Objective: The
aim of this study was to determine hopelessness levels of physiotherapy
students and to examine its relation with sociodemographic.characteristics,
professional awareness, occupational anxiety, professional competence and
satisfaction. Methods: A total of 364 physiotherapy students studying
at Istanbul University were enrolled in this study. One-hundred-fifteen of the
participants were 1st grade, 95 were 2nd grade, 94 were 3rd
grade and 60 were 4th grade students. Participants' sociodemographic
and occupational information was questioned by the "Personal and
Occupational Information Form”. The level of hopelessness was assessed using
"Beck Hopelessness Scale (BHS)".Results:
According BHS results, physiotherapy students were found to be in the
"slight hopelessness" level. BHS was negatively correlated with
gender (p=0.002, r=-0.15), and family income (p=0.86 r=-0.009). There was a
significant relationship between increasing number of graduates, worries about
employment, professional dignity, re-preference status and satisfaction
(p<0.05). In addition, it was found that students were more likely to be
anxious about getting a job (p=0.01) and felt more confident professionally in
the final grade (p=0.001). Conclusion:
It has been found that physiotherapy students are hopeless for the profession
and it is influenced by many factors such as gender, level of family income,
increasing number of graduates, worries about employment, professional dignity,
dissatisfaction with the education. We think that the support of the
academicians should be taken to increase the academic success of the students,
professional competence and satisfaction of the department, and the number of
graduation in proportion to increase in employment will increase the employment
opportunities
Amaç: Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü’nde öğrenim gören öğrencilerin mesleğe yönelik umutsuzluk düzeylerini belirlemek ve öğrencilerin umutsuzluk düzeylerinin sosyodemografik özellikler, mesleki farkındalık, mesleki kaygı, mesleki yeterlilik ve bölüm memnuniyeti ile ilişkisini incelemekti. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü’nde eğitim gören 364 öğrenci dahil edildi. Katılımcıların 115’i 1. sınıf, 95’i 2. sınıf, 94’ü 3. sınıf ve 60’ı 4. sınıf öğrencisi idi. Katılımcıların sosyodemografik ve mesleğe yönelik bilgileri tarafımızca hazırlanan “Kişisel ve Mesleğe Yönelik Bilgi Toplama Formu” ile sorgulandı. Umutsuzluk düzeyi “Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ)” kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: BUÖ sonuçlarına göre Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü öğrencilerinin “hafif umutsuzluk” düzeyinde oldukları belirlendi. BUÖ ile cinsiyet arasında (p=0.002, r=-0.15) ve BUÖ ile aile gelir düzeyi arasında negatif ilişki bulundu (p=0.86 r=-0.009). BUÖ ile mezun sayısının artışı, iş bulma kaygısı, mesleki saygınlık, tekrar tercih etme durumu ve bölüm memnuniyeti arasında anlamlı ilişki bulundu (p<0.05). Ayrıca, öğrencilerin son sınıfta iş bulma kaygılarının diğer sınıflara göre istatistiksel olarak daha yüksek olduğu (p=0.01) ve son sınıfta mesleki olarak daha yeterli hissettikleri saptandı (p=0.001). Sonuç: Fizyoterapi ve Rehabilitasyon bölümü öğrencilerinin mesleğe yönelik umutsuzluk yaşadıkları ve umutsuzluğa cinsiyet, aile gelir düzeyi, artan mezun sayısı, iş bulma endişesi, mesleki saygınlık, bölümden memnun olmama gibi birçok faktörün etkili olduğu görülmüştür. Öğrencilerin akademik başarısının, mesleki yeterliliğinin ve bölüm memnuniyetinin arttırılması için öğretim elemanlarının desteğinin alınması gerektiği ve istihdam artışı ile orantılı olarak mezun verilmesinin iş bulma imkanlarını arttıracağı düşünmekteyiz.
Subjects | Health Care Administration |
---|---|
Journal Section | RESEARCH ARTICLE |
Authors | |
Publication Date | October 15, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 4 Issue: 3 |