterns of violence and attachment patterns. In addition, adolescents' feelings of warmth/ affection perceived from their mothers and fathers reduce anxious attachment while feelings of indifference/ neglect of adolescents increase the anxious attachment. The results emphasized the importance of perceived parental rejection and attachment style established in childhood on the tendency to violence in adolescence.
Acknowledgements: The authors would like to thank all of our family members and all of our friends who have always felt their spiritual support in the most difficult moments during the studies. We would like to thank our esteemed colleague, psychological counselor Nesrin Konakçi who has always felt his criticisms, help and patience in every step of this study. We would like to thank all parents and students who have volunteered to study for their help during the data collection process.
Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de şiddet nedeniyle disiplin cezası alan ergenlerin, şiddete eğiliminde ebeveyn-çocuk bağlanma ilişkisinin niteliğini incelemektir. Çalışmanın örneklem grubu, İstanbul'daki 8 farklı liseden 14-18 yaş arası 145 gönüllü ergenden oluşmaktadır. Fiziksel ve sözlü şiddet nedeniyle okullarının disiplin kurulları tarafından disiplin cezası alan 43 ergen ve hiç disiplin cezası almayan 102 ergen bulunmaktadır. Verilerin toplanmasında Ebeveyn Kabul/Red Ölçeği, Şiddet Eğilimi Ölçeği, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Sonuçlar disiplin cezası alan ergenlerin, yalnız annelerinden aldıkları ihmal/kayıtsızlık algısının daha yüksek olduğunu göstermiştir. Ergenlerin şiddet ve bağlanma paternleriyle ilgili olarak, kaçıngan bağlanma ve başkalarına zarar verme düşüncesi arasında negatif bir korelasyon bulunmuştur. Ayrıca ergenlerin, annelerinden ve babalarından algıladıkları sıcaklık/şefkat hisleri kaygılı bağlanmayı azaltırken, ergenlerin kayıtsızlık/ihmal hisleri ise kaygılı bağlanmayı artırmaktadır. Çalışmadan elde edilen bulgular, çocuklukta algılanan ebeveyn reddinin ve ebeveynle kurulan bağlanma stilinin, ergenlik dönemindeki şiddet eğilimine olan önemini vurgulamıştır.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Psychology, Developmental Psychology |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | June 17, 2020 |
Submission Date | May 15, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 2 Issue: 2 |