Sanat eserleri
biriciktir. Bu yüzden tekildir. Sanat eserlerinin gizli yönleri vardır. Bu
yüzden sanat eserlerinin analizinde birçok farklı yöntem bulunmaktadır. Sanat
eserleri sanatçı üretimi de de olsa varlığını insana ve insanın içinde
bulunduğu evrenden alır. Görsel sanatçılar, filozoflar şairler, mucitler, bilim
adamları ve yazarlar gibi yaratıcı süreçlerde paradokstan da beslenerek eser
üretmektedirler. Bir nesnenin
görünen özelliklerinden bazılarını değiştirdiğimizde görsel algımız
değişebilmektedir. Resme baktığımızda gözlerimiz beynimize bir görüntü
göndermektedir. Bazen beyin bunu yanlış da analiz edebilmektedir. Görsel algıya
tam olarak her zaman güvenmek bizim dış dünyayı yorumlamamız esnasında hatalara
neden olabilir. Bu durumlar görsel paradoks olarak değerlendirilebilmektedir.
Sanatçılar bu paradoksal denklemleri temalarında kullanarak izleyicide
yanılsama oluşturmak isterler. Paradoks algılandığında bir açıklamaya ihtiyaç duyulur.
Bu makalenin amacı,
paradoksu yapıtlarında tematik olarak kullanan görsel sanatçılardan Partıck
Hughes, Maurits Cornelis Esher, Ignatius Widiapradja, Rene Magritte, Chema
Madoz’ un yapıtlarını analiz etmektir. Paradoks içeren iki boyutlu tasarımlarda
bir sağaltma sadeleştirme söz konusudur. Bunun yanında görsel sanatçılar
genellikle temayı, temel bir takım biçim ve renkler ile sınırlandırılarak
sofistike yollara ulaşmada mesajın doğrudan izleyici ile buluşmasını ve
düşündürmesini istemektedirler. Bu nedenle görseller izleyici ile birçok farklı
iletişime girmektedir. Makale de, Paradoks kavramı literatür bakımından
araştırılmıştır. Araştırma, Partıck Hughes, Maurits Cornelis Esher, Ignatius
Widiapradja, Rene Magritte, Chema Madoz’ e ait on adet görsel ile
sınırlandırılmıştır. Seçilen bu görseller içerik konu ve teknik olarak
incelenip oluşan veriler ışığında yorumlamalar yapılacaktır.
An
art work is unique that's why it's single. Art works have hidden aspects That’s
the reason why there are many different ways of analyzing artworks. Even though
art works are artists' productions, they take their existence from human beings
and from the world they are in. Visual artists, philosophers, poets, inventors,
scientists and writers are producing works by feeding on paradoxes during the
creative processes.
When
we change some of the visible properties of an object, our visual perception
can change. When we look at the picture, our eyes send an image to our brains
but sometimes the brain can misread it. Always fully trusting visual perception
can lead to errors during our interpretation of the outside world. These
situations can be evaluated as visual paradoxes. Artists use these paradoxical
equations in their themes to create illusion in the audience. When the paradox
is perceived, an explanation is needed.
The
purpose of this article is to analyze the artists who used paradox in their
works thematically such as Partick Hughes, Maurits Cornelis Esher, Ignatius
Widiapradja, Rene Magritte, Chema Madoz. Images depicting the paradox has a
universal meaning similarity. Seen also throughout this creations due to the
universal perceptions, despite the cultural differences, although at a basic
level images of paradox can be perceived and interpreted. There is a
simplification in the two dimensional creations including paradox. Furthermore
visual artists generally by restricting the theme with some basic shapes and
colors, they aim to make the audience meet with the message directly and think
about it in order to reach the sophisticated way of it. In this respect the
visuals are in contact with the audience in many ways. The article is limited
to ten visuals of Partıck Hughes, Maurits Cornelis Esher, Ignatius Widiapradja,
Rene Magritte, Chema Madoz by investigating the pradox notion in terms of
literature. These chosen visuals will be examined in content, subject and
technic and interpretations will be made throughout the data.
Journal Section | Tüm Sayı |
---|---|
Authors | |
Publication Date | December 20, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 5 Issue: 10 |